Τρέχουν γρήγορα οι μέρες. Ο Ιούνιος τελειώνει και ακόμη στο... ψάξιμο.
Στην αναζήτηση χρημάτων, στην αναζήτηση ρύθμισης από την εφορία, στην
αναζήτηση για μία ομάδα που από τώρα έχει να αντέξει την ξεφτίλα της
αφαίρεσης του δικαιώματος στα... χαρτιά τη συμμετοχή της στην Ευρώπη και
που θα παλέψει να αντέξει στο επόμενο πρωτάθλημα. Κι όλα αυτά, χωρίς να
ξεχνάμε, ότι ο κίνδυνος της πτώχευσης και της ιστορικής ξεφτίλας του
υποβιβασμού στη Δ' Εθνική, παραμένει υπαρκτός. Όταν ακούς και τον Θωμά
Μαύρο να λέει ότι δεν αντέχει να βλέπει την ΑΕΚ εκεί κάτω, σε πιάνει
κρύος ιδρώτας και μόνο στη σκέψη ότι η τεράστια ΑΕΚ υπάρχει έστω η
πιθανότητα να παίζει του χρόνου με τη... Δόξα Κρανούλας. Η ΑΕΚ στη
χειρότερη στιγμή της ιστορία της, παλεύει να κρατηθεί στα πόδια της.
Κανείς δεν περιμένει τίποτα από κανέναν. Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες.
Δεν υπάρχει κανείς. Και μεταξύ μας: πότε υπήρξαν; Πότε η ΑΕΚ στηρίχθηκε
σε έναν και μόνον άνθρωπο οικονομικά «κολοσσό»; Ποτέ δεν είχε η ΑΕΚ έναν
Βαρδινογιάννη ή Κόκκαλη ή τώρα Μαρινάκη. Παλεύει με τη φανέλα, τον
κόσμο και την ιστορία της. Δύο πάνω, τρεις κάτω, αλλά αντέχει! Έτσι και
τώρα... Δυστυχώς αυτή η κατάσταση έρχεται και σε μία εποχή οικονομικά
τραγική για κάθε σπιτικό. Όμως πραγματικά πιστεύω πως αν δούμε ΟΛΟΙ πως
να βγει η ΑΕΚ από τον γκρεμό που έχει ήδη πέσει και κρατιέται από ένα...
κλαδάκι, κι όχι πως έφτασε σε αυτή την κατάσταση (λες και δεν
ξέρουμε...) σιγά σιγά μπορεί να ξεκινήσει η αναρρίχηση.
Μόνο η ΑΕΚ είναι μπροστά και αυτή κινδυνεύει. Συμφωνώ 1000% με
όσους λένε πως αυτοί που έφεραν την ΑΕΚ σε αυτή την κατάσταση αυτοί
πρέπει να πληρώσουν. Δεν το κάνουν. Θα διαλυθεί η ΑΕΚ γι' αυτό; Αξίζει; Η
τεράστια ιστορία της τους έχει ήδη αποβάλλει! Μεγαλύτερη τιμωρία για
δαύτους δεν υπάρχει. Το κρίμα θα είναι να τιμωρηθεί η ΑΕΚ γι' αυτούς...
Περίπου 2.000 διαρκείας έχουν πωληθεί ως τώρα, κάποια έσοδα σημαντικά
είναι όλα αυτά, αλλά εννοείται πως δεν φτάνουν. Είναι πολλά τα
«ανοίγματα». Ήταν τραγικά τα λάθη των προηγούμενων διοικήσεων, μεγάλες
οι ευθύνες αυτών που έβαζαν τα χρήματά τους και δεν έλεγχαν τίποτα και
κανέναν... Και τώρα πρέπει να πάμε μπροστά...
Θωμάς Μαύρος - Ντέμης Νικολαϊδης. Τα δύο «11» δύο διαφορετικών
εποχών. Η δικιά μου γενιά (των 30) είχε τον ποδοσφαιριστή Ντέμη κορυφή.
Η ακριβώς προηγούμενη τον μεγάλο Θωμά. Τεράστιοι και οι δύο. Ήρθε η
στιγμή να μπουν μαζί στο... γήπεδο. Με τον Ντέμη (θέλω να πιστεύω) πιο
ώριμο και σοφό να μην κάνει τα ίδια λάθη, με τον Μαύρο και μόνο να
μιλάει για την ΑΕΚ της εποχής του, για τη δίψα και την ΑΕΚτζήδικη τρέλα
του να νιώθεις δέος και πάμε όλοι μαζι! Όραμα: με αυτούς τους δύο μαζί
μπροστά και από πίσω ανθρώπους που να βλέπουν και να δουλεύουν για την
ΑΕΚ γουστάρωντας αυτό που κάνουν, η ομάδα μπορεί να πάει μπροστά. Ακόμη
και με τα... πιτσιρίκια που θα φορούν τη φανέλα της του χρόνου.
Από τη στιγμή που ο Θωμάς βγήκε μπροστά, από τη στιγμή που ο Ντέμης
είναι γνωστό ότι προσπαθεί εδώ και καιρό να βρει μία λύση, είναι
τεράστια ευκαιρία για μία ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΕΚ να συναντηθούν οι δυο τους, να τα
βρουν και να προχωρήσουν. Και όπου μας βγάλει... Αλλά να γίνει μία
προσπάθεια ΕΝΩΤΙΚΗ και ΑΕΚΤΖΗΔΙΚΗ! Πάντα η ΑΕΚ ήταν κόντρα σε όλα μόνη
της. Τώρα είναι κόντρα στον κακό της εαυτό. Η πιο δύσκολη μάχη. Και
απουσίες, εγωισμοί και παλαιότερες πίκρες δεν πρέπει να υπάρξουν. Μαύρος
- Νικολαϊδης μπροστά και δίπλα τους ΟΛΟΙ οι άλλοι. Και ο κόσμος να
δίνει δύναμη, πυγμή και όγκο πάλι σε αυτή την τεράστια ομάδα.
Ξέρετε, κάθομαι και σκέφτομαι πόσο τραγικά είναι τα πράγματα
που αν δεν τα είχαμε όλα αυτά, τώρα μπορεί να εκφράζαμε χίλιες
διαφορετικές απόψεις για το ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής, ποιοι
παίκτες μπορούν να έρθουν ή και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Μακάρι, να έρθουν
ξανά σύντομα αυτές οι στιγμές να ασχολούμαστε αποκλειστικά για μπάλα κι
ας διαφωνούμε. Αλλά, πάνω απ' όλα την Κυριακή στο γήπεδο να γίνεται
χαμός και η ΑΕΚ να κερδίζει... Κουράγιο ΑΕΚΑΡΑ!
Email επικοινωνίας: thodoriskarvouniaris@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου