@ Καλημέρα και μια καλή Κυριακή να έχουμε που σίγουρα θα έχουμε μετά από την χθεσινή μεγάλη νίκη της Βασίλισσας. Μια μεγάλη νίκη που ήρθε σε μια κακή μέρα για αυτό είναι δυο φορές μεγάλη. Μια από αυτές τις νίκες που φτιάχνουν χαρακτήρα σε μια ομάδα και που την χρειαζόταν να έρθει έτσι ακριβώς μετά από τρεις περιπάτους. Φάνηκε χθες πως αυτοί οι τρεις περίπατοι είχαν μάλλον επηρεάσει την ομάδα παρότι ο Σάκοτα είναι ένας προπονητής που έχει φιλοσοφία ζωής να προσέχει παραπάνω κι από το κανονικό κάθε παιχνίδι και κάθε αντίπαλο. Δεν είναι εύκολο και στην ουσία δεν γίνεται να είναι μια ομάδα κάθε εβδομάδα, σε κάθε αγώνα το ίδιο καλή. Σημασία όμως έχει να μπορεί να παίρνει και στην κακή της μέρα αυτό που μπορεί όπως ακριβώς έκανε χθες η Βασίλισσα. Με ψυχή, με πάθος και άρνηση για την ήττα. Αλλά και με σούπερ Χέρστον, με έναν εκπληκτικό Ουελμπέκιν που όταν εγκλιματιστεί δεν μπορώ να φανταστώ τι θα κάνει και με τρεις καθοριστικούς παίκτες να έρχονται από τον πάγκο. Ντελινινκάιτις, Μιλόσεβιτς και Σαρικόπουλος έβαλαν κι αυτοί την δική τους σφραγίδα για να έρθει στο εκπληκτικό τέταρτο δεκάλεπτο η ανατροπή και η μεγάλη νίκη.
@ Ήταν ένα μεγάλο μάθημα το χθεσινό παιχνίδι. Όχι μόνο για τους παίκτες που σίγουρα θα πληρώσουν με πολύ σκληρή δουλειά αυτά που δήλωσε ο Σάκοτα μετά το τέλος για τα μυαλά που πήραν αέρα αλλά κυρίως για το πως μια ομάδα γίνεται πραγματικά δυνατή. Όταν έχεις τόσους σταρ ότι κι αν γίνει ένας ή δύο θα παίξουν και θα την κάνουν την διαφορά. Νόμος. Μια ομάδα στον σύγχρονο ομαδικό αθλητισμό δεν μπορεί να περιμένει μόνο από έναν ή δύο παίκτες και δεν πρέπει να γίνεται άλλη ομάδα αν καταφέρει ή αντίπαλος να της περιορίσει τους καλύτερους της. Πρέπει να έχει τόσους... καλύτερους ώστε να μην μπορούν να περιοριστούν όλοι μαζί. Χθες ήταν ο Χέρστον και η ευχάριστη έκπληξη, για εμάς γιατί ο Σάκοτα ήξερε, ο Ουελμπεκιν... Την επόμενη θα είναι πάλι ο ΠΟΠΣ και ο Καρλ και σίγουρα κάποιο άλλο ματς θα το καθαρίσει ο Ντούσαν όπως στην Πάτρα. Αυτό είναι το ένα λοιπόν. Να έχεις αστέρια. Προσωπικότητες... Το άλλο είναι ο πάγκος. Χθες οι τέσσερις από τους πέντε πρωταγωνιστές, μέσα και ο Ουελμπέκιν, δεν ξεκίνησαν στην πεντάδα. Ηταν όμως έτοιμοι να παίξουν όσο τους ζητήθηκε και όλοι έκαναν διαφορά. Τους πιο κρίσιμους πόντους στα τελευταία λεπτά με βολές και όχι μόνο τους έβαλαν ο Μιλόσεβιτς και ο Σαρικόπουλος. Αστέρια και πάγκος λοιπόν. Βασικά συστατικά πρωταθλητισμού. Ότι πληρώνεις παίρνεις. Αυτή η ομάδα δικαίως μας έχει πάρει τα μυαλά. Δικαίως λατρεύουμε να την βλέπουμε. Κι όσο κι αν ελπίζει ο Άρης πως λόγω ποδοσφαίρου και τελικού χάντμπολ θα παίξει σε γηπεδο εκκλησία του στέλνω το μήνυμα πως ότι μέρα και ότι ώρα κι αν παίξουμε το ΟΑΚΑ θα είναι ΕΔΡΑ. Και δεν ξέρω τι θα γινει μέχρι το τέλος αλλά σίγουρα αυτοί θα χάσουν.
@ Την αγάπη μου και ένα μεγάλο respect για τα αδέρφια μας της Ρόδου. Μπορεί η ομάδα να έχει χρόνια με οποιοδήποτε τμήμα να κατέβει στο νησί αλλαή φλόγα που άναψε δεκαετία 80 κάπου εκεί στο Βενετόκλειο μένει πάντα αναμμένη. Για όλους εμάς που περάσαμε τα ομορφότερα ORIGINAL καλοκαίρια μας στο Σμαραγδένιο νησί Κάθε τέτοιο απόγευμα σαν το χθεσινό είναι δυο φορές όμορφο. Και δυο φορές ΑΕΚ. Τα χρόνια περνάνε, τα μαλλιά ασπρίζουν, τα πόδια βαραίνουν αλλά η κληρονομιά συνεχίζεται. Και η ΑΕΚ δεν θα μείνει ΠΟΤΕ μόνη. Ρόδος. Endless Love...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου