@ Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι για μένα ήταν πολύ σημαντικό γιατί ήταν η πρώτη φορά που είδα ζωντανά την ομάδα φέτος. Αρχίζει το σερί τώρα. Και ακόμη και το πλαστικό χορτάρι... μυρίζει υπέροχα όταν πάνω σε αυτό τρέχουν παίκτες της ΑΕΚ. Τα παιχνίδια βέβαια δεν ήταν ενδεικτικά αφού οι δύο άλλες ομάδες σνόμπαραν το τουρνουά. Ιδίως ο Πανιώνιος έφερε ομάδα τελείως της πλάκας ενώ ο Απόλλωνας έχει καλή ομάδα u20, θα έλεγα πολύ καλύτερη από την δική μας που... διαλύθηκε με κάποιους παίκτες να έχουν έρθει στην πρώτη ομάδα χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν έστω ένας θα καταφέρει να καθιερωθεί στην ομάδα. Από την ΑΕΚ για άλλη μια φορά ήταν απίστευτος ο κόσμος όχι μόνο σε όγκο για παιχνίδια που στο αγωνιστικό κομμάτι δεν έχουν σχεδόν καμία αξία αλλά και σε παλμό, σε συνθήματα, σε στήριξη. Ηταν ένα καλο τεστ για τους οπαδούς της ΑΕΚ σε ένα από τα γηπεδάκια που θα μας φιλοξενήσουν φέτος. Ολα πήγαν καλά και κύλησαν χωρίς προβλήματα. Κακά τα ψέματα όμως τα εκτός έδρας ματς θα είναι εφιάλτες γιατί δεν είναι καθόλου δύσκολο να εκτραχυνθεί η κατάσταση με κύρια αιτία το να μην χωράει ο κόσμος. Τέλος πάντων. Μακάρι οι αρμόδιοι να αποδειχτούν κατάλληλοι και βέβαια οι οπαδοί της ΑΕΚ να μπορέσουν να είναι όσο το δυνατόν πιο υπομονετικοί.
@ Για ποδόσφαιρο να πούμε 2-3 σκόρπια. Καταρχάς με αυτή την ομάδα που έπαιξε χθες η άνοδος θα ήταν μια τρομερά δύσκολη υπόθεση. Δεν ήταν και δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα αν δεν έχεις μεγάλη διαφορά ποιότητας. Η ΑΕΚ με τις τέσσερις τελευταίες μεταγραφές και με τους βασικούς που δεν έπαιξαν έχει. Αλλά η χθεσινή είναι εντεκάδα που άνετα θα μπορούσε να είναι η καλύτερη της ΑΕΚ, χωρίς τον Πόποβιτς βέβαια, αν υπήρχε οποιοδήποτε άλλο διοικητικό σχήμα. Για να μην ξεχνιόμαστε απλά. Και σε μια κατηγορία που οι άλλοι την ξέρουν απ' έξω. Είδα τον προπονητή της Τριγλίας με τα άσπρα μαλλιά και την κομπολογιά στο χέρι να ρουφάει το παιχνίδι και έπιασα το νόημα. Μια και είπαμε για προπονητή. Τον Δέλλα θα τον κρίνουμε στην πορεία, είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως είναι ίσως ο μοναδικός Ελληνας προπονητής που πραγματικά μπορεί να κάνει καριέρα σε μεγάλη ομάδα, δηλαδή στην ΑΕΚ. Μου αρέσει που επιμένει σε έναν τρόπο παιχνιδιού που επέλεξε από την αρχή με συγκεκριμένο σκεπτικό. Καλή φυσική κατάσταση που θα παίρνει παιχνίδια από μόνη της, όχι συνοστισμός μέσα στην περιοχή αλλά φουλ επίθεση με παίκτες που θα έρχονται από πίσω και με ένα σέντερ φορ στην κορυφή που θα παίζει περισσότερο για αυτούς παρά αυτοί για τον φορ. Η καλύτερη προσέγγιση όταν περιμένεις αντίπαλο - ταμπούρι σε όλα τα παιχνίδια, εντός ή εκτός αφού όποιος δεν χάσει από την ΑΕΚ, που όλοι πρέπει να χάσουν, ξέρει πως θα είναι ορόσημο στην ιστορία του. Χθες που τον έζησα από πάρα πολύ κοντά μου άρεσε το ότι δεν αγχώνει την ομάδα. Δεν είναι από τους προπονητές... μπάσκετ που κατά λάθος βρέθηκαν στο ποδόσφαιρο και προσπαθούν να καθοδηγούν κάθε φάση. Φωνάζει λίγες φορές και όποτε φωνάζει έχει λόγο σοβαρό. Και νομίζω πως και αυτός που ακούει το παίρνει σοβαρά. Για παίκτες δεν θα κάνω ανάλυση. Ο Μούργκα «φωνάζει» πως είναι ποδοσφαιριστής. Τρομερό κορμί και καλή τεχνική. Και μπαλαδόφατσα. Στο πρώτο παιχνίδι - ημίχρονο μου έμοιαζε σαν φοβισμένος. Στο δεύτερο καθάρισε μέσα σε ένα λεπτό και το δέυτερο γκολ είναι τελείωμα μεγάλης κλάσης. Δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει παρά την παραφιλολογία που περισσότερο είχε να κάνει με τους πολλούς ξένους που μαζεύτηκαν. Πράγματι θα έχει σκληρό ανταγωνισμό αλλά αν προσεχτεί και προσέξει μπορεί να βγει γιατί έχει όλα τα υπόλοιπα. Τον Πόποβιτς δεν τον φοβάμαι αν και θέλει λίγο ακόμη. Τέλος για άλλη μια φορά με ανησύχησε, κι από κοντά αυτή την φορά, ο Ρόβας. Μακάρι αν είναι η κούραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου