ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Κυριακή ξημέρωσε. Τα εισιτήρια τελείωσαν, σύντομα και η αναμονή τελειώνει. Φτάνει η μέρα. Η μέρα που μια ομάδα κι ένας λαός θα χαρίσουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο ένα ματς από τις ημέρες που ονειρεύεται. Μια εμπειρία που κάθε φίλαθλος θέλει να ζήσει. Ακόμη κι αν δεν το... παραδέχεται γιατί δεν είναι η δική του ομάδα αυτή που το μπορεί. Μπορεί αυτοί να όρισαν το παιχνίδι την ημερομηνία που ήθελαν, να προκάλεσαν το δημόσιο αίσθημα με όποιο τρόπο γινόταν με τις καραμπόλες των αναβολών, με τον νέο... ΚΑΠ που η ερμηνεία του τους επέτρεψε να δώσουν κι άλλο ρεπό αλλά η ΑΕΚ έκανε sold out στο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας τέσσερις μέρες πριν την σέντρα. Μπορεί να θριάμβευσαν στα γραφεία και στο πρωτάθλημα της λάσπης και των άδειων κερκίδων αλλά από την άλλη πλευρά 60.000 άνθρωποι κοιμούνται αγκαλιά με το εισιτήριο μετρώντας τις ώρες ενώ κάποιες χιλιάδες ακόμη ελπίζουν στο θαύμα της τελευταίας ώρας. Έχουν χάσει ήδη. Πριν παίξουμε και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα που είναι ντέρμπι και όλα μπορούν να συμβούν. Η ΑΕΚ νίκησε. Μαζί με το ποδόσφαιρο που αγαπάμε και ΘΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ότι κι αν κάνουν. Αυτοί είναι οι θριαμβευτές των αναβολών και των ορισμών. Οι δυστυχισμένοι...

@ Χθες όλα πήγαν καλά. Η ομάδα έπαιξε όπως έπρεπε πριν από ένα τόσο μεγάλο ματς. Χωρίς πολύ κούραση αλλά με σεβασμό στον αντίπαλο και βέβαια στον στόχο αλλά και στον κόσμο που πήγε στο ΟΑΚΑ και κέρδισε όπως έπρεπε χωρίς καμία απώλεια. Η μεγαλύτερη νίκη βέβαια που εξηγεί πάρα πολλά για την ΑΕΚ ήταν το μπλουζάκι με το μήνυμα στον Ιβάν, το πιο αγαπητό παιδί της ομάδας όπως έχουμε πει πολλές φορές. Ο μεγάλος αυτός αγωνιστής είναι σίγουρο πως χθες μέσα στον πόνο και την ατυχία ένιωσε ευλογημένος. Πως αλλιώς να νιώσεις όταν έχεις τέτοια παιδιά συμπαίκτες. Πως να μην οπλιστείς με όσο κουράγιο μπορεί να έχει ένας άνθρωπος όταν ζήσει μια τέτοια μαγική στιγμή. FORZA IVAN. Είμαστε δίπλα σου.

@ Από εκεί και πέρα από το παιχνίδι κρατάμε την φόρμα του Ανάκογλου και του Μάνταλου, την ρέντα του Αραβίδη και βέβαια την επιστροφή του Κορδέρο που σίγουρα θα χρειαστεί και θα βοηθήσει. Μια επιστροφή που επίσης έδωσε πολύ χαρά στην ομάδα αφού μιλάμε για ένα παίκτη κολώνα εντός και εκτός γηπέδου. Μια χαρά είδα και τον Βουρα ενώ για τον Κρισάντους θα επαναλάβω κόντρα στο... μομέντουμ πως πρέπει να περιμένουμε. Η θέση του φορ είναι η θέση της δόξας αλλά και της μεγάλης πίεσης. Και το μυστικό για να έρθουν οι καλές ημέρες είναι ενα. Τα γκολ.

@ Πάμε όμως στην μεγάλη νίκη της χθεσινής μέρας. Δεν ήταν απλά νίκη αυτή στην Πάτρα. Ήταν το μεγάλο μήνυμα. Ότι η Βασίλισσα δεν επέστρεψε απλά αλλά σύντομα το δίπολο στο Ελληνικό μπάσκετ θα γίνει... τρίπολο. Το μήνυμα το πήραν χθες όλοι. Με αυτή την επίδειξη δύναμης που δεν έγινε ούτε σε γραφεία, ούτε με διαιτησία, ούτε με διαγωνισμό αλητείας. Έγινε στο παρκέ. Από μια πραγματική ομάδα - όνειρο που φτιάχτηκε σε χρόνο ρεκόρ χάρη στις θυσίες του Μάκη Αγγελόπουλου που γέμισε παικταράδες ένα ρόστερ που είχε αρχίσει με στόχο την παραμονή και βέβαια του τράγκαν Σάκοτα που με μεθοδικότητα έχτισε την ομάδα μέσα από την σκληρή δουλειά που γίνεται πάντα μακριά από τα φώτα. Ήταν μια βραδιά ηρώων που ονειρευόμασταν χρόνια. Σε μια από τις πιο σκληρές μπασκετικές έδρες της Ελλάδας που τα αδέρφια μας την έκαναν Μόσχος. Όπως παλιά. Μετράμε ώρες για να ξαναδούμε την Βασίλισσα μας. Οποιος δεν έρχεται στο κλειστό του ΟΑΚΑ απλά χάνει. Καλή Κυριακή να έχουμε. Που θα έχουμε...