TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

 

@ Καλή εβδομάδα να έχουμε. Ολα πρωτόγνωρα είναι. Αλλά πάντα είναι υπέροχα όταν παίζει η ΑΕΚ. Αυτό το κίτρινόμαυρο ποτάμι από την... Αριζόνα μέχρι το γήπεδο, σχεδόν 2 χιλιόμετρα απόσταση για όσους δεν ξέρουν, οι φωνές από το πέταλο που σε τραβούσαν σαν υπνωτισμένο να τρέξεις να βρεθείς κοντά της, οι γονείς με τα παιδάκια από το χέρι ή στην αγκαλιά, η μυρωδιά από τα βρώμικα μαζί με τα καπνογόνα και τα 2-3 δακρυγόνα που έριξαν οι, για ακόμη μια φορά, απροετοίμαστοι αστυνομικοί. Κόσμος παντού, κόσμος όπου μπορούσε να σταθεί για να ρίξει μια ματιά και η τρύπα από τα χωράφια που έφερε άλλους 300 μέσα στο ημίχρονο. Εχω πάει σε όλα τα ματς που έχουμε παίξει σε αυτό το γήπεδο, πρωτάθλημα και κύπελλο, ποτέ δεν πλησίασε ο κόσμος μας το χθεσινό. Και ήταν ο Μανδραϊκός και η κατηγορία που μόνο στους εφιάλτες μας υπήρχε και μάλιστα σε αυτούς που όταν ξυπνάς αμέσως ησυχάζεις γιατί σκέφτεσαι πως αυτά γίνονται μόνο στα όνειρα. Κι όμως έγινε. Αλλά είμαστε εκεί. Και θα είμαστε. Μέχρι ο Δέλλας να  είναι ικανοποιημένος. Μέχρι να τους περιμένουμε όλους για προσκύνημα στο Ναό. Χθες ζήσαμε την εμπειρία του γηπέδου όπως το γνωρίσαμε. Με τα γήπεδα οριακά κατάλληλα να μην μας χωράνε. Με την μεγάλη όμως διαφορά τουνα παίζουμε με αντιπάλους που ούτε στον ύπνο μας δεν είχαμε δει. Αρχισε η επιστροφή μας. Ομάδα και κόσμος μια γροθιά. ΑΕΚ από το πρωί της Κυριακής μέχρι το βράδυ. Αυτόν τον κόσμο που μέσα από την πίκρα του βρήκε την δύναμη να έρθει ακόμη πιο κοντά στην αγαπημένη μας ομάδα και να κάνει μαζί της το ταξίδι στην Αγονη γραμμή αντί να την εγκαταλείψει και να την περιμένει στα σαλόνια κανείς δεν έχει δικαίωμα να τον απογοητεύσει ξανά. Για αυτό η ευθύνη είναι μεγάλη. Και το άγχος φυσιολογικό. Πρέπει να είναι και παραγωγικό.

@ Το άγχος ήταν το μεγάλο εμπόδιο στο αγωνιστικό κομμάτι του χθεσινού πρώτου αγώνα. Αγχος φυσιολογικό γιατί ήταν το πρώτο επίσημο ματς, μια πρωτόγνωρη συνολικά εμπειρία με πάνω από 4000 κόσμο από πάνω να απαιτεί μόνο νίκη. Με αυτό το άγχος πρέπει να μάθουν να ζουν οι παίκτες της ΑΕΚ από εδώ και πέρα και για χρόνια. Οπως είχαμε ξαναπεί μόνο το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ με τον ισχυρό του ομίλου μπορεί να είναι χωρίς την τεράστια πίεση για νίκη και ίσως τότε από αυτά τα παιδιά να μην παίζει και κανείς. Στο χέρι τους είναι να φτάσουν εκεί γιατί η ΑΕΚ θα φτάσει σίγουρα. Πρέπει να μάθουν λοιπόν να ζουν με αυτό και να το νικήσουν όλοι. Σίγουρα ο Δέλλας και όλο το τιμ αλλά κυρίως τα παιδιά που κάθε Κυριακή θα παίρνουν, για φέτος, τις φανέλες από το 1 εως το 11, όπως παλιά, και θα μπαίνουν στο γήπεδο.

@ Το άγχος χθες στέρησε στην ΑΕΚ το να βάλει 5-6 γκολ και να έχει κάνει το 3-0 από το πρώτο εικοσάλεπτο. Δεν θα αναφερθώ σε όλες τις ευκαιρίες αλλά μόνο στο πέναλτι και στις τρεις που έχασαν τα παιδιά προσπαθώντας να κάνουν το γκολ σίγουρο. Του Πλατέλα και του Ανάκογλου στο πρώτο και του Πόποβιτς στο δεύτερο που για το τελευταίο μπορείς να πεις πως ήταν και θέμα ανετοιμότητας αφού το ματς είχε ήδη κλειδώσει. Ηδη από το επόμενο παιχνίδι το άγχος θα είναι λιγότερο γιατί πλέον είδαν και στην πράξη πόσο χαώδης είναι η διαφορά ώστε με ντεφορμέ ή ανέτοιμους τους τρεις από τους τέσσερις της επιθετικής τετράδας (Μπρέσεβιτς, Ντακόλ, Πόποβιτς) η ΑΕΚ έφτασε με τόση άνεση στη νίκη και θα μπορούσε να έχει βάλει πάνω από τα διπλάσια γκολ.

@ Στο τεχνικό κομμάτι ο Δέλλας δικαιώθηκε με το ρίσκο να αφήσει έξω τον Τσιρίλο και να ποντάρει στο επιθετικό κομμάτι με τον έμπειρο Πόποβιτς. Θα μπορούσε βέβαια να βάλει τον Ράμα στη θέση του Κροάτη όμως έχει λογική το ότι θέλησε να δώσει παιχνίδι στον Πόποβιτς που είναι παίκτης κλάσης και όταν βρει ρυθμό θα κάνει τεράστια διαφορά στην επίθεση της ομάδας. Και ρυθμό βρίσκεις μόνο μέσα από τα παιχνίδια. Σημασία έχει πως η άμυνα δεν κινδύνευσε και η μοναδική ευκαιρία του αντίπαλου έγινε επειδή γλύστρισε ένας παίκτης μας, πράγμα που μπορεί να συμβεί. Καλό όμως ήταν που έγινε αυτό για να δούμε αυτό που θέλαμε από τον τερματοφύλακα μας. Ο Βούρας στη μία φάση που, ουσιαστικά, χρειάστηκε, αντέδρασε σαν τερματοφύλακας μεγάλης ομάδας που είναι εκεί για την μία φάση. Για μένα αυτή η απόκρουση ήταν το καλύτερο του χθεσινού αγώνα. Και μετά η αμυντική συμπεριφορά του Σταθάκη που είχαμε πει πως έχει το «μπροστά», μπορεί να δώσει την μπάλα σωστά και κοντά και μακριά και είδαμε χθες πως έχει και τρομερό αριστερό που δεν διστάζει να το δοκιμάζει. Αυτά ήταν δύο πράγματα που δεν τα είχαμε δει από τους συγκεκριμένους παίκτες που η ΑΕΚ έχει στηρίξει πολλά πάνω τους και τα είδαμε την κατάλληλη στιγμή. Από εκεί και πέρα ο Κορδέρο παίζει σε όλες τις ομάδες της λίγκας, δεν νομίζω πως υστερεί από τον Γιαταμπαρέ ή τον Λάζαρ, και το εκπληκτικό είναι το πάθος και ο επαγγελματισμός του. Ακόμη και η δήλωση του πως πρέπει η ΑΕΚ να καθαρίζει αυτά τα παιχνίδια νωρίτερα είναι η πιο σωστή δήλωση. Το πουλέν μου ο Πλατέλλας είναι ο παίκτης που γουστάρεις να βλέπεις ακόμη και στα... λάθη του. Αυτή η τρέλα που έχει με το ποδόσφαιρο και την καταλαβαίνεις από το πρώτο δευτερόλεπτο μπορεί να καλύψει όλες τις αδυναμίες. Και δεν έχει και πολλές. Οσον αφορά τα προβλήματα παραμένουν τα ίδια. Ο Ντακόλ πίσω από τον Μπρέσεβιτς δεν βγαίνει και είναι και οι δύο προβληματικοί και επίσης ο Ανάκογλου παίζει πολύ μακριά από την περιοχή. Χθες έβγαλε τρεις κάθετες, φανταστείτε πόσες μπορεί να βγάλει σαν απελευθερωμένο δεκάρι. Επίσης με ένα αμυντικό χαφ δίπλα του ο Κορδέρο θα μπορεί να παίζει σαν οκτάρι και να συμμετέχει περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι παίζοντας και λιγότερο ξύλο. Στην θεωρία μοιάζουν εύκολα αλλά η πράξη μετράει και ο προπονητής δοκιμάζει, επιλέγει και κρίνεται. Ο χρόνος θα δείξει και τώρα με την επιστροφή Γεωργέα και Ρόβα τα πράγματα γίνονται ευκολότερα για αυτόν. Εν κατακλείδι οι 28 νίκες είναι ο μόνος στόχος γιατί η ομάδα έχει ήδη ανέβει από την στιγμή που μπήκε ο Μελισσανίδης που χθες γέμισε ακόμη περισσότερες ευθύνες ζώντας από πρώτο χέρι την λατρεία του κόσμου στο πρόσωπο του για την ελπίδα που έδωσε όταν όλα έμοιαζαν χαμένα.

@ Θα κλείσω με δύο θέματα εκτός ΑΕΚ. Το πρώτο ήταν το ανατριχιαστικό που έγινε στη Λεωφόρο με το βαν της NOVA μάλλον για την ακρίβεια της ABC με τους τεχνικούς της ανεξάρτητης εταιρίας παραγωγής και τον Γιάννη Φουρνάρο, τον διευθυντή των αθλητικών καναλιών της συνδρομητικής τηλεόρασης να κινδυνεύουν να καούν ζωντανοί! Διαφωνώ με όσους λένε πως έχουν ξαναγίνει αυτά. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι η πρώτη απόπειρα ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ που γίνεται σε γήπεδο. Δεν ήταν παράπλευρη απώλεια σε επεισόδια όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και με οπαδούς της ΑΕΚ στη Λιβαδειά για να μην λέτε πως καλύπτω. Εδώ πήγαν με σκοπό να κάψουν το βαν και τους ανθρώπους μέσα χωρίς να υπάρχει τίποτε άλλο. Από την μία πλευρά έριξαν την βόμβα και από την άλλη έριξαν άλλη μια για να μην μπορεί να κατέβει κανείς από το βαν που θα καίγονταν μαζί βέβαια με βροχή αντικειμένων. Στοχευμένα και με συγκεκριμένο σχέδιο χωρίς να έχει γίνει τίποτα στο παιχνίδι. Απολύτως. Απόπειρα δολοφονίας εκ προθέσεως. Και μακάρι κάποιος από τους συλληφθέντες να είναι πραγματικά ένοχος, γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις η αστυνομία ιδίως όταν έχει ευθύνη πιάνει όποιον τρέχει πιο... αργά. Για να μιλήσει και να ξετυλίξει το κουβάρι της απίστευτης και παρανοϊκής αυτής υπόθεσης. Και να τελειώσει εδώ αυτό γιατί ξεπερνάει σχεδόν τα πάντα από όσα χειρότερα έχουμε δει.
@ Το δεύτερο που θέλω να πω, αν και δεν συνηθίζεται στον χώρο μας που ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξει έστω λίγο, είναι ένα μπράβο στο gazzetta. Επειδή ξέρω πόσο ασύμφορο οικονομικά είναι αυτό που έκαναν και επειδή είναι το μοναδικό, από τα 3-4 Ελληνικά σάιτ που μπορούσαν να αντέξουν κυρίως οικονομικά αλλά και τεχνικά ένα τέτοιο εγχείρημα, που το τόλμησε.  Το πείραμα πέτυχε δίνοντας διέξοδο σε εκατοντάδες χιλιάδες φίλους της ΑΕΚ στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη που μέχρι το Σάββατο το βράδυ δεν ήξεραν αν θα δουν καν φάσεις του αγώνα. Αυτά. 28-1=27.  Συνεχίζουμε.