TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Χρόνια πολλά σε όλους μας. Και σε αυτούς που έχουν ονομαστική γιορτή αλλά και σε όλους γιατί η Παναγιά είναι η Μητέρα όλων μας. Και όποιος δεν το αισθάνεται έτσι έχει βέβαια κάθε δικαίωμα όμως δεν νομίζω να υπάρχει ένας άνθρωπος που σε μια δύσκολη στιγμή να μην έχει φωνάξει αυθόρμητα «Παναγιά μου». Εστω από μέσα του. Με εκείνη την ψιθυριστή φωνή που ακούμε μόνο εμείς και Αυτή. Να μας φυλάει λοιπόν η Μάνα μας.  Μεγάλη η χάρη Της.
@ Για το πρώτο φιλικό δεν μπορούμε να πούμε πάρα πολλά παρότι έχουμε εικόνα των γκολ και βέβαια τις περιγραφές αυτών των τυχερών που ήταν στο γήπεδο, σε αυτό τον χώρο που είτε σε χωριό είτε σε πρωτεύουσες του κόσμου είναι ο πιο όμορφος στη γή όταν παίζει η ΑΕΚάρα μας. Και στο χωριό τέλεια ήταν. Και τυχεροί αυτοί που ήταν δίπλα της. Μπορεί το παιχνίδι να μην ήταν... τελικός αλλά τα γκολ ήταν όλα γκολάρες και αποζημίωσαν όσους τα είδαν. Ενα συμπέρασμα που έβγαλα και είναι για μένα σημαντικό είναι πως ο Δέλλας, παρά το δύσκολο έργο σε μια ειδική σαιζόν που ακόμη και το να κερδίσεις όλες τις διοργανώσεις δεν εξασφαλίζει το ότι πέτυχες, δεν έχει και μακάρι να μην αποκτήσει ποτέ την ανασφάλεια που σκοτώνει, ιδίως τους Ελληνες προπονητές. Αυτούς που καταλαβαίνουν όλες τις φωνές από την κερκίδα, που ξέρουν να διαβάζουν τα πάντα, κι ας λένε κάποιοι πως δεν ασχολούνται, και που ούτως ή άλλως ξεκινούν πάντα με μειονέκτημα γιατί δεν μπορούν να έχουν τις γνώσεις και τις παραστάσεις συναδέλφων τους που έρχονται από τις προηγμένες χώρες. Ενας κλασικός Ελληνας και πρωτόβγαλτος προπονητής με αυτά που έχω δει τόσα χρόνια είναι βέβαιο πως σε αυτό το πρώτο φιλικό με το συμπαθές χωριό, μην σας παίρνει κι από κάτω έχουμε παίξει με πολλά τέτοια σε προετοιμασίες ανά την Ευρώπη, θα είχε κατεβάσει και θα είχε κρατήσει για τουλάχιστον 60-65 λεπτά την καλή του ενδεκάδα. Θα έβαζε μαζί τους καλύτερους και αυτούς που γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους με σκοπό μια επιβλητική νίκη. Μια νίκη πραγματικά άνευ αξίας πρακτικά. Μετά φυσικά θα έκανε τις γνωστές δηλώσεις ότι δεν τον ενδιαφέρει το σκορ αλλά τα συμπεράσματα και μπλα μπλα αλλά το σκορ και η νίκη θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα.
@ Ο Δέλλας έφτιαξε δύο μικτές ενδεκάδες που έπαιξαν από ένα ημίχρονο, έδειξαν τις αδυναμίες τους και τα όποια καλά τους, σε ένα πραγματικό πειραματικό παιχνίδι. Αν ήταν ο Κορδέρο μαζί με τον Ανάκογλου και ο Ράμα με τον Μπρέσεβιτς από την αρχή, αυτοί αρκούν, τότε σίγουρα θα γινόταν μεγαλύτερη κουβέντα για το σκορ και τα πολλά γκολ αλλά αυτό ξεκάθαρα δεν ήταν ο στόχος του Δέλλα. Με πράξεις και όχι στα λόγια. Αντίθετα έτσι έδωσε την ευκαιρία στους παίκτες δεύτερης ταχύτητας και σε αυτούς που έχει υπό κρίση, αφού κάποιοι δεν θα μείνουν σίγουρα, να παίξουν μαζί με κάποιους που προορίζονται για βασικοί ώστε έχοντας καλύτερους συμπαίκτες να δείξουν ή να μην... δείξουν χωρίς να έχουν την εύκολη δικαιολογία της εντεκάδας που δεν θα παίξει ποτέ ξανά μαζί, φράση - τοτέμ στις προετοιμασίες όταν παίζουν όλοι μαζί οι δεύτεροι. Μην ξεχνάμε πως για την ΑΕΚ ακόμη είναι... Ιούλιος. Υπάρχει χρόνος μπροστά. Προσωπικά για μένα δεν άλλαξε κάτι σε αυτά που πιστεύω πως χρειάζεται η ομάδα. Εναν επιθετικό στυλ Σαλπιγγίδη, που να μπορεί να παίξει δηλαδή και στα άκρα και στην κορυφή αν χρειαστεί και ένα ακόμη σέντερ μπακ που να παίζει στα ίσια για ενδεκάδα. Από εκεί και πέρα είμαι βέβαιος πως αν προκύψει κάποια μεγάλη ευκαιρία η ΑΕΚ θα την αρπάξει. Ανεξάρτητα από θέση. Αυτά. Και χρόνια μας πολλά και πάλι.