ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ..

44 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων από την ΑΕΚ στο Καλλιμάρμαρο, με τη νίκη με 89-82 απέναντι στη Σλάβια Πράγας, στη «μαγική» εκείνη βραδιά για τον ελληνικό αθλητισμό. Η «Ένωση» παρουσία 80.000 Ελλήνων φιλάθλων, (σχετική φωτογραφία βρίσκεται ακόμα και σήμερα στα αρχηγεία της FIBA Europe στο Μόναχο), σημείωσε την πρώτη μεγάλη επιτυχία στον ελληνικό ομαδικό αθλητισμό και άνοιξε το δρόμο για αυτές που ακολούθησαν στο μπάσκετ και όχι μόνο.

Η Πορεία:

Πριν πάμε στην μαγική βραδιά του τελικού, ας δούμε πρώτα πως έφτασε η ΑΕΚ σε αυτόν. Η «Ένωση» λοιπόν προκρίθηκε άνευ αγώνος στον β' γύρο της διοργάνωσης, όπου αντιμετώπισε την ισπανική Κας Βιτόρια. Έχασε στην έδρα των Βάσκων με 82-72, όμως νίκησε στον επαναληπτικό της Αθήνας 85-65 και έφτασε στα προημιτελικά

11/1/1968: Bιτόρια - AEK 82-72

Βιτόρια: Mονσάλβε 37, Mπίτσαμ 7, Mπενέιτο 16, Λάζο 8, Λαζάρο 2, Λαγκέρο 2, Γκονζάλες 6, Σιράνο 4.

AEK: Tρόντζος 25, Aμερικάνος 18, Λαρεντζάκης 4, Tσάβας, Zούπας 10, Bασιλειάδης 15, Xρηστέας.

18/1/1968: AEK - Bιτόρια 85-65

AEK: Tρόντζος 14, Aμερικάνος 41, Bασιλειάδης 13, Tσάβας, Zούπας 10, Λαρεντζάκης 7, Βασιλειάδης.

Βιτόρια: Mονσάλβε 24, Mπίτσαμ 17, Mπενέιτο 8, Λάζο 4, Λαζάρο 10, Σιράνο 2, Γκονζάλες.

Εκεί βρίσκει απέναντί της, την βελγική Ρουαγιάλ. Επιβλήθηκε στο πρώτο ματς 76-54 και κράτησε την πρόκριση για ένα μόλις καλάθι χάνοντας στο Βέλγιο 74-54.

15/2/1968: AEK - Ροαγιάλ 76-54

AEK: Tρόντζος 16, Zούπας 15, Aμερικάνος 16, Bασιλειάδης 19, Λαρεντζάκης 10.

Ροαγιάλ: Kλάκεϊ 19, Oυάσινγκτον 16, Nτιέ 10, Λέναρντς 5, Bάγκνερ 2, Nτιχουά 2, Στορμ, Nτιτριέ, Eνέ.

22/2/1968: Ροαγιάλ-AEK 74-54
Ροαγιάλ: Kλάκεϊ 10, Oυάσινγκτον 20, Nτιέ 22, Nτιχουά 9, Λέναρντς 9, Nτιτριέ 5.

AEK: Aμερικάνος 17, Bασιλειάδης 14, Tρόντζος 13, Tσάβας 5, Zούπας 2, Λαρεντζάκης 3, Xρηστέας.

Στον ημιτελικό οι «κιτρινόμαυροι» τέθηκαν αντιμέτωποι με μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές μπασκετικές δυνάμεις, την ιταλική Ίνις Βαρέζε. Όταν τελείωσε ο πρώτος αγώνας στο Βαρέζε με 78-60 υπέρ των γηπεδούχων, όλοι σχεδόν πίστεψαν πως η πορεία της ΑΕΚ είχε φτάσει στο τέλος της. Οι παίκτες του «δικέφαλου» όμως είχαν διαφορετική γνώμη και μπροστά σε 50.000 θεατές στο «Παναθηναϊκό Στάδιο» έγραψαν την πρώτη χρυσή σελίδα νικώντας με 72-52 και παίρνοντας πανηγυρική πρόκριση για τον μεγάλο τελικό.

7/3/1968: Βαρέζε-AEK 78-60

Βαρέζε: Pουσκόνι 4, Mποβόνε 22, Bιλέτι 12, Tζερκάτι 2, Σάλιβαν 12, Mπουφαλίνι 14, Xολεντόνερ 12, Mενεγκίν.

AEK: Aμερικάνος 21, Tρόντζος 5, Bασιλειάδης 9, Tσάβας 2, Zούπας 6, Λαρεντζάκης 2, Xρηστέας 11, Nεσιάδης 4, Πετράκης.

14/3/1968: AEK-Βαρέζε 72-52

AEK: Aμερικάνος 31, Zούπας 12, Tρόντζος 12, Bασιλειάδης 10, Λαρεντζάκης 3, Tσάβας, Xρηστέας 4, Πετράκης.

Βαρέζε: Mπουφαλίνι 10, Pουσκόνι 6, Xολεντόνερ 13, Bιλέτι 2, Mποβόνε 6, Σάλιβαν 6, Mενεγκίν 6, Tζερκάτι 3.

Στην κορυφή της Ευρώπης

Το τζάμπολ του τελικού είναι προγραμματισμένο για τις 8.30 το βράδυ, όμως ήδη από τις 6 το απόγευμα δεν πέφτει καρφίτσα μέσα στο «Καλλιμάρμαρο». 80.000 θεατές έχουν κατακλύσει κάθε γωνιά του επιβλητικού σταδίου, ενώ αρκετές χιλιάδες ακόμα βρίσκονται συγκεντρωμένοι έξω από τις πύλες θέλοντας να ζήσουν την ατμόσφαιρα του αγώνα έστω και από μακριά. Όλη η υπόλοιπη Ελλάδα βρίσκεται συντονισμένη στη ραδιοφωνική συχνότητα, κρεμασμένη κυριολεκτικά από τα χείλη του εκφωνητή Βασίλη Γεωργίου.

Ο τελικός αρχίζει και η ΑΕΚ παίρνει προβάδισμα από την αρχή, το διατηρεί συνεχώς και το ημίχρονο την βρίσκει να προηγείται 49-40. Η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική. Οι θεατές ντοπάρουν συνεχώς ψυχολογικά τους παίκτες του κόουτς Νίκου Μήλα και το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει. Στην διάρκεια του αγώνα οι Τσεχοσλοβάκοι περνούν για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ με 60-58 και τα πάντα παγώνουν.

Η ΑΕΚ όμως είναι αποφασισμένη. Υπολείπονται ακόμη 6 λεπτά και 36 δεύτερα όταν ο διαιτητής καταλογίζει το πέμπτο φάουλ του Ζούπα, ο οποίος κλαίγοντας σαν μικρό παιδί εγκαταλείπει τον αγωνιστικό χώρο.

Το άστρο του Τρόντζου έλαμψε από εκείνη τη στιγμή. Με τρία προσωπικά καλάθια ανέβασε το σκορ σε 78-70 και έκανε όλους να αναπνεύσουν και να μειώσουν την αγωνία που τους είχε καταλάβει.

Ο Χρηστέας, σπεσιαλίστας στα φάουλ, δημιουργεί το 80-72 για να μειώσουν τη διαφορά οι Τσέχοι και να την αυξήσει ξανά ο Αμερικάνος με δυο καλάθια σε 84-79. Απομένουν πλέον ελάχιστα δευτερόλεπτα για να λήξει ο αγώνας. Ένα καλάθι του Αμερικάνου μετατρέπει το σκορ σε 88-82 για να κλείσει το ματς ο Τσάβας, ο οποίος κερδίζει φάουλ, επιτυγχάνει το ένα από τα δυο και δημιουργεί το τελικό, το ιστορικό για τον ελληνικό αθλητισμό 89-82.

«Ο Τρόντζος φωνάζει δώστε μου τη μπάλα, τους παίζω όπως θέλω, του δίνει τη μπάλα ο Τσάβας, γυρίζει και την καρφώνει στο αντίπαλο καλάθι. Μετά από αυτό το καλάθι κύριοι, σήμερα δεν χάνουμε. Ο θεός της ΑΕΚ, ο θεός της Ελλάδας είναι μαζί μας, και το κύπελλο Ευρώπης σε λίγα λεπτά θα είναι δικό μας». Έτσι και έγινε...

ΑΕΚ -ΣΛΑΒΙΑ ΠΡΑΓΑΣ 89-82

AEK: Aμερικάνος 29, Tρόντζος 24, Zούπας 12, Bασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Xρηστέας 4, Tσάβας 3, Πετράκης, Νεσιάδης, Δημητριάδης

Σλάβια Πράγας: Zίντεκ 27, Pουζίτσκα 25, Mπάροχ 12, Mίφκα 14, Tόμασεκ 4, Kονοπάτσκο, Aμερ

L' Equipe: Θεέ μου, τι βοή ήταν αυτή χτες βράδυ στην Αθήνα

Εκείνος ο τελικός του 1968, ο δεύτερος στην ιστορία του Κυπέλλου Κυπελλούχων, απασχόλησε έντονα και τον διεθνή τύπο, γιατί ποτέ ως τότε (και ως τώρα) δεν είχαν παρακολουθήσει έναν αγώνα μπάσκετ 80.000 θεατές. Ο απεσταλμένος της μεγάλης γαλλικής αθλητικής εφημερίδας Πιερ Τεσιέ στην ανταπόκρισή του έγραψε:

«Η 4η Απριλίου 1968 θα αποτελέσει σταθμό στην ιστορία του μπάσκετ. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη και ασφαλώς σ' ολόκληρο τον κόσμο 80.000 θεατές παρακολούθησαν έναν αγώνα. Δυο ώρες πριν από την έναρξη του τελικού καμία θέση δεν είχε μείνει ακάλυπτη στο μαρμάρινο στάδιο. Παρά το γεγονός ότι πολλοί φίλαθλοι δεν μπόρεσαν να βρουν εισιτήριο, χιλιάδες ήλθαν και στάθηκαν έξω από τα προπύλαια του Σταδίου, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα από τον... θόρυβο των εκδηλώσεων. Ο έναστρος ουρανός αυλακωνόταν από χιλιάδες χρωματιστές φωτοβολίδες κάθε φορά που η ελληνική ομάδα σημείωνε ένα καλάθι και πάνω από δύο ώρες η ιαχή «ΑΕΚ-ΑΕΚ» κάλυπτε κάθε άλλο θόρυβο. Θεέ μου, τι βοή ήταν αυτή χτες βράδυ στην Αθήνα. Ποτέ δεν έχει γίνει μια παρόμοια ατμόσφαιρα μπάσκετ, τόσο εξαιρετική, αλλά και τέτοιου πάθους»