Δεν είναι εύκολο να βολοδέρνεις ενάμιση χρόνο στα αλώνια της Β' και της Γ' Εθνικής, να έχεις τώρα μπροστά σου την πρόκληση του Καραϊσκάκη (και αργότερα του ΟΑΚΑ με τον ίδιο αντίπαλο) και εσύ να σκέφτεσαι τον... Σούλη
Παπαδόπουλο. Στο κάτω κάτω, αν ξεκινούσαν αύριο τα πλέι οφ της Football League η ΑΕΚ θα έμπαινε με 7 βαθμούς, ο Ηρακλής με 6 και η Παναχαϊκή και η Λαμία με έναν. Η άνοδος, λοιπόν, έχει ουσιαστικά εξασφαλιστεί. Αυτό θα έλειπε. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν θα 'ναι με έναν βαθμό περισσότερο ή λιγότερο. Σημασία έχει να παρουσιαστεί η ΑΕΚ ανταγωνιστική κόντρα στον Ολυμπιακό. Να τον χτυπήσει στα ίσια. Να στείλει όσο πιο ηχηρά μπορεί το μήνυμα της επιστροφής της. Αυτό είναι το θέμα. Όχι αν θα προσθέσει άλλη μία νίκη στη Β' Εθνική απέναντι στα Χανιά. Υποχρέωσή της είναι, φυσικά, να κερδίσει και τους Κρητικούς. Το μέγεθός της δεν επιτρέπει οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πλην της νίκης. Ωστόσο, πάνω από όλα, το ζήτημα είναι να θυμηθεί έπειτα από μία “μαύρη” διετία ποιος είναι ο πραγματικός προορισμός της, ποιοι είναι οι αληθινοί αντίπαλοι και ανταγωνιστές της. Και να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις της αποστολής της! Γιατί οι ΑΕΚτσήδες θέλουν πολύ μία (τόσο) μεγάλη επιτυχία έπειτα από τα χοντρά ζόρια που τράβηξαν τα τελευταία χρόνια. Και η κατάκτηση του Κυπέλλου από την ΑΕΚ “της Β' Εθνικής” θα είναι βάλσαμο για τις ψυχές τους. Ειδικά αν έχει μεσολαβήσει ένας αποκλεισμός του Ολυμπιακού. Κάτι που αναμφίβολα θα αποτελεί υπέρβαση, μια και τα μπάτζετ των δύο ομάδων έχουν, λογικά, μεγάλη απόσταση. Και τις χωρίζει, συγκυριακά έστω, και μία κατηγορία. Η υπέρβαση, όμως, θα πρέπει να γίνει ξανά... τρόπος ζωής για την ΑΕΚ. Να είναι η καθημερινότητά της. Η συνήθειά της από εδώ και πέρα. Όχι η εξαίρεση στον κανόνα. Άρα η ΑΕΚ που αδημονούν να δουν οι οπαδοί της απέναντι στον Ολυμπιακό πρέπει να είναι η ΑΕΚ του... 2015-2016 σε αγωνιστικότητα, θέληση, νοοτροπία, απόδοση, επιθυμία, φρόνημα. Να δώσει το 101% και όπου βγει! Και αφήνω στην άκρη τη διαμάχη Μελισσανίδη-Μαρινάκη. Διότι αυτή αφορά κυρίως τους ίδιους και όχι τους οπαδούς των ομάδων τους. Εξάλλου, δεν παίζουν εκείνοι μπάλα. Φανταστείτε λοιπόν τι θα σημαίνει για τον κόσμο της ΑΕΚ μία τέτοια πρόκριση. Πόσο θα τον “ψηλώσει”, αλλά και πόσο ευεργετικά και ανυψωτικά θα λειτουργήσει και για ολόκληρο τον οργανισμό της ΑΕΚ που “έρχεται” ξανά στη Σούπερ Λίγκα. Σαν να έχει πάρει πρωτάθλημα θα είναι! Αντιστρόφως, σκεφτείτε πόσο θα στοιχίσει (πολυεπίπεδα) στον Ολυμπιακό ένας τέτοιος αποκλεισμός. Τι σοκ και τι παρενέργειες μπορεί να προκαλέσει. Οπότε, δεν μιλάμε απλώς για μία διπλή αναμέτρηση στο Κύπελλο. Μιλάμε για μία ιστορική πρόκληση για την ΑΕΚ. Γι' αυτό καλά θα κάνουν όλοι στην ομάδα να προετοιμαστούν όσο γίνεται αρτιότερα για αυτήν την -πρώτη- μάχη με τον Ολυμπιακό. Να ζουν και να αναπνέουν για αυτό το ματς. Να κοιμούνται και να ξυπνάνε με την προσμονή να μπουν στο Καραϊσκάκη. Όποιος δεν καταλαβαίνει το ειδικό βάρος αυτού του παιχνιδιού και, κυρίως, όποιος δεν μπορεί να το σηκώσει, τότε προφανώς δεν έχει θέση στην ΑΕΚ της νέας περιόδου. Αυτής που φιλοδοξεί να διεκδικήσει αμέσως το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας. Απλά είναι τα πράγματα. Κόντρα στον Ολυμπιακό θα μετρηθούν και θα ζυγιστούν όλοι. Και όποιος βρεθεί “ελλιπής” δεν θα πρέπει να ζητήσει από κανέναν άλλον ευθύνες πέραν του εαυτού του για το αύριο της καριέρας του... Σε ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο προετοιμασίας, η ΑΕΚ θα πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή της σε έναν στόχο: να παρουσιάσει τον μέγιστο βαθμό αυτοκυριαρχίας και συγκέντρωσης στο Καραϊσκάκη. Να μην πέσει σε παγίδες, να μην παρασυρθεί, να μην γεμίσει με νευρικότητα όπως της έχει συμβεί σε ορισμένες περιπτώσεις έως τώρα, όταν πέφτει καμιά κλοτσιά παραπάνω ή όταν ο διαιτητής κάνει τα... δικά του. Αν εμφανίσει συμπτώματα Ριζούπολης, όπου από ένα σημείο και μετά υπήρχε... πανικός και ομίχλη, τότε θα πράγματα θα γίνουν πολύ σκούρα για αυτήν. Σε αγωνιστικό επίπεδο, η ΑΕΚ πρέπει να βρει λύσεις σε δυο τρία δομικά ζητήματα που αφορούν το παιχνίδι της. Το ένα είναι ότι πρέπει να μάθει και να περιμένει. Να ξέρει, δηλαδή, τι θα κάνει (και πώς θα το κάνει) όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδια της. Και ένας χαφ παραπάνω στον άξονα ίσως να μην ήταν άσχημη ιδέα... Το δεύτερο είναι το αριστερό άκρο της άμυνάς της. Η λύση του Σοϊλέδη που είδαμε στη Ριζούπολη είναι μάλλον επικίνδυνη για το Καραϊσκάκη. Το τρίτο είναι ο παρτενέρ του Λαμπρόπουλου στο κέντρο της άμυνας. Ο Τζανετόπουλος είναι πολύ αργός και ένα τέτοιο ματς δεν σηκώνει πειραματισμούς και... αναδείξεις ποδοσφαιριστών. Αν τα καταφέρει να είναι έτοιμος ο -κορυφαίος αμυντικός του ρόστερ- Κολοβέτσιος, αυτό θα είναι... λυτρωτικό για την ΑΕΚ. Αν δεν προλάβει, η λύση ανάγκης του Γιόχανσον μοιάζει αξιοπρεπής. -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου