ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

Αλλές φορές έχουμε γράψει πως είναι το τέλος. Το τέλος της μαθηματικής ανόδου, το τέλος της πρώτης θέσης… Σήμερα όμως είναι πέρα από κάθε αμφιβολία το τέλος. Σήμερα τελειώνει και τυπικά ο εφιάλτης. Σήμερα είναι το τελευταίο παιχνίδι της ΑΕΚ στις κατηγορίες του εφιάλτη. Σήμερα τελειώνει το κακό όνειρο που προετοιμαζόταν χρόνια και τελικά τον ζήσαμε τον Απρίλη του 2013. Τότε στις 21 του μήνα ήρθε το τέλος ενός αργού θανάτου. Ποτέ δεν θα σταματήσω να το σκέφτομαι και οποτε βρίσκω ευκαιρία να γράφω για αυτό. Ένα τεράστιο παζλ ευθυνών που οδήγησε στην απόλυτη καταστροφή που ακόμη και οι λίγοι που την φοβόντουσαν, γιατί οι περισσότεροι είχαν πέσει θύμα του “ΑΕΚ είσαι”, πίστευαν πως κάποια στιγμή θα ξορκιστεί. Με κάποιο τρόπο… Με ένα γκολ, με μια ήττα των άλλων. Δεν ξορκίστηκε ποτέ… 

Ο εφιάλτης ξεπεράστηκε αφού τον ζήσαμε πρώτα. Και σήμερα η ΑΕΚ λέει το οριστικό αντίο και ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω της. Με τον πλέον ανώδυνο τρόπο πέρασε η διετία και όλα κύλησαν όπως είχαμε με ευκολία προβλέψει όταν μπήκε μπροστά ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Και όλα τα άλλα να ήταν διαφορετικά μόνο με την παρουσία του Μελισσανίδη έτσι θα κυλούσαν τα πράγματα και σήμερα θα ήταν πάλι η τελευταία μέρα. Όπως επίσης είναι δεδομένο πως αν έχουμε την υγειά μας με τον Τίγρη θα πανηγυρίσουμε πρωταθλήματα και κύπελλα.
 Δεν θα είναι τόσο εύκολα τα πράγματα όσο σε αυτά τα δύο διαδικαστικά χρόνια γιατί απέναντι θα είναι οι παραδοσιακοί αντίπαλοι και στην ΑΕΚ δεν χαρίστηκε ούτε θα χαριστεί ποτέ το οτιδήποτε. Όμως το σίγουρο είναι ένα. Το ίδιο σίγουρο με όσο ήταν πριν δύο χρόνια το ότι απόψε θα είναι το τελευταίο ματς μακριά από εκεί που ήμασταν πάντα και θα ήμαστε πάντα. ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ. Και αυτή η ΑΕΚ που επιστρέφει έχει τον ίδιο και περισσότερο κόσμο, την ίδια ιστορία, τις ίδιες ρίζες και σε λιγο και την ίδια έδρα στην οποία γράφτηκε η ιστορία αλλά θα είναι μια τελείως διαφορετική ΑΕΚ από αυτή που έφτασε μέχρι το απολύτως αναπάντεχο. Την αγωνιστική πτώση. Θα είναι μια άλλη ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που δεν θα είναι ξανά αφελής και απροστάτευτη. Μια ΑΕΚ που δεν θα υποθηκεύσει ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ το μέλλον της. Μια ΑΕΚ που το ταμείο της δεν θα είναι ποτέ ξανά άδειο, μια ΑΕΚ που δεν θα χρωστάει πουθενά, μια ΑΕΚ που δεν θα έχει ανάγκη κανέναν κι αν τον έχει δεν θα είναι με… δανεικά. Μια ΑΕΚ που θα εκπέμπει υγεία. Και βέβαια μια ΑΕΚ με παίκτες που θα αξίζουν την φανέλα που θα φοράνε και θα μας προσφέρουν αυτό που πάντα μας πρόσφερε η ομάδα μας. Ευτυχισμένες Κυριακές. Όχι χτισμένες στην αμμο. Αλλά στα πιο γερά θεμέλια. Μπορούμε να είμαστε ήσυχοι για το μέλλον. Οι άλλοι και ιδίως αυτοί που αγαπούν την ΑΕΚ όταν είναι τρίτη δεν μπορούν. Και το ξέρουν. Σήμερα βάφουμε μια μαύρη πέτρα. Και την πετάμε πίσω μας. Ήρθαμε. Και ήρθε η ώρα σας…