Η ομάδα είχε ανάγκη από μία μεγάλη νίκη. Το ίδιο και ο κόσμος. Οι πίκρες την φετινή αγωνιστική σεζόν ήταν τόσες πολλές, που μόνο με ένα μεγάλο αποτέλεσμα θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα. Ποια άλλη νίκη θα μπορούσε να αφήσει στην άκρη, έστω και προσωρινά, τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει φέτος η ΑΕΚ. Ένα... διπλό μέσα στο Καραϊσκάκη, ήταν το ιδανικό. Το αποτέλεσμα ήρθε. Όπως και το ξέσπασμα. Από όλους. Από τους παίκτες, τους οπαδούς ακόμα και από τον Βασίλη Δημητριάδη και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Περίπου 500 Ενωσίτες, σε συνέχεια από χθες το βράδυ, έφτασαν με την λήξη του αγώνα με τον Ολυμπιακό, στο ξενοδοχείο που καταλύει η αποστολή της ομάδας για να αποθεώσουν τους θριαμβευτές του ντέρμπι. Μόλις μισή ώρα μετά το τελευταίο σφύριγμα του Καλόπουλου, 100 οπαδοί βρισκόντουσαν ήδη εκεί, με τον κόσμο να έρχεται συνέχεια και με κάθε μέσο. Αυτοκίνητα, μηχανές, ταξί, ακόμα και λεωφορεία, έφερναν Ενωσίτες. Άνθρωποι κάθε ηλικίας. Από παιδάκια μέχρι ηλικιωμένους, ντυμένους στα κιτρινόμαυρα, αψηφώντας την παγωνιά.
Η ατμόσφαιρα γρήγορα ζεστάθηκε με τα καπνογόνα αλλά και από τα συνθήματα που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό, για περισσότερο από δύο ώρες. Η αποστολή έφτασε στο ξενοδοχείο περίπου στις 22.10 και το πούλμαν για να διασχίσει μία απόσταση 200 μέτρων, χρειάστηκε περίπου 20 λεπτά. Τα πανηγύρια των οπαδών είχαν κλείσει τους δρόμους και όλη η αποστολή που βρισκόταν στο λεωφορείο, έδειχνε να το διασκεδάζει. Άλλωστε μέχρι και χθες, είχαν μάθει να τα... ακούνε μόνο και σήμερα ήταν μία δικαίωση για αυτούς. Ο Χέρσι τραβούσε φωτογραφίες, ο Καφές με τον Γεωργέα έκαναν πλάκα από τα τζάμια και οι Μαϊστόροβιτς, Ζεράλντο μιλούσαν και χαιρετούσαν τον κόσμο. Μόλις το πούλμαν έφτασε μπροστά από την είσοδο του ξενοδοχείου, η αστυνομική δύναμη που βρισκόταν εκεί, δημιούργησε έναν διάδρομο για να φύγουν οι παίκτες. Κατά την αποχώρηση τους, οι περισσότεροι άκουγαν τα ονόματά τους, με πρώτον και καλύτερο τον Νάτσο Σκόκο. Μέχρι και ο... ξεχασμένος Τζιμπούρ έγινε σύνθημα.
Αποθέωση για Δημητριάδη και Μπάγεβιτς
Αν ένας άνθρωπος έκλεψε την δόξα του Νάτσο Σκόκο, που πέτυχε τα δύο τέρμα και γνώρισε την αποθέωση από τους οπαδούς, ήταν ο Βασίλης Δημητριάδης. Ο τιμ μάνατζερ της ΑΕΚ διασκέδασε σαν... οπαδός αυτή τη νίκη. Τραγούδησε τον ύμνο της ΑΕΚ, μέσα από το λεωφορείο, συμμετείχε στα συνθήματα των οπαδών και στο τέλος, κατά την έξοδο του από το πούλμαν, οι Ενωσίτες τον σήκωσαν στα χέρια και φώναζαν ρυθμικά το όνομα του. Σκηνές που σίγουρα θύμισαν στον «Μπίλαρο» άλλες εποχές. Όσο για τον Μπάγεβιτς, ίσως ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε την κοινή αποδοχή, μετά το καλοκαίρι του1996. Ο προπονητής της ΑΕΚ, αφού αποθεώθηκε πρώτα την στιγμή που το πούλμαν βρισκόταν εν κινήσει, έγινε σύνθημα από την πλειονότητα (μία και μοναδική εξαίρεση) του κόσμου που βρέθηκε εκεί, μόλις κατέβηκε από το λεωφορείο. Ο Μπάγεβιτς πνίγηκε σε αγκαλιές και με ένα χαμόγελο, χωρίς να πει κάτι, κατευθύνθηκε προς το παρκινγκ για να πάρει το αυτοκίνητο του. Ακόμα και ένα μεμονωμένο περιστατικό, κάποιου οπαδού που εξέφρασε την δυσαρέσκεια του, απομονώθηκε αμέσως και δεν χάλασε την όλη ατμόσφαιρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου