ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ...

Οι φίλοι της ΑΕΚ κατά καιρούς έχουν βρει έναν σωρό λόγους για να τσακωθούν μεταξύ τους. Αρχικά ήταν ο Ντούσκο που τους δίχαζε, μετά ο Ντέμης. Ακόμα κι όταν η ομάδα τους ήταν στα καλύτερά της, αυτοί -όντας αυτοκαταστροφικοί- κατάφερναν να επινοήσουν προβλήματα και καταστάσεις, επειδή δεν μπορούσαν να κάτσουν στα αβγά τους. Και τελικά, μετά από πολλά πολλά χρόνια, η άτιμη μοίρα έμελλε να τους δείξει κατά πρόσωπο ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα: αυτά που εδώ και μερικά χρόνια μαστιγώνουν την ΑΕΚ. Αυτά τα οικονομικά, μετοχικά, ιδιοκτησιακά, διοικητικά (και ό,τι άλλο θέλετε) προβλήματα που έχουν φέρει την ομάδα στο μεγαλύτερο αδιέξοδο της ιστορίας της.

Ύστερα απ' όλα αυτά οι οπαδοί του «Δικεφάλου» (αλλά και οι πολυπληθείς παλαίμαχοι, που αυτοί κι αν έχουν μόνιμη επωδό την νοσταλγία) θα πρέπει να γίνουν ρεαλιστές και να γυρίσουν σελίδα. Να πάψουν να σκέφτονται «τι μπαλάρα παίζαμε κάποτε και τι βλέπουν τώρα να ματάκια μας». Να σταματήσουν να είναι νοσταλγοί του παρελθόντος, γιατί το παρελθόν πάει, πέρασε και ίδιο και απαράλλαχτο δεν πρόκειται να ξαναέλθει. Άλλη εποχή τότε, άλλη εποχή τώρα, άλλη εποχή αύριο. Άλλο ποδόσφαιρο τότε, άλλο ποδόσφαιρο σήμερα, άλλο ποδόσφαιρο αύριο. Αντί να ανατρέχουν στο παρελθόν, οι φίλοι της ΑΕΚ καλά θα κάνουν να ονειρεύονται το μέλλον, ακόμα και αν αυτό τους κάνει να αισθάνονται ονειροπόλοι.

Αντί να ξεσκονίζουν τη μνήμη τους και να αναπολούν το γήπεδο «Νίκος Γκούμας» στη Ν.Φιλαδέλφεια, καλό θα είναι να ονειρεύονται ένα άλλο, νέο γήπεδο, όπου κι αν δύναται να φτιαχτεί αυτό. Ακόμα κι αν τελικά η επιθυμία τους αποδειχθεί ουτοπία, πράγμα διόλου απίθανο. Αντί να μνημονεύουν τον Τσιάρτα, τον Ντέμη, τον Οκόνσκι, τον Σαβέβσκι και δεν ξέρω κι εγώ ποιον άλλο, καλά θα κάνουν να εύχονται να εξελιχτούν οι τωρινοί πιτσιρικάδες και αύριο- μεθαύριο -ευκαιρίας δοθείσης- να πλαισιωθούν με κάποιους πιο έμπειρους για να βελτιώσει η ομάδα την εικόνα της.

Είναι άλλο να απογοητεύεσαι με την τωρινή κατάσταση, πράγμα απολύτως φυσιολογικό, και άλλο να σταυρώνεις τα χέρια και να λες ότι «ποτέ δεν θα είναι όπως πρώτα». Η τωρινή ΑΕΚ, αυτή που είδαμε στο ματς με τον Ολυμπιακού και φυσικά αυτή που θαυμάσαμε στο ματς με την Βέροια, έχει άλλες προδιαγραφές σε σχέση με την ομάδα που ξεκίνησε τη σεζόν. Έχει, πρώτα απ' όλα, άλλον προπονητή. Έναν προπονητή που φαίνεται να τακτοποιεί ποδοσφαιριστές και σύνολο μέσα στο γήπεδο πολύ καλύτερα από τον προκάτοχό του. Θαύματα από τη μια μέρα στην άλλη δεν γίνονται. Γίνονται όμως βήματα προόδου. Καταφανή.

Αντί επιλόγου, κάτι διαφωτιστικό (που σχετίζεται με το ματς της Βέροιας με την ΑΕΚ). Για φάσεις σαν κι αυτή του πέναλτι της ΑΕΚ και της αποβολής του Καφέ. Ψάξαμε επακριβώς το ζήτημα σε διεθνές αλλά και εγχώριο επίπεδο. Στο «Laws of the Game» της FIFA, που υπογράφει ο εκτελεστικός της γραμματέας Ζερόμ Βάλκε, και δη στο άρθρο 70 παρ.5 (περί πλεονεκτήματος), δεν γίνεται διαχωρισμός μεταξύ πέναλτι και φάουλ. Άρα δεν προκύπτει το «απαγορεύεται δια ροπάλου να δίδεται το πλεονέκτημα στο πέναλτι». Αφήνεται στην κρίση του διαιτητή. Ωστόσο, η εγχώρια οδηγία προς τους διαιτητές -σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην εγκύκλιο που υπάρχει στο σάιτ της ΟΔΠΕ- είναι να το αποφεύγουν. Και αυτό ακριβώς έκανε ο Βοσκάκης. Σημειωτέον μάλιστα ότι στη ροή της περασμένης σεζόν δύο φορές διαιτητές παραπέμφθηκαν και τιμωρήθηκαν επειδή αγνόησαν τη συγκεκριμένη οδηγία και έδωσαν πλεονέκτημα σε πέναλτι. Πάντως ακόμα κι αν ο διαιτητής άφηνε το πλεονέκτημα, ο κανονισμός για την κόκκινη είναι σαφής: και προβλέπεται και οφείλει να την δείξει ο διαιτητής ακόμα και αν αφήσει το πλεονέκτημα (μετά την λήξη της φάσης).