@ Διάβασα χθες μια συνένετευξη του Ζέλικο
Ομπράντοβιτς. Δεν μιλάει πολύ συχνά αλλά είναι ο άνθρωπος που φροντίζω
πάντα να διαβάζω τις συνεντεύξεις του από την αρχή μέχρι το τέλος. Μέχρι
και... Πράσινη έχω αγοράσει για να διαβάσω συνέντευξη του. Γιατί κάθε
του συνέντευξη είναι ένα μάθημα για όποιον θέλει να μάθει. Είναι ένας
άνθρωπος που δεν τον γνωρίζω, ούτε έχω καμιά συναισθηματική σχέση αφού
την μόνη του νίκη που έχω πανηγυρίσει στην ζωή μου ήταν με την...
Μπανταλόνα στον τελικό του Τελαβίβ με τον ΟΣΦΠ. Μια υπέροχη ανοιξιάτικη
βραδιά. Είναι όμως χωρίς αμφιβολία ο κορυφαίος στο είδος του και είναι
πραγματική ευλογία να μαθαίνεις έστω και κάτι ελάχιστο από τους
κορυφαίους όποιος κι αν είναι ο τομέας τους. Ξεχώρισα μια απάντηση του
από αυτή την συνέντευξη και την βάζω κι εδώ γιατί νομίζω πως είναι πολύ
χρήσιμη συμβουλή για όποιον θέλει απλά να βαδίσει στον δρόμο ενός
κορυφαίου κι ας μην φτάσει ποτέ εκεί που έφτασε αυτός. Αλλωστε όσο πιο
ψηλα βάζεις τον πήχη τόσο ψηλότερα θα πάς κι ας μην καταφέρεις να τον
περάσεις. Είναι χρήσιμη για να γίνει ακόμη πιο κατανοητό το... μάθημα
και η ερώτηση του Βασίλη Σκουντή για αυτό την δημοσιεύω κι αυτή:
Ερώτηση: Ναι κόουτς, αλλά πόσο δύσκολο είναι να
έρθεις σε μια ομάδα που δεν έχει κατακτήσει κάτι και η οποία πέρυσι είχε
μεγάλες προσδοκίες αλλά απέτυχε. Και τώρα που έρχεσαι εσύ, αφού σε
ήθελαν απεγνωσμένα, μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα, δεν νιώθεις πίεση;
Μετά από όσα έχεις πετύχει με τον Παναθηναϊκό, μετά από τόσα τρόπαια
και τόσο μεγάλη πίεση;
Απάντηση: Ακούστε, αυτή είναι η ερώτηση που μου έχουν
κάνει όλοι εδώ πέρα. Για την πίεση και για τους στόχους. Κανείς δεν
βάζει σε μένα, μεγαλύτερη πίεση από αυτή που βάζω εγώ στον εαυτό μου.
Είναι τόσο απλό. Το έχω ζήσει αυτό, από τον πρώτο μου χρόνο στην
Παρτίζαν. Όλα τα χρόνια έχεις κάποιου είδους πίεση. Τελικά πιστεύω ότι η
πίεση δεν κάνει κακό. Η πίεση είναι κάτι που σε βοηθάει να δουλέψεις
πολύ σκληρά και ξέρετε γιατί δεν την αισθάνομαι: Προσπαθούσα πάντα να
δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Οπότε αν αυτό συμβαίνει, νιώθω εντάξει
με τον εαυτό μου. Οπότε για μένα δεν υφίσταται κανενός είδους πίεσης.
Έτσι έχουν τα πράγματα.
@ Αυτά λέει για την πίεση ο
Ομπράντοβιτς. Ενας προπονητής που ζει μέσα στην πίεση εδώ και 22 χρόνια
όταν σε ένα βράδυ έβγαλε το... σορτσάκι κι έβαλε το κοστούμι του σε
ηλικία που άλλοι παίκτες ούτε σκέφτονται να σταματήσουν. Σίγουρα δεν θα
τον... έδιωχνε η Παρτιζάν στα 32 του αν δεν έπαιρνε το κύπελλο
Πρωταθλητριών με μια ομάδα σούπερ αουτσάιντερ από μια χώρα διαλυμένη από
τον πόλεμο αλλά το πήρε. Οπως πήρε κι αυτό που... πανηγύρισα με την
Μπανταλόνα που είχε πάει στο Τελαβίβ, σύμφωνα με τους ειδικούς για να
βγει... τέταρτη αφού για εκεί ήταν η χρηματιστηριακή αξία της και η
ποιότητα του ρόστερ της. Είναι σίγουρο πως η πίεση είναι σύμμαχος του.
Οπως είναι σύμμαχος όλων των μεγάλων. Ολων όσων θέλουν να είναι νικητές
και δεν κρύβονται πίσω από καμία δικαιολογία και από καμία ωραιοποίηση
της κατάστασης. Αυτά. Η λέξη ΑΕΚ δεν έχει γραφετί μέχρι εδώ. Αλλά όλο το
κείμενο για την ΑΕΚ είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου