@ Τελικά έπεσα έξω. Είμαστε το ένα από τα... δύο φαβορί. Το τρίτο... last year.
Κι όπως βλέποντας τον ΠΑΟ στον πρώτο αγώνα στην Ξάνθη και το πως πανηγύριζαν οι παίκτες του το γκολ της ισοφάρισης κατάλαβα πως το 1-1 του πρώτου αγώνα στην Κέρκυρα ήταν σημαντικό αποτέλεσμα έτσι και χθες βλέποντας πως αποκλείστηκε μέσα στη Λεωφόρο έχοντας κάνει μία τελική κατάλαβα ακόμη περισσότερο πόσο σημαντική ήταν η πρόκριση της ΑΕΚ.
Μην πει κανείς πάλι ότι ασχολούμαι με άλλες ομάδες. Πάντα θα ασχολούμαι γιατί στο ποδόσφαιρο δεν παίζεις ποτέ μόνος σου. Κι όπως είναι νόμος πως δεν μπορείς να ανοίξεις βεντέτα με ομάδες όπως ο ατρόμητος ή ο Πανθρακικός έτσι είναι δεδομένο πως πάντα θα έχει ενδιαφέρον και θα παίζει ρόλο για την ΑΕΚ το τι κάνουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.
Ακόμη και φέτος που εντελώς προσωρινά και για τελευταία φορά, αν δεν πέσουν κι αυτοί βαθμολογικά ή... δικαστικά, δεν παίζουμε στο ίδιο πρωτάθλημα πάλι υπάρχει ενδιαφέρον. Ο αποκλεισμός του ΠΑΟ έχει κάνει την πρόκληση του κυπέλλου ακόμη μεγαλύτερη, κακά τα ψέματα.
Κι όπως βλέποντας τον ΠΑΟ στον πρώτο αγώνα στην Ξάνθη και το πως πανηγύριζαν οι παίκτες του το γκολ της ισοφάρισης κατάλαβα πως το 1-1 του πρώτου αγώνα στην Κέρκυρα ήταν σημαντικό αποτέλεσμα έτσι και χθες βλέποντας πως αποκλείστηκε μέσα στη Λεωφόρο έχοντας κάνει μία τελική κατάλαβα ακόμη περισσότερο πόσο σημαντική ήταν η πρόκριση της ΑΕΚ.
Μην πει κανείς πάλι ότι ασχολούμαι με άλλες ομάδες. Πάντα θα ασχολούμαι γιατί στο ποδόσφαιρο δεν παίζεις ποτέ μόνος σου. Κι όπως είναι νόμος πως δεν μπορείς να ανοίξεις βεντέτα με ομάδες όπως ο ατρόμητος ή ο Πανθρακικός έτσι είναι δεδομένο πως πάντα θα έχει ενδιαφέρον και θα παίζει ρόλο για την ΑΕΚ το τι κάνουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.
Ακόμη και φέτος που εντελώς προσωρινά και για τελευταία φορά, αν δεν πέσουν κι αυτοί βαθμολογικά ή... δικαστικά, δεν παίζουμε στο ίδιο πρωτάθλημα πάλι υπάρχει ενδιαφέρον. Ο αποκλεισμός του ΠΑΟ έχει κάνει την πρόκληση του κυπέλλου ακόμη μεγαλύτερη, κακά τα ψέματα.
@ Η σημερινή κλήρωση είναι όλα τα λεφτά. Δεν θέλω τον Ολυμπιακό γιατί νομίζω πως το καλύτερο για την ΑΕΚ είναι να παίξει στον τελικό μαζί του. Για πολλούς, και συμβολικούς, λόγους. Οποιος άλλος και να έρθει είναι ευπρόσδεκτος. Προσωπικά προτιμώ Πανιώνιο ή Απόλλωνα. Για δικούς μου λόγους. Για να δούμε. Ότι θέλει η τύχη.
@ Η ομάδα μας χθες ήταν όπως έπρεπε. Ήταν ΑΕΚ. Πραγματική ΑΕΚ. Μπορεί να μην ήταν στο πρώτο ημίχρονο όσο καλή ήταν στο δεύτερο όμως από το πρώτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα είχε τον απόλυτο έλεγχο. Κρατώντας μια πολύ καλή ομάδα με ευχέρεια στο σκοράρισμα πολύ πολύ μακριά από την εστία του Ανέστη και παράλληλα ψάχνοντας το γκολ με επιμονή και συνέπεια αλλά χωρίς βιασύνη και, το κυριότερο, χωρίς άσκοπο ρίσκο. Μια πραγματικά επαγγελματική, ώριμη εμφάνιση. Και επειδή πάντα στο ποδόσφαιρο ο προπονητής είναι ο πρώτος υπεύθυνος τα περισσότερα συγχαρητήρια αξίζουν στον Δέλλα. Η ΑΕΚ ήταν χθες περισσότερο από ποτέ, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, ομάδα προπονητή από τότε που ανέλαβε ο Τράι.. Όλα όσα έγιναν ήταν σωστά. Και δεν μιλάει το αποτέλεσμα. Δεν μου αρέσει αυτή η προσέγγιση.
Για παράδειγμα και με τον Ατρόμητο ήταν ένας θρίαμβος αλλά είχε και ρέντα η ομάδα αφού έβαλε το πρώτο κρίσιμο γκολ σε μια φάση που είχε τελειώσει και την... ανέστησε ο αντίπαλος τερματοφύλακας ενώ πολύ νωρίς έμεινε κι ο αντίπαλος με 10 παίκτες. Χθες ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Υπήρχε ένα σχέδιο και όλα έγιναν βάσει σχεδίου. Ακόμη και η χρησιμοποίηση του Τζανετόπουλου που για μένα είναι κατώτερος στόπερ και σαφώς πιο άπειρος από τον Σαρρή είχε λογική και δικαιώθηκε επειδή ο μικρός είναι καλύτερος με την μπάλα στα πόδια για να ξεκινάει το παιχνίδι από πίσω και η πρόβλεψη, που επιβεβαιώθηκε, ήταν πως η Κέρκυρα παρότι ήξερε πως αν δεν σκοράρει είχε αποκλειστεί θα περίμενε στο μισό γήπεδο. Οπότε χρειαζόταν ένα παιδί που μπορεί να παίξει καλύτερα με την μπάλα. Έτσι κι έγινε. Η τετράδα της επίθεσης ήταν επίσης μια δικαίωση. Για τον συγκεκριμένο αγώνα αυτή η τετράδα με συνεχείς μάλιστα εναλλαγές θέσεων ήταν η ιδανική επιλογή. Όλες οι επιλογές βγήκαν λοιπόν. Όμως το καλύτερο από όλα δεν ήταν αυτό. Ήταν η προσέγγιση του παιχνιδιού. Η τακτική κουλτούρα που φαίνεται να μπαίνει στην ομάδα και γίνεται φανερότερη όταν ο αντίπαλος είναι μια κανονική ομάδα και όχι ένα μπουλούκι που παίζει 90 λεπτά με στόχο να φάει όσο το δυνατόν λιγότερα γκολ. Επίσης ειναι εκπληκτική η ενέργεια που βγάζει η ομάδα. Ενέργεια και φυσική κατάσταση που είναι οι καλύτερες εξηγήσεις για τις αλλαγές που έγιναν στο συγκεκριμένο κομμάτι του τεχνικού τιμ. Ο Ανέστης που θα παίξει σίγουρα στην Εθνική πρέπει να κατάλαβε χθες και την άλλη όψη του νομίσματος. Οσο πολύτιμος είναι, δικαίως, όταν στις 2-3 επιθέσεις του αντιπάλου σε όλο τον άγωνα είναι εκεί όπως οφείλει να είναι ο γκολκίπερ μεγάλης ομάδας έτσι και χθες θα μπορούσε να στοιχίσει την ισοφάριση και ποιος ξέρει τι άλλο χωρίς καν η ομάδα να έχει κινδυνεύσει. Ευτυχώς ήταν εκεί ο Αραβίδαρος. Λίγο καλύτερο διάβασμα της φάσης και λίγο περισσότερο θάρρος στην έξοδο θέλει ο Ανέστης που σε όλα τα άλλα ειναι σούπερ. Κι επειδή είναι δουλευταράς συνέχεια θα βελτιώνεται. Θα κλείσω με τον δικό μου MVP ζητώντας... συγνώμη από Αραβιδη και Μπαρμπόσα. ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ. Καλή μας μερα.
Για παράδειγμα και με τον Ατρόμητο ήταν ένας θρίαμβος αλλά είχε και ρέντα η ομάδα αφού έβαλε το πρώτο κρίσιμο γκολ σε μια φάση που είχε τελειώσει και την... ανέστησε ο αντίπαλος τερματοφύλακας ενώ πολύ νωρίς έμεινε κι ο αντίπαλος με 10 παίκτες. Χθες ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Υπήρχε ένα σχέδιο και όλα έγιναν βάσει σχεδίου. Ακόμη και η χρησιμοποίηση του Τζανετόπουλου που για μένα είναι κατώτερος στόπερ και σαφώς πιο άπειρος από τον Σαρρή είχε λογική και δικαιώθηκε επειδή ο μικρός είναι καλύτερος με την μπάλα στα πόδια για να ξεκινάει το παιχνίδι από πίσω και η πρόβλεψη, που επιβεβαιώθηκε, ήταν πως η Κέρκυρα παρότι ήξερε πως αν δεν σκοράρει είχε αποκλειστεί θα περίμενε στο μισό γήπεδο. Οπότε χρειαζόταν ένα παιδί που μπορεί να παίξει καλύτερα με την μπάλα. Έτσι κι έγινε. Η τετράδα της επίθεσης ήταν επίσης μια δικαίωση. Για τον συγκεκριμένο αγώνα αυτή η τετράδα με συνεχείς μάλιστα εναλλαγές θέσεων ήταν η ιδανική επιλογή. Όλες οι επιλογές βγήκαν λοιπόν. Όμως το καλύτερο από όλα δεν ήταν αυτό. Ήταν η προσέγγιση του παιχνιδιού. Η τακτική κουλτούρα που φαίνεται να μπαίνει στην ομάδα και γίνεται φανερότερη όταν ο αντίπαλος είναι μια κανονική ομάδα και όχι ένα μπουλούκι που παίζει 90 λεπτά με στόχο να φάει όσο το δυνατόν λιγότερα γκολ. Επίσης ειναι εκπληκτική η ενέργεια που βγάζει η ομάδα. Ενέργεια και φυσική κατάσταση που είναι οι καλύτερες εξηγήσεις για τις αλλαγές που έγιναν στο συγκεκριμένο κομμάτι του τεχνικού τιμ. Ο Ανέστης που θα παίξει σίγουρα στην Εθνική πρέπει να κατάλαβε χθες και την άλλη όψη του νομίσματος. Οσο πολύτιμος είναι, δικαίως, όταν στις 2-3 επιθέσεις του αντιπάλου σε όλο τον άγωνα είναι εκεί όπως οφείλει να είναι ο γκολκίπερ μεγάλης ομάδας έτσι και χθες θα μπορούσε να στοιχίσει την ισοφάριση και ποιος ξέρει τι άλλο χωρίς καν η ομάδα να έχει κινδυνεύσει. Ευτυχώς ήταν εκεί ο Αραβίδαρος. Λίγο καλύτερο διάβασμα της φάσης και λίγο περισσότερο θάρρος στην έξοδο θέλει ο Ανέστης που σε όλα τα άλλα ειναι σούπερ. Κι επειδή είναι δουλευταράς συνέχεια θα βελτιώνεται. Θα κλείσω με τον δικό μου MVP ζητώντας... συγνώμη από Αραβιδη και Μπαρμπόσα. ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ. Καλή μας μερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου