Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΑΕΚ..

Διατηρώντας τις πελατειακές της σχέσεις με τον Παναθηναϊκό, η ΑΕΚ κατάφερε να κερδίσει με 2-0 στο ντέρμπι της δεύτερης αγωνιστικής τωνplay offs και να μπει και πάλι στην μάχη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Σε μια δεύτερη ανάγνωση της βραδιάς από την οποία η ΑΕΚ μπορεί να βρει πολλούς λόγους να νιώθει ικανοποιημένη, αλλά και κάποιους για να προβληματιστεί, το aek365.gr σας παρουσιάζει την... ακτινογραφία όσων συνέβησαν στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ.

ΠΟΥ ΚΡΙΘΗΚΕ ΤΟ ΜΑΤΣ:

@ Στο πάθος: Όσο τετριμμένο και... κλισέ και αν έχει γίνει το απόφθεγμα ότι τα ντέρμπι κρίνονται στο πάθος, πρόκειται για έναν κανόνα που βρίσκει πάντα επιβεβαίωση. Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που μπήκε πιο αποφασισμένη στο γήπεδο και έδειξε από την αρχή ότι ήθελε περισσότερο τη νίκη. Οι ποδοσφαιριστές της έπεφταν πρώτοι στη μπάλα και κέρδιζαν τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες. Ακόμη και αυτά τα δύο στοιχεία από μόνα τους, είναι αρκετά σε παιχνίδια όπως τα ντέρμπι, που κρίνονται στις λεπτομέρειες, για να προσφέρουν μεγάλο πλεονέκτημα σε μια ομάδα. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύονται από την αυτοπεποίθηση, όπως συνέβη χθες. Η ΑΕΚ ένιωθε ότι «τον έχει» τον Παναθηναϊκό.

@ Στο σχέδιο: Όπως και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, στην Τούμπα (έστω και αν δεν ήρθε το αποτέλεσμα), ήταν ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ είχε μέσα στο μυαλό της ένα συγκεκριμένο σχέδιο για να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της και να φτάσει στη νίκη. Ήθελε να «τρέξει» με ή για τη μπάλα στον χώρο της μεσαίας γραμμής, προκειμένου να κλείσει τους χώρους στον Παναθηναϊκό και να πάρει την κατοχή και από εκεί και πέρα, να του δημιουργήσει πίεση με προσπάθειες από τα άκρα. Κάτι στο οποίο είχε επιμείνει πολύ ο Κωστένογλου στις δύο τελευταίες προπονήσεις. Το πρώτο το πέτυχε όχι μη αναμενόμενα, από τη στιγμή που στη μεσαία της γραμμή είχε τρεις ποδοσφαιριστές που ανήκουν στην κατηγορία των «εργαλείων» (Μάκος, Γεωργέας, Καφές). Το δεύτερο ήρθε απρόσμενα, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις στο 9' η ΑΕΚ είχε πάρει ήδη τρεις σέντρες από τον Κοντοέ, στο 22' ο αριθμός τους είχε ανέβει στις οκτώ(!!!), παίρνοντας άλλες δύο από τον νεαρό δεξιό μπακ και τρεις από τον Καράμπελα, ενώ συνολικά στο παιχνίδι η ΑΕΚ πήρε 11 σέντρες μόνο από τα ακραία της μπακ!

@ Στην αποτελεσματικότητα: Είναι δεδομένο ότι δεν θα ήταν αρκετό στην ΑΕΚ το γεγονός ότι το σχέδιό της για να φέρει σε δύσκολη θέση τον Παναθηναϊκό βρήκε εφαρμογή, αν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας έδειχναν και πάλι την αδυναμία που είχαν στα προηγούμενα παιχνίδια να τελειώσουν τις φάσεις. Ωστόσο, στο χθεσινό ντέρμπι η Ενωση έγινε... παράδειγμα αποτελεσματικότητας. Σε επτά τελικές προσπάθειες πέτυχε δύο γκολ (ενώ στο ντέρμπι της Τούμπας δεν είχε καταφέρει να σκοράρει έχοντας 11 τελικές) και την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να απειλήσει σχεδόν τις διπλάσιες φορές (13 συνολικά) χωρίς να καταφέρει να παραβιάσει την εστία της Ενωσης.

ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ:

@ Ο Κλωναρίδης: Σε ένα παιχνίδι στο οποία μετά από πάρα πολύ καιρό η ΑΕΚ είχε αρκετούς ποδοσφαιριστές της στους διακριθέντες, ο νεαρός επιθετικός κατάφερε να κλέψει πλήρως την παράσταση. Το φανταστικό γκολ που πέτυχε ήταν παγκόσμιας κλάσης και αναμφισβήτητα θα κατέχει πλέον μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία των φάσεων που έχουν κρίνει ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων, τις οποίες παρακολουθούμε με νοσταλγία από τα μάτριξ του ΟΑΚΑ πριν από την έναρξη των εντός έδρας αγόνων. Ο Κλωναρίδης είναι το μεγάλο κέρδος της ΑΕΚ από αυτό το παιχνίδι, κυρίως γιατί της τονώνει την αισιοδοξία πως, αν δουλέψει σωστά με τον μικρό, μπορεί να βρει στο πρόσωπό του έναν ποδοσφαιριστή που θα πρωταγωνιστήσει με την κιτρινόμαυρη φανέλα τα επόμενα χρόνια και θα διαθέτει ποιότητα και κλάση που θα χρειαζόταν να ξοδέψει απαγορευτικά ποσά για τα σημερινά δεδομένα της προκειμένου να τον... πάρει έτοιμο.

@ Η νοοτροπία: Για μια ΑΕΚ που πραγματοποίησε μια από τις χειρότερες σεζόν της ιστορίας της και μπήκε στην διαδικασία των play offs ως αουτσάιντερ (λόγω της διαφοράς των τεσσάρων βαθμών από την κορυφή), το μόνο εύκολο θα ήταν να επέλθει η... κατάρρευση έπειτα από την ήττα της στο ντέρμπι της Τούμπας. Ειδικά με τον τρόπο που αυτή ήρθε, καθώς η απώλεια ακόμη και του βαθμού της ισοπαλίας στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα που είχε διαχειριστεί καλά, δοκίμασε σκληρά την αυτοπεποίθησή της. Ωστόσο, η Ένωση έδειξε αντανακλαστικά μεγάλης ομάδας τη στιγμή που βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και κατάφερε να μπει και πάλι στο παιχνίδι για την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ.

@ Η «επιστροφή» του Λεό: Ο Λεονάρντο προερχόταν από μια σειρά μέτριων έως κακών παιχνιδιών, όμως στο χθεσινό ντέρμπι -χωρίς να φτάσει το ταβάνι της απόδοσής του- έδειξε ότι βρίσκεται σε μια πορεία ανάκαμψης. Ήταν «μέσα» στο παιχνίδι από το πρώτο έως και το τελευταίο λεπτό, χωρίς σκαμπανεβάσματα από τέταρτο σε τέταρτο (κάτι σπάνιο για τον Βραζιλιάνο), δεν φοβόταν να ζητήσει και να πάρει πάνω του επιθέσεις, ενώ βρέθηκε σε δύο περιπτώσεις πολύ κοντά στο γκολ (στο 38' και στο 74'). Σε ένα ρόστερ που δεν περισσεύει η ποιότητα, είναι δεδομένο ότι η ΑΕΚ έχει μεγάλη ανάγκη τον καλό Λεονάρντο και ο ίδιος με την απόδοσή του έστειλε ένα μήνυμα εν όψει της συνέχειας.

@ Η... διαιτησία: Η ΑΕΚ είχε εκφράσει... προκαταβολικά φόβους για τη διαιτησία του Σιδηρόπουλου και -δυστυχώς- δικαιώθηκε. Ο ρέφερι (αλλά και ο βοηθός του, που ήταν μπροστά στη φάση) έκλεισε τα μάτια σε καταφανέστατη περίπτωση πέναλτι στο 35΄, όταν ο Βύντρα σταμάτησε τη μπάλα με το χέρι μέσα στην περιοχή. Η συγκεκριμένη φάση θα μπορούσε να έχει αλλοιώσει το αποτέλεσμα, ενώ συνολικά η διαιτησία του Σιδηρόπουλου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σε καμία περίπτωση «φιλική» για την ΑΕΚ. Το αντίθετο. Τι μας άρεσε σε όλα αυτά; Ότι ακόμη και οι... εξωγενείς παράγοντες δεν στάθηκαν αρκετοί να εμποδίσουν την Ένωση να φτάσει σε μια νίκη που την είχε τεράστια ανάγκη και μπήκε στο γήπεδο αποφασισμένη να την πάρει.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ:

@ Η αμυντική λειτουργία στις στημένες φάσεις: Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, έτσι και στο χθεσινό ντέρμπι η ΑΕΚ έδειξε μια «αμηχανία» όταν έπρεπε να αντιμετωπίσει εκτελέσεις στημένων φάσεων. Τα μαρκαρίσματα χάνονταν πολύ εύκολα για μια ομάδα του επιπέδου της ΑΕΚ, γεγονός που δημιούργησε κινδύνους. Απέναντι στον Παναθηναϊκό αυτή η αδυναμία φάνηκε μόλις από το 2', όταν ο Σιμάο έπιασε ανενόχλητος την κεφαλιά μέσα από την περιοχή, αλλά δε βρήκε στόχο και συνεχίστηκε σε όλες τις στημένες μπάλες. Με αποκορύφωμα τη φάση του 54' όταν έπειτα από εκτέλεση κόρνερ τρεις(!!!) παίκτες του Παναθηναϊκού, οι Τοτσέ, Σιμάο, Βύντρα, βρέθηκαν αμαρκάριστοι απέναντι από τον Κωνσταντόπουλο, όμως ο πρώτος έστειλε με κεφαλιά τη μπάλα άουτ.

@ Το κέντρο της άμυνας: Το δίδυμο των Μανωλά-Μπουγαϊδη δεν λειτούργησε καθόλου καλά. Οι δύο ποδοσφαιριστές έδειξαν ότι δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν χημεία μεταξύ τους. Κάτι λογικό, αφού για να λειτουργήσει αυτό το δίδυμο, ο Μανωλάς θα πρέπει να προσφέρει σιγουριά στον πιο νεαρό και πιο άπειρο από αυτόν στόπερ, με την απόδοσή του και δείχνοντας καθαρό μυαλό στις δύσκολες φάσεις. Όμως, αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο συνεχίζει να δείχνει ανωριμότητα και να υποπίπτει σε λάθη που δεν συγχωρούνται σε ομάδες του επιπέδου της ΑΕΚ.

@ Το δεκάλεπτο 35'-45': Σε αυτό το διάστημα η Ένωση έδειξε για ακόμη μια φορά ότι ως ομάδα δεν έχει καταφέρει να «σφυρηλατήσει» τον χαρακτήρα της. Αντιμετώπισε το παιχνίδι σαν να απέμεναν ελάχιστα λεπτά για το σφύριγμα της λήξης του (και όχι της ανάπαυλας). Οι κιτρινόμαυροι δεν έκαναν καμία προσπάθεια να κρατήσουν τη μπάλα, αλλά αμύνονταν μαζικά και έδιωχναν στα «τυφλά», δίνοντας την εντύπωση ότι -για έναν ακατανόητο λόγο- βρίσκονταν σε πανικό. Βέβαια, το ίδιο ανεξήγητη ήταν και η επιλογή τους να πάνε στο... άλλο άκρο στα πρώτα λεπτά του δεύτερου μέρους, με τη γραμμή της άμυνας να παίζει λίγα μέτρα πίσω από τη σέντρα λες και... κυνηγούσαν τον Παναθηναϊκό στο σκορ. Κάτι που του έδωσε την ευκαιρία να βγάλει υπερβολικό αριθμό αντεπιθέσεων, με δεδομένο ότι το σκορ ήταν στο 1-0 υπέρ της ΑΕ