@ Η ΑΕΚ κοιτάει και καταγράφει πάνω από 50 παίκτες, τώρα που μόλις μπήκε ο Δεκέμβρης, θα φτάσει μέχρι το καλοκαίρι να κοιτάξει 100, έχει κλείσει τέσσερις και σίγουρα θα πάρει καμια δεκαριά, το λιγότερο, ακόμη. Κάνει πολύ δουλειά ο Λυμπερόπουλος σε αυτό το κομμάτι και όχι μόνο δεν την διαφημίζει αλλά αντιθέτως την... διαψεύδει κιόλας. Πάντα χαμηλών τόνων και εργατικότατος ο Νικόλας που ήρθε στην ΑΕΚ με ένα σήριαλ επιστημονικής φαντασίας, βιβλίο γίνεται, και δέθηκε για πάντα με την ομάδα και τον κόσμο της.
@ Βέβαια όταν κρεμάς τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, αν και έτσι όπως είναι ο Λύμπε χαλαρά έπαιζε δυο χρονάκια ακόμη, και μπαίνεις σε ένα νέο κόσμο υπηρετώντας το ποδόσφαιρο από μια άλλη θέση είναι δεδομένο πως αρχίζεις να κρίνεσαι από την αρχή. Για το έργο και μόνο βέβαια όχι για τον χαρακτήρα ή για την διάθεση προσφοράς στην ΑΕΚ γιατί σε αυτά ο Λύμπε έχει περάσει με άριστα τις εξετάσεις και χωρίς ημερομηνία... λήξης. Το άλλο κομμάτι είναι δύσκολο. Λίγοι κάνουν, οι περισσότεροι δεν μπορούν. Αλλωσε στην Ελλάδα η θέση του τεχνικού διευθυντή είναι αρκετά δύσκολη. Στις μεγάλες ομάδες μόνο ο Ιβιτς κυρίως στην ΑΕΚ αλλά και αρκετά στον ΟΣΦΠ είχε επιτυχία και έβαλε την θέση στον χάρτη. Από εκεί και πέρα το χαός. Ακόμη και ξένοι απέτυχαν παρότι σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, από όπου ήρθαν, έχουν παράδοση σε αυτή την θέση. Στην ΑΕΚ ουσιαστικά η θέση καταργήθηκε μετά τον Ιβιτς. Ο Μανωλάς έκατσε 2-3 μήνες, ο Τσιάρτας ακόμη λιγότερο και για έργο ας μην μιλήσουμε καλύτερα.
@ Σε κάποιες μικρές ομάδες μάλιστα στην Ελλάδα πέρασαν ή υπηρετούν ακόμη άνθρωποι που είναι πολύ πιο πετυχημένοι αλλά κανείς δεν εγγυάται πως στην μεγάλη ομάδα οι ίδιοι αυτοί τεχνικοί διευθυντές θα τα καταφέρουν. Κι ο Λύμπε ένα στοίχημα είναι για την ΑΕΚ και τον Μελισσανίδη όπως ο Δέλλας. Και τους δύο άλλωστε αυτός τους είχε φέρει στην ΑΕΚ, τον Λύμπε μάλιστα χωρίς να είναι διοίκηση, τους αγαπάει πολύ και τους προσφέρει στην κυριολεξία ότι θέλουν. Το κίνητρο για να τους προσλάβει ήταν η προσωπική σχέση και η τρέλα που έχει να αξιοποιήσει παιδιά της ΑΕΚ και... δικά του φτιάχνοντας προπονητές και παράγοντες. Σαν ιδέα είναι πράγματι πολύ ωραία κι αν πετύχει θα είναι καταπληκτικό γιατί η ΑΕΚ θα μπορέσει να εξασφαλίσει για πολλά χρόνια καταπληκτικούς επαγγελματίες και δικά της παιδιά στις πιο καίριες θέσεις. Ολα όμως θα κριθούν από το αποτέλεσμα γιατί η ΑΕΚ είναι τεράστια ευθύνη και πρώτος από όλους το γνωρίζει αυτό ο Μελισσανίδης. Κι όσο ο καιρός προχωράει τόσο ανεβαίνει ο πήχης όπως και ο βαθμός δυσκολίας. Το έργο και τα αποτελέσματα θα πρέπει να αυξάνονται και στο τέλος όλοι θα κριθούν. Το πως ορίζεται χρονικά αυτό δεν το γνωρίζουμε αλλά αν λάβουμε υπόψη πως για τις ακαδημίες της ΑΕΚ, που επίσης ζουν ένα... όνειρο επαγγελματισμού και ανέσεων, τέθηκε στόχος σε δύο χρόνια να έχουν ανεβάσει παίκτες στην πρώτη ομάδα γίνεται αντιληπτό πως αυτή η ΑΕΚ που ετοιμάζεται να μπει στο καλύτερο γήπεδο της χώρας σε δύο χρόνια δεν διαθέτει απεριόριστο χρονικό περιθώριο. Είμαι αισιόδοξος. Και για τον Λυμπερόπουλο και για τον Δέλλα. Φυσικά έκαναν και θα κάνουν και λάθη. Νέοι είναι, σε αυτά τα καθήκοντα, θα φάνε και τα χαστούκια τους και θα μάθουν. Το μόνο ζητούμενο είναι να μαθαίνουν γρήγορα. Γιατί τα λάθη από ένα σημείο και μετά απλά... απαγορεύονται. To μόνο που δεν πρέπει να αισθάνεται ο Λύμπε βέβαια είναι... τύψεις απέναντι στους παίκτες που παίζουν τώρα στην ΑΕΚ. Είναι δεδομένο πως η ομάδα χρειάζεται πολύ μεγάλη ενίσχυση για την επόμενη σαιζόν. Και η δουλειά του είναι να φροντίζει για αυτό. Οι παίκτες που είναι τώρα στην ομάδα το μοναδικό που έχουν να κάνουν είναι να δίνουν κάθε μέρα το 100% ώστε να κερδίσουν μια θέση στην ΑΕΚ της επόμενης σαιζόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου