To τελευταίο διάστημα δέχθηκα κάμποσα μηνύματα στο ηλεκτρονικό
ταχυδρομείο από φίλους της ΑΕΚ οι οποίοι ταξιδεύουν στα γήπεδα της
επαρχίας για τους αγώνες της ομάδας.
Είναι αλήθεια ότι ένα θέμα που αφορά στις συνθήκες κάτω από τις οποίες ξεκινάει και ολοκληρώνεται η μετακίνηση ενός αριθμού φιλάθλων στα ''εκτός έδρας'' ούτε ''πιασιάρικο'' είναι κι ούτε...συγκινεί την πλειοψηφία που παρακολουθεί τα ματς της ΑΕΚ από την τηλεόραση του σπιτιού ή της καφετέριας.
Είναι, επίσης, αλήθεια όμως ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που ''ζεματάει'' εκείνον που αποφασίζει να αφήσει το σπίτι του για να βρεθεί κοντά στην αγαπημένη του ομάδα στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Φίλαθλοι της ΑΕΚ, λοιπόν, κατήγγειλαν στις συνομιλίες μας την εχθρική αντιμετώπιση της αστυνομίας τόσο σε Κέρκυρα όσο και σε Ηράκλειο, χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος, ιδιαίτερος και μη.
Θα τονίσω σ' αυτό το σημείο ότι εξαιρουμένων κάποιων περιπτώσεων που μετριούνται στα ''δάκτυλα του ενός'' την τελευταία 10ετία (για να μην πάω πιο πίσω) ελάχιστα μας απασχόλησαν οι εκδρομές των οργανωμένων και μη φιλάθλων της ΑΕΚ.
Τώρα αν σε έναν αριθμό 300-400 υπάρχουν 5, 6, 7 που βρίσκονται σε...νιρβάνα ή πήγαν στην εκδρομή για να μαγκίσουν για να 'χουν να το λένε στους φίλους τους, αυτό συνέβαινε ''μια ζωή'' και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.
Άρα θα συμφωνήσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΑΕΚτζήδων που ''μπαίνουν'' σ' αυτές τις εκδρομές πηγαίνουν για να δούνε την ομάδα τους κι όχι για να κάνουν καταστροφές.
Τι κάνει, λοιπόν, ένας φίλαθλος που δέχεται ''από το πουθενά'' το κλομπ στο κεφάλι του; Αρχικά τον ''πνίγει το δίκιο'', εξοργίζεται, κι επικοινωνεί την ''επόμενη μέρα'' ας πούμε με το ΑΕΚ1924.gr για να καταγγείλει το γεγονός.
Και ρωτάω με το φτωχό μου το μυαλό: Αρκεί; Απάντηση: Όχι.
Όλα αυτά τα χρόνια που έχουν ανοίξει ανεξήγητα και χωρίς λόγο εκατοντάδες κεφάλια σ' ένα γήπεδο δεν είδα (-άκουσα) ΚΑΝΕΝΑΝ να εμφανιστεί την επόμενη μέρα με τον δικηγόρο του και να αρχίσει να ''μοιράζει'' μηνύσεις. Να το κάνει...κόλαση για το δίκιο του, να κινήσει γη και ουρανό.
Συμπερασματικά: Ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει και τι θα συνεχίσει να γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Μην φοβάστε, βγείτε ανοικτά, και χρησιμοποιήστε τα μέσα που ''σας ανοίγουν την πόρτα τους'' για να υπερασπιστείτε το δίκιο σας.
Πληρώνετε, δεν είστε ταραξίες, έχετε οικογένειες, παιδιά. Κάντε, επιτέλους, μια αρχή, οργανωθείτε και περάστε στην αντεπίθεση. Κι αν το κάνετε να 'στε σίγουροι ότι θα 'ρθει η ώρα της δικαίωσης.
Είναι και το άλλο, το σπουδαιότερο, που έχει να κάνει με τη σωματική ακεραιότητά σας. Ήμουν μέσα στο (τότε) Χαριλάου όταν στρίμωξε η αστυνομία σαν τα ποντίκια τους φιλάθλους της ΑΕΚ σ' εκείνη τη γωνιά της εξέδρας που βρισκόταν και ο Ν.Ξηροκώστας. H σκηνή ήταν το λιγότερο ανατριχιαστική.
Γι' αυτό, οργανωθείτε και μην ''προσπερνάτε'' με ελαφριά καρδιά μια κλωτσιά ή μια κατακεφαλιά από ένα κλομπ. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε ο καθένας ως άτομο κι όλοι ως κοινωνία μαζί και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Κι ας γίνει το ξεκίνημα από το χόμπι μας, αλλά να γίνει.
Είναι αλήθεια ότι ένα θέμα που αφορά στις συνθήκες κάτω από τις οποίες ξεκινάει και ολοκληρώνεται η μετακίνηση ενός αριθμού φιλάθλων στα ''εκτός έδρας'' ούτε ''πιασιάρικο'' είναι κι ούτε...συγκινεί την πλειοψηφία που παρακολουθεί τα ματς της ΑΕΚ από την τηλεόραση του σπιτιού ή της καφετέριας.
Είναι, επίσης, αλήθεια όμως ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που ''ζεματάει'' εκείνον που αποφασίζει να αφήσει το σπίτι του για να βρεθεί κοντά στην αγαπημένη του ομάδα στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Φίλαθλοι της ΑΕΚ, λοιπόν, κατήγγειλαν στις συνομιλίες μας την εχθρική αντιμετώπιση της αστυνομίας τόσο σε Κέρκυρα όσο και σε Ηράκλειο, χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος, ιδιαίτερος και μη.
Θα τονίσω σ' αυτό το σημείο ότι εξαιρουμένων κάποιων περιπτώσεων που μετριούνται στα ''δάκτυλα του ενός'' την τελευταία 10ετία (για να μην πάω πιο πίσω) ελάχιστα μας απασχόλησαν οι εκδρομές των οργανωμένων και μη φιλάθλων της ΑΕΚ.
Τώρα αν σε έναν αριθμό 300-400 υπάρχουν 5, 6, 7 που βρίσκονται σε...νιρβάνα ή πήγαν στην εκδρομή για να μαγκίσουν για να 'χουν να το λένε στους φίλους τους, αυτό συνέβαινε ''μια ζωή'' και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.
Άρα θα συμφωνήσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΑΕΚτζήδων που ''μπαίνουν'' σ' αυτές τις εκδρομές πηγαίνουν για να δούνε την ομάδα τους κι όχι για να κάνουν καταστροφές.
Τι κάνει, λοιπόν, ένας φίλαθλος που δέχεται ''από το πουθενά'' το κλομπ στο κεφάλι του; Αρχικά τον ''πνίγει το δίκιο'', εξοργίζεται, κι επικοινωνεί την ''επόμενη μέρα'' ας πούμε με το ΑΕΚ1924.gr για να καταγγείλει το γεγονός.
Και ρωτάω με το φτωχό μου το μυαλό: Αρκεί; Απάντηση: Όχι.
Όλα αυτά τα χρόνια που έχουν ανοίξει ανεξήγητα και χωρίς λόγο εκατοντάδες κεφάλια σ' ένα γήπεδο δεν είδα (-άκουσα) ΚΑΝΕΝΑΝ να εμφανιστεί την επόμενη μέρα με τον δικηγόρο του και να αρχίσει να ''μοιράζει'' μηνύσεις. Να το κάνει...κόλαση για το δίκιο του, να κινήσει γη και ουρανό.
Συμπερασματικά: Ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει και τι θα συνεχίσει να γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Μην φοβάστε, βγείτε ανοικτά, και χρησιμοποιήστε τα μέσα που ''σας ανοίγουν την πόρτα τους'' για να υπερασπιστείτε το δίκιο σας.
Πληρώνετε, δεν είστε ταραξίες, έχετε οικογένειες, παιδιά. Κάντε, επιτέλους, μια αρχή, οργανωθείτε και περάστε στην αντεπίθεση. Κι αν το κάνετε να 'στε σίγουροι ότι θα 'ρθει η ώρα της δικαίωσης.
Είναι και το άλλο, το σπουδαιότερο, που έχει να κάνει με τη σωματική ακεραιότητά σας. Ήμουν μέσα στο (τότε) Χαριλάου όταν στρίμωξε η αστυνομία σαν τα ποντίκια τους φιλάθλους της ΑΕΚ σ' εκείνη τη γωνιά της εξέδρας που βρισκόταν και ο Ν.Ξηροκώστας. H σκηνή ήταν το λιγότερο ανατριχιαστική.
Γι' αυτό, οργανωθείτε και μην ''προσπερνάτε'' με ελαφριά καρδιά μια κλωτσιά ή μια κατακεφαλιά από ένα κλομπ. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε ο καθένας ως άτομο κι όλοι ως κοινωνία μαζί και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Κι ας γίνει το ξεκίνημα από το χόμπι μας, αλλά να γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου