...Χάος απύθμενον ! !
Αυτές τις μέρες γίνεται περί του...χάους λόγος
και εξ ανάγκης γίνομαι λοιπόν και...χαο-λόγος !
Πέρ’ απ’ τους στίχους τους λιτούς, τους μαλακούς και πράους,
ξανοίγομαι στην άβυσσο και στ’ άπειρο του...χάους !
Μήπως και βρώ τις άκρες του και φθάσω εις το τέλος
να εντοπίσω το...δεξί ή το...ζερβό του σκέλος,
να’δώ αν έχει...οροφή, κολώνες και πιό κάτω,
θεμέλια και πέδιλα κι αντί για τρύπα.., πάτο !
Ο Παντοκράτωρ φίλοι μου, προ αμετρήτων χρόνων
με ένα νεύμα Θεϊκό και για την τάξη μόνον,
διέλυσε το έρεβος κι ως Αρχιτέκτων πρώτος,
αφάνισε την άβυσσο κι εφώτισε το σκότος !
Γι’ αυτό λοιπόν, ως ποιητής δεινός και πνευματώδης,
ξέρω πως η κατάσταση της Άεκ η χαώδης,
χρειάζεται τον Ύψιστο να την τακτοποιήσει
και ως Θεός ως γεγονός, ίσως μας...ελεήσει,
γιατί επηρεάστηκα κι επί του προκειμένου
χάνομαι εις το έρεβος του χάους τ’ απυθμένου...!
....Ο Παγκυπριώτατος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου