Ο Άκης Γεωργίου γράφει για την ανάγκη επιστροφής στις νίκες απόψε στο Βόλο και για την ΑΕΚ της οποίας ολόκληρο το «είναι» πρέπει να παραμείνει πιστό σε αυτό που ξεκίνησε να χτίζεται από πέρσι
Όταν πηγαίνεις από το μηδέν στο εκατό, υπάρχει ο κίνδυνος να πάρεις κατάκαρδα μια -αγωνιστική- αποτυχία, ένα κακό αποτέλεσμα, μια νύχτα που δε σε πάει. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, από το μηδέν στο εκατό πήγε η ΑΕΚ την τελευταία διετία. Από εκεί που της έβαζε φρένο η Βελέζ ή που δεν κατάφερνε να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο, έφτασε στο σημείο να κάνει παπάδες και να δημιουργήσει μια εικόνα «άτρωτης» ομάδας στον δικό της περίγυρο. Ε, λογικό είναι αυτός ο περίγυρος να απογοητευτεί όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όχι απέναντι στον φούφουτο αλλά κόντρα στην νταμπλούχο Βελγίου.
Η σωστή ανάγνωση των πραγμάτων
Η ΑΕΚ από πέρσι αλλάζει τη μοίρα της, πατώντας πάνω σε σταθερές βάσεις. Η ομάδα αυτή με πρώτο τον προπονητή της, κατάφεραν κάτι σχεδόν ανέλπιστο το οποίο αδικείται από τη βασισμένη στη συναισθηματική φόρτιση κριτική μετά από ένα κακό αποτέλεσμα, είτε την Κυριακή είτε την Τετάρτη. Στη διαδικασία που βρίσκεται αυτή τη στιγμή της ΑΕΚ, η διαχείριση ενός ανεπιτυχούς αποτελέσματος είναι το ίδιο σημαντική με μια νίκη. Γιατί θα έρθουν και ανεπιτυχή αποτελέσματα, δε χρειάζεται να φταίει κάποιος, ούτε κάποια σκοτεινή εσωτερική (ή εξωτερική) συνωμοσία βρίσκεται από πίσω αν χάσουμε.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα της ΑΕΚ του Αλμέιδα θα είναι…
Η ΑΕΚ του Αλμέιδα έχει καταφέρει πολλά, αλλά έχει ακόμα αρκετό δρόμο προκειμένου να καταφέρει το ακατόρθωτο: Να υπενθυμίσει σε έναν ταλαιπωρημένο -ποδοσφαιρικά επί μια 20ετία- λαό πώς είναι να γουστάρει την ομάδα του χάσει-κερδίσει, αρκούμενος στο ότι την είδε με τα μάτια του να τα δίνει πραγματικά όλα. Διάβασα μια ανάρτηση ενός παλιού παίκτη της ΑΕΚ στο Instagram η οποία αποτυπώνει όλο το νόημα της ομάδας αυτή την περίοδο. «Τι σημασία έχει ρε σεις το Champions League; Τι ρόλο θα παίξει το Europa League; Φτιάχνει κανείς από εσάς το μπατζετ και δε του βγαίνει; Γιατί να ξενερώσω αν δε πάρω πρωτάθλημα και κύπελλο καπάκι; Πως ήταν η κατάσταση δυο χρόνια πριν και πως είναι σήμερα; Εγώ πέρασα τέλεια στο γήπεδο με την Αντβερπ και θα ξαναπεράσω με τον όποιον αντίπαλο και με το όποιο αποτέλεσμα! Η ΑΕΚ έχει αρχή, μέση και τέλος! Αυτός με τη μιζέρια τη γκρίνια και το αγαπώ όταν νικώ, να φύγει, να πάει αλλού. Όποιος δεν εκτιμά τι είχε και τι έχει, δεν είναι ΑΕΚ». Ο Άκης Ζήκος το έγραψε. Ούτε φίλος μου είναι ο άνθρωπος, ούτε καλά-καλά τον ξέρω. Όμως -με εξαίρεση τη λίγο αφοριστική τελευταία πρόταση γιατί όλοι ΑΕΚ είμαστε- του βγάζω το καπέλο και χαίρομαι που ένας παλιός παίκτης της ομάδας νιώθει τόσο πολύ την κατάσταση.
Μεταγραφές και αναβαθμίσεις
Στο μεταγραφικό κομμάτι θα δούμε τι θα γίνει στην τελευταία στροφή, όμως από πλευράς συμπερασμάτων τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Από την περσινή σούμα των στόπερ βγαίνει μείον ένας μέχρι στιγμής καθώς δεν αντικαταστάθηκε ο Τζαβέλλας μετά την αποχώρησή του. Το επίσης δεδομένο που υπάρχει είναι αυτό που ακούστηκε από τα χείλη του προπονητή: «Δε θα πάρουμε στόπερ απλά για να πάρουμε». Για τους χ, ψ λόγους η ΑΕΚ δεν κατάφερε να βρει έναν κεντρικό αμυντικό που να πληροί τις προϋποθέσεις. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον. Μακάρι να τον βρει στην τελευταία στροφή γιατί υπάρχει ορατότατος κίνδυνος να μη βγει το πράγμα ούτε αριθμητικά σε περίπτωση στραβής. Για τα πλάγια μπακ είναι θέμα απόψεων. Προφανώς ο προπονητής επέλεξε το «κάτι χάνω κάτι κερδίζω» με την επένδυση στους παίκτες που έφεραν το νταμπλ. Λογική προσέγγιση, εμφανής επιδίωξη. Το ότι υπάρχει, όμως, αισθητό περιθώριο βελτίωσης σε δυο θέσεις που η ΑΕΚ έχει αξιοπρεπείς λύσεις αλλά όχι σούπερ, είναι κάτι που επίσης φαίνεται.
Πρώτη τζούρα από ΑΕΚ Β χθες στη Ριζούπολη
Πολύ καλή η πρώτη γεύση της φετινής ΑΕΚ Β στη Ριζούπολη το απόγευμα του Σαββάτου. Όχι τόσο για το αποτέλεσμα (0-4) απέναντι σε έναν πολύ αδύναμο Απόλλωνα (κρίμα που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση) αλλά για τα πρωτοφανώς πολλά μαζεμένα ενδιαφέροντα πρότζεκτ. Σε (μεγάλη) αντίθεση με την περσινή σεζόν, φέτος στη δεύτερη επαγγελματική ομάδα του συλλόγου υπάρχουν ποδοσφαιριστές με εμφανή προοπτική ανόδου στην πρώτη ομάδα που αξίζει να τους παρακολουθείς. Δεν είναι μόνο ο Ζίνι που θα πάρει ματς με την ΑΕΚ Β, αλλά και οι Λαμαράνα-Ρόκσον (ο τελευταίος δεν έπαιξε), ο νέος Φοφανά (φοβερή εικόνα, δε χαρίζει… κάστανο στις μονομαχίες), ο ανεβασμένος και… πουλέν του Αλμέιδα Ραντόνια, ο Πήλιος (πολύ καλό ματς και αυτός) και ο μικρός Κοσίδης (στόπερ).
