ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

Βλέποντας του παίκτες του ΠΑΟ να πανηγυρίζουν σαν τρελοί το γκολ στα τελευταία λεπτά στην Ξάνθη απλά συνειδητοποιείς την δυσκολία αυτών των αγώνων και το πόσο σημαντικό είναι να πάρεις ένα αποτέλεσμα σε πρώτο αγώνα που να σου

επιτρέπει να προκρίνεσαι στην έδρα σου ακόμη κι αν δεν βάλεις γκολ. Ειλικρινά το σκέφτηκα όταν είδα το γκολ του ΠΑΟ, τις αντιδράσεις και μετά τις δηλώσεις του Αναστάσιου που έβγαλαν τόση ένταση. Και είπα πως καλό θα ήταν και για εμάς ένα τέτοιο σενάριο αγώνα. Άλλωστε κατά γενική ομολογία είναι μάλλον καλύτερη και σίγουρα πιο σταθερή ομάδα η Κέρκυρα από την Ξάνθη. Ειλικρινά, το είπα ότι θα ήταν καλό και για εμάς ένα τέτοιο σενάριο. Δεν το… έπαιξα βέβαια αλλά το σκέφτηκα. Και έγινε. Και δεν μας χάλασε… @ Ήταν το πρώτο βήμα. Ένα καλό βήμα που έκανε την ΑΕΚ ακόμη πιο ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση στους 8. Απέναντι σε μια καλή ομάδα που σίγουρα δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος την επόμενη Πέμπτη. Όμως η ΑΕΚ πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα μετά τη νίκη. Ισοπαλία με εκτός έδρας γκολ. Και το πέτυχε έχοντας σοβαρές απουσίες και με σέντερ φορ που έσφιξε τα δόντια, ξεπέρασε τον πόνο και έπαιξε. Έβαλε και το γκολάκι του ο Ιβάν που βέβαια ήταν, ελάχιστα, οφσάιντ αλλά ήταν πολύ όμορφο σεντερφορίσιο γκολ με κίνηση την κατάλληλη στιγμή, άντε ένα κλικ νωρίτερα αφού βγήκε οφσάιντ, και ωραία εκτέλεση. Αλλά δεν φτάνει ρε παιδιά… Δεν μπορεί να είναι μόνος στα δυσκολότερα του κυπέλλου που ακολουθούν και φυσικά στον δεύτερο γύρο και, κυρίως, στα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ θέλει δύο κλασικά φορ. Έχει έναν. Ξεκάθαρα και αποδεδειγμένα δεν υπάρχει άλλος. Μπορεί παντού να βρίσκει λύσεις, ακόμη και στο δεξί άκρο της άμυνας, αλλά το ντουμπλάρισμα του Μπρέσεβιτς είναι θέμα χαρακτηριστικών. Και δεν υπάρχει δεύτερος… Υπάρχουν όμως 8 μέρες μπροστά. Και μπορεί ο Αλμέιδα να είναι δύσκολος, όπως ήταν από την αρχή, αλλά υπάρχουν παίκτες. Τώρα, που μιλάμε. Κι ας μην ειναι τελικά ο σέντερ φορ και της Σούπερ Λιγκ. Ας ειναι επιπέδου Μπρέσεβιτς για τώρα και βλέπουμε το καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς ο σέντερ φορ είναι πάντα το μπαμ. Ας έρθει και το καλοκαίρι που πάντα η απόλαυση είναι μεγαλύτερη. Πρέπει να πάρουμε σέντερ φορ λοιπόν. Οπωσδήποτε… @ Πίσω στο παιχνίδι. Ο Ανάκογλου μου άρεσε. Ήταν πολύ πιο ζωντανός από άλλα ματς, έψαξε και την κάθετη πασα, άσχετα αν κόπηκε κάποιες φορές, ανέβηκε ψηλά και κάλυψε και τον Τζανετόπουλο που χθες δεν μπορούσε. Δεν είχε καμία σχέση με το παιχνίδι με τον Ατρόμητο ο μικρός αλλά δεν τρέχει τίποτα. Δεν είναι έτοιμος άλλωστε ακόμη για βασικός. Χάρηκα που είδα τον Μπακάκη, να τον έχει ο Θεός καλά. Είναι απαραίτητος, είναι το μεγάλο επιθετικό μας όπλο. Επίσης χαίρομαι να βλέπω τον Σοϊλέδη να παίρνει χρόνο. Είμαι πολύ αισιόδοξος πως αυτό το παιδί μπορεί να γίνει ένας Μπακάκης από δεξιά. Εννοώ σημαντικός στο επιθετικό κομμάτι αφού κάθε παίκτης είναι μοναδικός και το πάνω κάτω του Μπακάκη δεν το έχει κανένας. Από εκεί και πέρα τα σέντερ μπακ είχαν ασυνήθιστη δουλειά σε σχέση με τα άλλα φετινά παιχνίδια και για αυτό θέλω να τους δω με επιείκια. Αυτά. Πήραμε προβάδισμα. Την άλλη Πέμπτη πρόκριση. -