Με ελαφρυντικό την ανομοιογένεια από τις πολλές αλλαγές σε σύστημα και παίκτες, η «Ένωση» παρουσίασε τις ίδιες παθογένειες στην επίθεση και περιορίστηκε σε δεύτερο σερί 0-0.
Κακή εμφάνιση από τους περισσότερους «κιτρινόμαυρους», με αυτούς που πήραν ευκαιρία να μην την αξιοποιούν και τους θεωρούμενους βασικούς να μην αλλάζουν δραστικά την εικόνα.
Πώς έπαιξε
Δοκιμές -τόσο στο σύστημα, όσο και στα πρόσωπα- αποφάσισε να κάνει ο Τραϊανός Δέλλας. Ο «Κολοσσός» παρέταξε μια ενδεκάδα σε σχηματισμό 4-3-3, επαναφέροντας τους Γροντή, Γεωργέα, Σαρρή, Ζόριτς και Ντούνη και δίνοντας ρόλο εσωτερικού χαφ στον Μάνταλο. Έτσι, η ΑΕΚ παρατάχθηκε ως εξής στον αγωνιστικό χώρο:
Κάτω από τα δοκάρια ο Ανέστης και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Γροντής, Σαρρής, Κολοβέτσιος και Γεωργέας. Σε ρόλο καθαρού αμυντικού χαφ ξεκίνησε ο Ρόβας, ως εσωτερικοί μέσοι μπροστά του βρέθηκαν οι Ζόριτς (αριστερά) και Μάνταλος (δεξιά), ενώ την τριάδα της επίθεσης σχημάτιζαν οι Πλατέλλας (αριστερά), Ντούνης (δεξιά) και Αραβίδης (κορυφή).
Το ματς
Το λίφτινγκ έχει (συνήθως) καλά αποτελέσματα. Όταν γίνεται εκτεταμένα όμως, παραμονεύει πάντα ο κίνδυνος της… ασχήμιας. Με πολλές αλλαγές, λοιπόν, σε ενδεκάδα και σχήμα, η ΑΕΚ χρειάστηκε χρόνο για να γνωριστεί. Το «μείγμα» βασικών και αναπληρωματικών ήταν δύσκολο να δέσει. Και κάπως έτσι, ήταν δύσκολο και για τους φίλους της να παρακολουθήσουν το πρώτο ημίχρονο.
Γιατί οι «κιτρινόμαυροι» δεν απειλούνταν -αλλά και δεν απειλούσαν. Ο Μάνταλος έμοιαζε έξω απ’ τα νερά του σε θέση εσωτερικού χαφ. Την ίδια ώρα, δε, ο Ντούνης-Πλατέλλας στερούνταν εμπνεύσεων στα άκρα. Ε, δεν ήθελε και πολύ η αξιόμαχη Λαμία (που έβγαινε και στην επίθεση όποτε μπορούσε) να κρατά άνετα. Και να μην κινδυνεύει ιδιαίτερα -πέραν ενός χλιαρού σουτ του Γροντή.
Ακόμα λοιπόν κι αν τις είχε προγραμματίσει (δεδομένου ότι επρόκειτο για φιλικό) ο Δέλλας έκανε τις αλλαγές που χρειάζονταν. Χωρίς αποτέλεσμα όμως. Γιατί ακόμα και μετά την είσοδο των Ανάκογλου-Μπαρμπόσα (από τους θεωρούμενους βασικούς) η ανάπτυξή της ομάδας του παρέμενε προβληματική. Και η δημιουργία καλών συνδυασμών και ευκαιριών φάνταζε το ίδιο ανέφικτη.
Οπότε, η χρησιμοποίηση και των υπόλοιπων παικτών που βρίσκονταν στον πάγκο (και οι μεταθέσεις που έγιναν εξαιτίας της στην ενδεκάδα) δεν είχε κάποιον… ρυθμό για να χαλάσει. Έτσι, έπρεπε να φτάσουμε στις καθυστερήσεις για την πρώτη πραγματικά καλή ευκαιρία της ΑΕΚ. Αυτή που ήρθε απ’ τα πόδια ενός απ’ τους λίγους διασωθέντες (Πεταυράκης) και σπαταλήθηκε με αδύναμη κεφαλιά από τον Λαμπρόπουλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου