Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.
Κάποια...τεχνικά προβλήματα με κράτησαν μακριά από το ιατρείο, τους τελευταίους δύο μήνες. Ευτυχώς, δηλαδή. Γιατί έτσι βγήκα από τη δύσκολη θέση να πρέπει να σας...παρηγορώ, μετά από κάθε χαστούκι. Ο κάθε πικραμένος μας βάζει δύο γκολ: Εργοτέλης, Μπάτε Μπορίσοφ, Καβάλα. Έγινε πια η ταρίφα μας. Η δε επίθεση φτιάχνει φάσεις, αλλά ελλείψει συνεργασίας και αυτοματισμών, δύσκολα βάζει πάνω από ένα - δύο. Αλληλοκαλύψεις δεν υπάρχουν, μαρκαρίσματα δεν υπάρχουν, τρεξίματα δεν υπάρχουν, πίστη δεν υπάρχει, προσωπικότητα δεν υπάρχει, σεβασμός από τη διαιτησία δεν υπάρχει, διοίκηση δεν υπάρχει, προπονητής...υπάρχει και δεν υπάρχει. Τι υπάρχει; Απογοήτευση.
Η φετινή χρονιά είναι ένα καλό μάθημα για όσους λέγαμε πέρυσι, ότι η ομάδα δεν μπορεί να πάει χειρότερα. Να λοιπόν που μπορεί. Σε κάθε ματς φέτος σπάει και από ένα αρνητικό ρεκόρ. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει κάτι να μας πείσει ότι θα μπει φρένο σ'αυτήν την κατηφόρα. Η κοινωνία της ΑΕΚ ασχολείται με τον...Μπομπ και τις φαγωμάρες των μετόχων, ο (καθ'ύλην αρμόδιος) προπονητής δηλώνει...ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ (!!!!!) από την απόδοση και το πάθος της ομάδας, και ο κόσμος παρακολουθεί αποσβολωμένος, μουδιασμένος, ανήμπορος να καταλάβει αν παρακολουθεί την πραγματικότητα ή έναν φριχτό εφιάλτη.
Θα μου πείτε, και τι να κάνει μια ομάδα χωρίς διοίκηση; Επειδή μου αρέσει πρώτα να βλέπω το αγωνιστικό κομμάτι, και μετά όλα τα υπόλοιπα, θα σας πω τι να κάνει: πρώτον, να αποκτήσει μια στοιχειώδη αμυντική συνοχή, ώστε να μην τρώει δύο γκολ (ταρίφα) από όποιον είδε φως και μπήκε. Δεύτερον, να αποκτήσει στοιχειώδεις επιθετικές συνεργασίες, ώστε να τελειώνει σωστά τις (περισσότερες από άλλες χρονιές, είναι αλήθεια) ευκαιρίες που δημιουργεί. Τρίτον, να αποκτήσει ποδοσφαιρικό εγωισμό, ώστε να αντιδρά με τσαμπουκά και αποφασιστικότητα, απέναντι σε ομάδες που δεν έχουν ούτε μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς, ούτε καλύτερους παίχτες από εμάς, ούτε καλύτερο προπονητή από εμάς.
Όλα αυτά βέβαια, πώς να τα αποκτήσει; Μόνο με δουλειά. Μιλάμε όμως για μία λέξη άγνωστη, τον τελευταίο καιρό. Είναι φανερό ότι η ομάδα δεν δουλεύει και δεν βελτιώνεται στις αδυναμίες της. Ασχολείται με οτιδήποτε άλλο, και επαναπαύεται στις δικαιολογίες: λίγο η διαιτησία, λίγο τα δοκάρια, λίγο η γκαντεμιά, λίγο η διοίκηση (ποιά;), λίγο το ένα, λίγο το άλλο, καταντήσαμε να χάνουμε από τις...«Καβάλες», και να είμαστε ευχαριστημένοι από την απόδοση. Κατάντια.
Πού είναι το φως στο τούνελ; Όποιος το δει, να ειδοποιήσει κι εμάς τους υπόλοιπους, μην τυχόν μας θαμπώσει απότομα και ζαλιστούμε. Το μάθημά μας το μάθαμε: Κάθε πέρυσι και καλύτερα...
Ο Ψαράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου