Είναι μια απλή και εύλογη ερώτηση. Προέκυψε από την
αποκάλυψη πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατηγορείται για δωροδοκία και δωροληψία στο πόρισμα του ανακριτή Ανδρεάδη. Του ανακριτή ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ. Με σεβασμό πάντα στο τεκμήριο αθωότητας εκτός από τη γενική κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης που έκανε την ενδοσυνεννόηση της με Πακιστανικά και Κινέζικα κινητά παραγγέλνοντας, μεταξύ άλλων, αποφάσεις πειθαρχικών επιτροπών υπάρχει τώρα και κατηγορία δωροδοκίας. Και η ιστορία έχει δείξει πως όταν αποδεικνύεται δωροδοκία έρχεται και ο… υποβιβασμός. Μένει να αποδειχτεί βέβαια και μην ξεχνάτε το τεκμήριο αθωότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις η… αθωότητα φωνάζει από μακριά. Το ερώτημα λοιπόν για το αν θα παίξει στη Σούπερ Λίγκα ο Ολυμπιακός είναι αν μη τι άλλο εύλογο. Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι όμως το πως θα μπορέσει να δικάσουν σε αθλητικό επίπεδο αυτές τις υποθέσεις πειθαρχικά όργανα τα οποία έχουν οριστεί με την ίδια διαδικασία που είχαν οριστεί τα προηγούμενα με τα γνωστά… αποτελέσματα. Πολλά μέλη τους είναι κατηγορούμενα και τους έχει απαγορευτεί η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Μην ξεχνάμε πως με το νέο αθλητικό νόμο οι πειθαρχικές αυτές τελειώνουν. Είναι ήδη τελειωμένες. Πως θα δικάσουν κύριε Κοντονή; Πάρτε μέτρα. Και περιμένοντας την απάντηση του ερωτήματος πάμε στην… μπάλα. Μέσα Μαϊού και τα ενδιαφέροντα είναι φουλ αγωνιστικά. Κι αν στο ποδόσφαιρο η αγωνία έχει να κάνει κυρίως με το μέλλον και όχι με το παρόν και τους άμεσους στόχους, στο μπάσκετ είναι πολύ όμορφο το να παίζεις πάλι στα πλέι οφ και μάλιστα να διεκδικείς και παραπάνω. Χάρη στον Μάκη Αγγελόπουλο αλλά και στη δουλειά που έχει γίνει από όλους μέσα στην ομάδα η Βασίλισσα επέστρεψε. Και μπορεί στα δύο παιχνίδια με Ρέθυμνο και ΠΑΟΚ η χτυπημένη κι από την ατυχία ΑΕΚ να πλήρωσε λάθη της και να μην τα κατάφερε αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτα όλα αυτά που έγιναν. Επειδή μπορεί κάποιοι να θεωρούν αποτυχία το ότι η ΑΕΚ δεν πέρασε από φέτος ΠΑΟΚ και Αρη πρέπει να έχουν στο μυαλό τους πως μιλάμε για δύο ομάδες που τρέχουν αθλητικά πρότζεκτ ετών και δεν ξεκίνησαν από το μηδέν πριν λίγους μήνες όπως η ΑΕΚ. Οσο κι αν στο μπάσκετ μπορεί να καλύψεις γρήγορα τις αποστάσεις σε σχέση με το ποδόσφαιρο, με τις εξαιρέσεις πάντα να υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα παραπατήσεις. Κι εκεί δεν θα υπάρχουν οι μηχανισμοί που φτιάχνονται με τον χρόνο για να σε κρατήσουν. Η ΑΕΚ την πάτησε με τον Ποπς, έπεσε μαζί και το ντεφορμάρισμα 2-3 και χάθηκαν και τα δύο ματς το ένα στο τελευταίο σουτ και το άλλο στα 2-3 τελευταία. Ηρθε κι ο τραυματισμός του Μαλίκ και το γλυκό… έδεσε. Ομως… Η ΑΕΚ δεν είναι ξεγραμμένη. Μπορεί οι απώλειες να μας έχουν επηρεάσει και η φόρμα να μην είναι και στο πικ της όμως μιλάμε για μια ομάδα που από τοτε που ήρθε ο Σάκοτα έχει χάσει χωρίς θρίλερ δύο παιχνίδια, αυτό με τον ΠΑΟ που όμως δεν ήταν και παράδοση με κάτω τα χέρια και με τον Αρη έξω που ήταν το χειρότερο φετινό , και όλα τα άλλα τα έχει παλέψει. Επίσης τον Αρη τον είχε σχετικά κοντά στο σκορ στο Αλεξάνδρειο ακόμη κι επί Ζιάγκου για το κύπελλο. Η απουσία είναι τεράστια, ο Μαλίκ πιστεύω είναι ο ν.1 στην ΑΕΚ αυτή την στιγμή όμως η μαγκιά σε μια ομάδα αλλά και σε έναν έμπειρο προπονητή σαν τον Σάκοτα είναι να μπορέσει να μετατρέψει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Ο Μαλίκ είναι αναντικατάστατος με αυτό το ρόστερ. Του χρόνου αν μείνει πρώτα ο θεός δεν θα είναι. Οπότε η ΑΕΚ που θα δούμε την Τετάρτη στο Αλεξάνδρειο θα είναι μια άλλη ΑΕΚ. Διαφορετική. Κι αυτό μερικές φορές γίνεται κακό και για τον αντίπαλο που δεν μπορεί να προβλέψει τι θα αντιμετωπίσει όταν λείπει ο παίκτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου