ΕΥτυχώς μένουν ακόμη δύο αγώνες και ακόμη πιο…ευτυχώς με εντός έδρας νίκη την Κυριακή με τη Λάρισα η ΑΕΚ εξασφαλίζει την πρώτη θέση που δεν δίνει κανένα τρόπαιο φυσικά αλλά πρέπει υποχρεωτικά να έρθει για λόγους πρεστίζ. Το πρεστίζ που για μια ομάδα σαν την ΑΕΚ είναι πάντα σημαντικό και πόσο παραπάνω σε αυτή την συγκυρία της μεγάλης επιστροφής και μάλιστα με ηγέτη τον Δημήτρη Μελισσανίδη, που είναι συνώνυμο του πρωταθλητισμού για τον κόσμο της ομάδας και όχι μόνο. Η πορεία στα πλέι οφ και βέβαια ένα παιχνίδι σαν το χθεσινό που μόνο κανονικό ποδόσφαιρο δεν θύμιζε μόνο πληγή για το πρεστίζ της ομάδας αποτελεί και το τελικό 3-3 που… σώθηκε στο τέλος έχει μια κάποια αξία για όσους δεν είδαν το ματς. Γιατί όσοι το είδαν απόλαυσαν το… απόλυτο χύμα. Κι αν ο Απόλλων είναι Απόλλων που το μόνο που θυμάται από χθες είναι μια τρομερή χαμένη ευκαιρία νίκης, η ΑΕΚ δεν θέλει να θυμάται τιποτα.
Ή μάλλον θα θυμάται τον Κρισάντους που χθες πιστεύω κλείδωσε την παρουσία του και την επόμενη σεζόν στην ΑΕΚ. Με δύο σεντερφορίσια γκολ σε μια τόσο κακή ημέρα της υπόλοιπης ομάδας σε συνέχεια άλλου ενός γκολ την προηγούμενη Κυριακή είναι φανερό πως αξίζει να του δοθεί η ευκαιρία να μείνει σαν δεύτερο φορ στην ομάδα και να τον δούμε μετά από προετοιμασία και έχοντας προσαρμοστεί. Και θα επαναλάβω… σπαστικά πως θα έπρεπε να έχει πάρει περισσότερα λεπτά συμμετοχής αν μη τι άλλο επειδή δεν έχει κι άλλο κλασικό σέντερ φορ η ΑΕΚ. Γκολ έχει βάλει κι άλλα και γενικά δείχνει πως το γκολ το έχει. Υπάρχει επαφή με το τέρμα, από εκεί και πέρα είναι θέμα δουλειάς, προσαρμογής και ρέντας.
Χθες ήταν το όγδοο παιχνίδι των πλέι οφ και το όγδοο σερί κακό παιχνίδι. Ένα πραγματικά εντυπωσιακό φαινόμενο αφού σε οκτώ άσχημα ματς η ΑΕΚ έχει πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες και μόνο μία ήττα. Είναι τύχη αλλά είναι σίγουρα και ατομική ποιότητα αφού για παράδειγμα το γκολ που βάζει χθες ο Μπαρμπόσα δεν είναι καθόλου απλό και συνηθισμένο. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Η ουσία όμως η ίδια. Η ομάδα απογοητεύει και παρότι σε κάθε ματς ο προπονητής και οι παίκτες αναγνωρίζουν το πρόβλημα, δεν μπορούν να το διορθώσουν έστω σε ένα ματς. Το τι φταίει δεν το ξέρουμε αλλά σίγουρα δεν φταίει το ότι είναι 300+ μέρες στο γήπεδο κι ας το ισχυρίστηκαν χθες με μια φωνή ο Δέλλας και ο Λαμπρόπουλος.
. Χωρίς κανένα ίχνος λαϊκισμού να τονίσω απλά πως το ίδιο ισχύει για όλες τις ομάδες της footballleague που σε καμία περίπτωση δεν έχουν τις άριστες συνθήκες του προπονητή και των παικτών της ΑΕΚ για να αναφερθώ μονο στο πιο απλό. Επίσης να γράψω κάπου εδώ ότι ο Αστέρας Τρίπολης που πάει να βγει δεύτερος στα πλέι οφ και να μπει απευθείας στους όμιλους του EuropaLeague ξεκίνησε προετοιμασία στις 15 Ιουνίου του 2014 και θα ολοκληρώσει τη σεζόν στις 7 Ιουνίου του 2015. Για την ακρίβεια 357 μέρες. Και όπως τον είδα χθες στη Λεωφόρο αν έπαιζε με την ΑΕΚ της Ριζούπολης θα της έριχνε μια… τεσσάρα. Χωρίς τα… τρία τα δικά μας. Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Κάπου εδώ κάνεις και τον Σταυρό σου που όλα πήγαν καλά έχοντας στο ρόστερ παίκτες σαν τον… Καραγκιολίδη. Δεν είναι που τρώει σε δεύτερο συνεχόμενο ματς γκολ από…χιλιόμετρα μακριά. Είναι που αφού το έφαγε έβαλε χέρι στους άλλους επειδή έχασαν την μπάλα στη... σέντρα και άφησαν να σουτάρει τον αντίπαλο από τα…πενήντα μέτρα. Άντε παλικάρι μου. Κι εσύ και όποιος δεν μπορεί. Οπως ξαναέγραψα πρόσφατα η ΑΕΚ ίδρυμα ΕΤΕΛΕΙΩΣΕ.
Καλό κουράγιο, καλή δύναμη και καλή τύχη. Θα χρειαστούν όλα αυτά μαζί με ΣΩΣΤΕΣ αποφάσεις για να φτιαχτεί μέσα στον επόμενο μήνα μια ΑΕΚ πρωταθλήτρια. Εν δυνάμει…
Σε ότι αφορά την ομάδα μπάσκετ και την φιλική κουβέντα με τον Σάκοτα… Με πολύ απλά λόγια είμαι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά. και περιμένω με αγωνία το κύπελλο τον Σεπτέμβριο και την πρεμιέρα εκεί στα μέσα Οκτωβρίου. Υπάρχει πλάνο και οι σωστοί άνθρωποι για να το εκτελέσουν. Ολα τα άλλα θα γίνουν. Είναι μαθηματικά βέβαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου