ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΚ365..

Ξενέρα το ΟΑΚΑ. Μεγάλη κιόλας. Ειδικά όταν θα πηγαίνουμε (γιατί θα πηγαίνουμε, σιγά μην την αφήσουμε μόνη τώρα...) σε κάθε αγώνα και θα βλέπουμε στα μάτριξ να γράφει «ΑΕΚ - Α.Ο. Μυκόνου», να κάνει κρύο και να είναι μεσημεράκι Κυριακής, σίγουρα θα μας έρθει βαρύ. Θα πλακώνεται η καρδιά και η ψυχή. Προσωπικά και στο Ελληνικό το ίδιο θα ένοιωθα. Ένα γήπεδο που δεν το ξέρουμε, που από την τηλεόραση δεν φαίνεται «κλουβί», αλλά πολλοί πίστευαν (στους οποίους και ανήκω) ότι θα είναι πιο «ζεστό» από το Στάδιο. Εντάξει, όλοι ξενερώσαμε, αλλά το βασικό θέμα συζήτησης και φιλοδοξίας πρέπει να είναι άλλο: Το που θα παίζουμε σε δύο χρόνια!
Η ΑΕΚ σε δύο χρόνια πρέπει να είναι στη Σούπερ Λίγκα με ένα ρόστερ να πρωταγωνιστήσει ΑΜΕΣΩΣ χτυπώντας πρωτάθλημα και φυσικά έχοντας το δικό της σπίτι στη Νέα Φιλαδέλφεια! Τέλος! Όλα τα υπόλοιπα για το πόσο δύσκολα θα περάσουμε δύο χρόνια, για την τραγωδία που θα βιώσουμε είναι πλέον για λαϊκή κατανάλωση, κάτι να λέμε και να περνάει η ώρα, γιατί το κακό έγινε και επιβάλλεται να το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και πίστη.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι έχει τόσος θόρυβος για το... ΟΑΚΑ. Το μεγάλο ξενέρωμα θα είναι αν υπάρξει πρόβλημα με τη Φιλαδέλφεια και δεν ξεπεραστεί. Προβλήματα, εν τω μεταξύ νομίζω πως θα εμφανιστούν. Στην Ελλάδα είμαστε όλο και κάποιος/οι θα πεταχτεί/ουν και θα προσπαθήσουν να σταματήσουν ένα έργο που δεν θα δώσει μόνο τεράστια δυναμική ξανά στην ΑΕΚ, αλλά θα αναστήσει οικονομικά ολόκληρη πόλη. Εκεί θέλω να δω τον Μελισσανίδη και νομίζω ότι θα τον δούμε όλοι μας, να τα ξεπερνάει.
Η προοπτική Μελισσανίδη είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αυτή τη στιγμή που μπορεί σε άμεσο χρόνο να γιγαντώσει ξανά την ΑΕΚ. Απλά πράγματα κι όποιος αμφιβάλλει έχει μείνει κολλημένος σε έναν δικό του κόσμο! Λάθη θα γίνουν, εννοείται. Όμως ο Μελισσανίδης, ειδικά από τη στιγμή που το έχει πάρει τόσο ζεστά το θέμα (και όταν μιλήσει θα το καταλάβουν όλοι) είναι ο μοναδικός που έχει και το μέγεθος και το οικονομικό εκτόπισμα (αν και δεν είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν ότι θα... γεννάει λεφτά ο άνθρωπος) να ξεπεράσει το όποιο πρόβλημα παρουσιαστεί.
Όποιος με ξέρει καλά γνωρίζει και τις σκέψεις και τις αντιλήψεις μου για όλους όσους έχουν περάσει από την ΑΕΚ. Από το καλοκαίρι του '96 «πέθαναν» τα πρόσωπα και όταν βγήκε το «11» και το «8» από την πλάτη μέσα στο γήπεδο και ποδοσφαιρικά δεν δέθηκα με κανέναν. Πολλοί παίκτες που πέρασαν από την ΑΕΚ μου άρεσαν, αλλά ως εκεί. Το ξεκαθαρίζω γιατί η μπάλα είναι... χαμένη εδώ και καιρό και πολλοί θα σχολιάσουν ό,τι θέλουν. Όποιος δώσει όραμα, προοπτική και ξεκινήσει τα έργα θα έχει δίπλα του ΟΛΟ τον κόσμο. Όλοι έχουμε βιώσει τραγικές καταστάσεις στην ΑΕΚ, η ομάδα έφτασε στο έσχατο σημείο της που ήταν η διάλυσή της ως ΠΑΕ και τώρα προσπαθεί να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα. Τέλος το παρελθόν γίνεται τώρα μία καινούργια αρχή και τα καλύτερα ΠΡΕΠΕΙ να έρθουν και θα έρθουν. Αν δεν μπορεί ο Μελισσανίδης να νικήσει το «κακό», τότε η ΑΕΚ ήδη από τώρα θα είναι μία ανάμνηση γλυκιά κι όμορφη στις ψυχές του καθένα μας. Επειδή όμως δεν αντέχω τα παιδιά μας να μη ζήσουν ό,τι υπέροχο έζησα και ζήσαμε ως πιτσιρικάδες και μεγαλώνοντας με αυτή την ομάδα η πίστη, η καθαρή συνείδηση και η αγάπη γι' αυτή την ΑΕΚ και ότι συγκλονιστικά πράγματα πρεσβεύει πρέπει να είναι οδηγός για την επόμενη μέρα. Έρχονται δύο μαύρα χρόνια που είτε στο ΟΑΚΑ παίζαμε, είτε στο... δρόμο με πέτρες για τέρμα το ίδιο μαύρα θα ήταν. Κάτω το κεφάλι, πολλή δουλειά και από αύριο κιόλας με τις εκλογές της Ερασιτεχνικής ξεκινάμε για την επόμενη μέρα. Όσοι ακολουθήσουν, μέσα στο χρόνο, δεν θα βγουν χαμένοι... Όσοι επιλέξουν το «τώρα», έχουν χάσει ήδη! Κουράγιο ΑΕΚΑΡΑ, στρώνεται ο δρόμος να τρέξουμε!