@ Την προηγούμενη εβδομάδα ο Δέλλας μίλησε για την πίεση που επηρεάζει τα παιδιά. Μακάρι να έλεγε αλήθεια. Μακάρι να ένιωθαν έστω λίγη πίεση χθες το μεσημέρι για να έκαναν έστω μια ευκαιρία πριν το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Να ένιωθαν λίγη πίεση ώστε να μην τους έκανε ρόμπες αυτό παλικαράκι που έφτιαξε το πρώτο και έβαλε το δεύτερο και σήμερα θα πάει πάλι για το μεροκάματο την ώρα που ο Αργυρίου που τον ακολουθούσε χωρίς να τον κόβει και ο Ρόβας που τον... αγνάντευε με τα χέρια την μέση θα κάνουν μασάζ και αποθεραπεία στο υπερύγχρονο προπονητήριο τους. «Δεν μας νοιάζει τι δουλειά κάνουν γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε σαν κι αυτούς είχε δηλώσει ο Δέλλας μετά τον αγώνα με τον Ηρόδοτο» επειδή ενοχλήθηκε που γράφαμε, κι εμείς και άλλοι, τις κανονικές δουλειές των παιδιών που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες της ΑΕΚ. Μακάρι Τράι μου να ήσασταν σαν κι αυτούς. Να είχατε αυτό το πάθος και την φλόγα που είχαν αυτά τα παιδιά που όλα μαζί παίρνουν τον χρόνο όσα ο... Γροντής και σε 4-5 χρόνια θα πάρουν, όλοι μαζί, όσα παίρνει ο Κορδέρο ή ο Ντακόλ. Μακάρι...
@ Για να ξεκινήσω από τον προπονητή δεν θα μείνω στο ότι ολόκληρη ΑΕΚ σε 120 λεπτά έκανε δύο αλλαγές, ενώ δικαιούται... τρεις για όσους το ξεχνούν, που η μία ακύρωσε την άλλη, αφού βγήκε ο Ντακόλ για να παίξει η ομάδα με δεκάρι πίσω από το φορ όπως με την Κηφισιά που πέτυχε και 30-35 λεπτά μετά ξαναμπήκε... φορ για να παίξει πίσω από το φορ. Ούτε στο ότι αρχίζει να γίνεται σύστημα το να δοκιμάζει άλλα σχήματα μέσα στην εβδομάδα και τελικά να βάζει άλλη ενδεκάδα και αντί να αιφνιδιαστεί ο κάθε αντίπαλος προπονητής... Διλμπέρης αιφνιδιάζεται η... ΑΕΚ. Ούτε στο ότι η ομάδα έφαγε τα δύο γκολ και έχασε όταν οι ερασιτέχνες αντίπαλοι, που όμως είχαν ψυχή, είχαν μείνει από δυνάμεις. Θα σταθώ στο κυριότερο για μένα. Το ότι η ομάδα είναι χαλαρή στα όρια της απάθειας σε πολύ μεγάλα διαστήματα σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια. Το ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες έχουν ένα στυλάκι λες και είναι ντροπή να δείξουν ότι προσπαθούν, παθιάζονται και ζορίζονται για να παίξουν καλή μπάλα και να βάλουν όσα γκολ προβλέπει η διαφορά που έχουν με τις άλλες ομάδες. Από εκεί για μένα ξεκινάει η μεγάλη ευθύνη του προπονητή που δεν έχει βάλει στο μυαλό και του τελευταίου παίκτη που θα μπει αποστολή το τι έχει απλά υποχρέωση και καθήκον να κάνει. Να μου πεις χρειάζεται προπονητής για αυτό; Ναι χρειάζεται για ΟΛΑ προπονητής. Και η πιο εύκολη δικαιολογία είναι πως η ΑΕΚ δεν χρειάζεται προπονητή για να νικήσει αυτές τις ομάδες. Δεν την δέχομαι. Χρειάζεται. Κι επειδή έχω ζήσει τον Δέλλα σαν παίκτη το πόσο επιρροή είχε σαν ίσος απέναντι στους συμπαίκτες του δεν μπορώ να δεχτώ το ότι δεν μπορεί σαν εξ ορισμού ηγέτης της ομάδας, όπως πρέπει να είναι όλοι οι προπονητές, να επιβάλει αυτά που πρέπει. Πρώτα το να παίζουν σαν τελικούς όλα τα παιχνίδια, που δεν το είδαμε ποτέ με εξαίρεση κάποια διαστήματα λίγων αγώνων, με μέγιστο κίνητρο το να δείξουν ότι αξίζουν να είναι στην ΑΕΚ και του χρόνου αλλά και να δώσουν με ωραία μπάλα και πολλά γκολ κουράγιο σε ένα λαό που υποφέρει μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο. Και μετά το ότι δεν μπορεί να τους διορθώσει τα λάθη και τις προσωπικές αδυναμίες με αποτέλεσμα να γίνεται η ομάδα χειρότερη αντί για καλύτερη όσο περνάει ο καιρός.
@ Χθες κατέρευσε και η τελευταία δικαιολογία, το ότι κλείνεται ο αντίπαλος πίσω και είναι δύσκολο να διασπάσεις την άμυνα του. Ο Αγροτικός έπαιξε στα ίσα και κέρδισε στα ίσα έχοντας την υπεροχή σε όλο το 90λεπτο του οποίου το τελικό 0-0 τον αδικεί. Αλλά έτσι είναι. Οταν ψάχνεις δικαιολογίες γιατί δεν έχεις το κουράγιο να δεις στα μάτια την πραγματικότητα καταλήγουν οι ίδιες οι δικαιολογίες να σε εκθέσουν. Για τον Λύμπε να γράψω αρχικά ένα μπράβο που στην δυσκολότερη μέρα της ΑΕΚ φέτος βγήκε και μίλησε και να προσθέσω πως αν ήμουν τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ του Μελισσανίδη στην Γ Εθνική απέναντι στον Αγροτικό Αστέρα και διέκρινα πως ο... Αγροτικός Αστέρας το ήθελε περισσότερο(!!!) θα έστελνα τους παίκτες στην Αθήνα με... ωτοστόπ. Σίγουρα δεν θα συνόδευα αυτή την φράση με το «τα παιδιά προσπάθησαν». Καλή είναι η στήριξη αλλά μην προσβάλουμε και την νοημοσύνη των υπολοίπων.
@ Εν κατακλείδι. Αυτά τα δύο παιδιά, ο Δέλλας κι ο Λύμπε, είναι το μεγάλο φετινό στοίχημα της ΑΕΚ. Θα είναι πράγματι καταπληκτικό να μπορούσαν να βγουν και οι δύο και να έχουν τα πόστα τους για πολλά χρόνια σε μια ΑΕΚ που θα γίνεται κάθε χρόνο πιο ισχυρή. Αυτό ήταν από τη πρώτη στιγμή το πλάνο που είχε στο μυαλό του ο Μελισσανίδης με τον Μπάγεβιτς ουσιαστικά αντ αυτού και τον Ζήκο στις Ακαδημίες. Ουσιαστικά όμως τα μεγάλα στοιχήματα είναι ο Δέλλας και ο Λύμπε. Η ατυχία τους είναι πως πλέον δεν εξαρτόνται από τους εαύτους τους όπως όταν ήταν οι παικταράδες με τον Δικέφαλο ή το εθνόσημο στο στήθος. Πλέον κρίνονται από την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα που έφτιαξαν. Και θα τους κρίνει ένα πραγματικό αφεντικό που είναι αυτός που έχει την ΚΥΡΙΑ ΕΥΘΥΝΗ απέναντι στον κόσμο της ΑΕΚ και όχι πρόεδροι της σφαλιάρας με τους οποίους είχαν να κάνουν μετά την επιστροφή τους στην ομάδα με την διόρθωση του εγκλήματος που έγινε το καλοκαίρι του 2008. Και ευτυχώς ή δυστυχώς θα κριθούν από το αποτέλεσμα σε μια ομάδα που πλέον τους τα παρέχει ΟΛΑ. Και δικαιούται να ζητάει το 100% ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ. Και δυστυχώς ή μάλλον ΕΥΤΥΧΩΣ δεν αρκεί η προσπάθεια. Ιδίως όταν αυτή η προσπάθεια είναι μια φαντασίωση και η εικόνα του χθεσινού αγώνα δείχνει μάλλον το αντίθετο.
@ Για τους παίκτες δεν χρειάζεται να γράψουμε τίποτα. Ανετα θα μπορούσε κάποιος χθες το βράδυ να λύσει όλα τα συμβόλαια και να κρατήσει μόνο τιμητικά τον Γεωργέα, και τον Κορδέρο με τον Πλατέλλα άντε και τον Μπρέσεβιτς λόγω... έντιμου πρότερου βίου. Κρίμα. Για τα χιλιάδες ΑΕΚόπουλα που κρατόντας τα χέρια των γονιών πλημύρισαν το Καυτατζόγλειο χωρίς να έχουν στο μυαλό τους πως βασικός στόχος είναι η... άνοδος και χωρίς να περιμένουν πως ο Αγροτικός Αστέρας θα το θέλει περισσότερο. Κρίμα για την Θεσσαλονίκη που θύμισε Φιλαδέλφεια. Και κυρίως για τα αδέρφια που έκαναν 1000 χιλιόμετρα και δεν είδαν ούτε μισό λεπτό αγώνα. Μόνο για αυτούς, τους Ενωσίτες οπαδούς, αρκεί και περισσεύει η προσπάθεια και ΚΑΝΕΙΣ οπαδός δεν πρέπει να ντρέπεται. Ο Δέλλας και οι παίκτες του μπορούν να ντρέπονται όσο θέλουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου