@ Ήταν τελικά μια όμορφη Κυριακή. Που τα δυο γκολ θα μπορούσαν να είναι και πέντε και οι 105 πόντοι άνετα 120. Δύο παιχνίδια όπως πρέπει να τα παίρνει η ΑΕΚ.
@ Η Επισκοπή δεν είναι τόσο αδύναμη όσο η ΑΕΚ την έκανε να φανεί. Ήταν πολύ έξυπνο το ότι η ομάδα όρμησε σε ένα γήπεδο χωράφι απέναντι σε μια φορμαρισμένη ομάδα και την έπιασε από το λαιμό από το πρώτο λεπτό και βέβαια και ικανή που σκόραρε με την πρώτη επίθεση. Δεν γράφω τυχερή γιατί το γκολ ήρθε από μια πολύ όμορφα οργανωμένη επίθεση με άψογη εκτέλεση τόσο στην πάσα όσο και στο σουτ για γκολ. Κι αν ο Αραβίδης έχει σκοράρει κι άλλες φορές με τον ίδιο σχεδόν τρόπο χάρηκα πολύ για την τελική πάσα του Μπακάκη. Αυτό το παιδί αν καταφέρει να βελτιώσει, με την βοήθεια του τεχνικού τιμ βέβαια, την τελική του πάσα ή σέντρα θα γίνει ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη στη θέση. Φαίνεται πολύ υπερβολικό αυτό που λέω όμως τα φυσικά προσόντα, η ταχύτητα και η αντοχή του είναι τρομερά σπάνια σε δεξί μπακ. Επίσης έχει μάθει με την βοήθεια και της επιλογής του Χάβου στον Παναιτωλικού να τον βάζει μπροστά από το δεξί μπακ το πως να κινείται στον χώρο για να δώσει επιλογή στον συμπαίκτη να τον αξιοποιήσει. Εκεί στο τέλος να μπορέσει να βελτιωθεί ώστε να κάνει την σωστή επιλογή και, κυρίως, με ηρεμία και τα υπόλοιπα είναι πανεύκολα. Ένας εκ των προπονητών του είναι ο Μπορμπόκης που αν είχε την δική του δύναμη, ταχύτητα και αντοχή θα είχε παίξει στη... Μπαρτσελόνα. Επιμονή χρειάζεται και όρεξη να μάθει αλλά το ίδιο πρέπει να αισθάνεται κι αυτός που θέλει να διδάξει. Κατά τα άλλα επειδή δεν είναι και για μεγάλη ανάλυση το συγκεκριμένο παιχνίδι να πούμε ένα ακόμη μεγάλο μπράβο στον Αραβίδαρο που πλέον έχει την ρέντα των μεγάλων γκολτζήδων και έχει πάρει φόρα. Μην σταματάς να τους τρυπάς Χρηστάρα. Οπου κι αν παίζεις.
@ Ένα ξεχωριστό κομμάτι αξίζει στον υπέροχο ΑΕΚτζήδικο λαό της Κρήτης. Όλων των Νομών. Για άλλη μια φορά η Κρήτη ήταν σπίτι μας. Από την ώρα που η ομάδα πάτησε το πόδι της στο νησί, στο γήπεδο βέβαια και μέχρι το Τέλος. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό ή και κουραστικό αλλά τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς εσένα αδερφέ μου. Και η κληρονομιά σου είναι η καλύτερη παρηγοριά για όλους εμάς τους φίλους σου. Τα αδέρφια σου. Και πάνω από όλα είναι η μεγάλη δύναμη της ΑΕΚάρας μας που αυτή πάντα καθοδηγούσε τα πάντα. Γιατί εκτός από τις νίκες, τους θριάμβους, τους τίτλους και τα Ευρωπαϊκά ταξίδια η ΑΕΚ μας είναι κι αυτές οι μικρές ξεχωριστές ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν και ζουν για αυτή. Και αυτές οι μικρές ιστορίες μακριά από τα φώτα και την δημοσιότητα, οι ατελείωτες ώρες στην υπηρεσία της είναι τελικά και η μεγάλη δύναμη της. Που δεν εξαρτάται και δεν θα εξαρτηθεί ποτέ από το αν η μπάλα θα πάει δέκα πόντους πιο δεξιά για την απόλυτη ευτυχία ή δέκα πόντους πιο αριστερά για την τραγωδία. Πάντα είσαι εκεί. Και λείπεις τόσο...
@ Η Βασίλισσα έκανε χθες την πιο γεμάτη εμφάνιση της. Μια νίκη τόσο επιβλητική για μια ομάδα πρωταθλητισμού όπως είναι πλέον η ΑΕΚ. Μένουν ακόμη οκτώ αγώνες. Με αυτά που έχουμε δει μέχρι σήμερα η ΑΕΚ σε όλους έχει τον πρώτο λόγο. Όλους μπορεί να τους πάρει. Μας χρειάζεται δίπλα της και της αξίζει να μας έχει. Η δεύτερη πεντάδα μας μπορεί να βγει τρίτη. Αρα σίγουρα μπορεί και η πρώτη. Πάμε μέχρι το τέλος. Χωρίς ανάσα. Οποιος δεν ήταν χθες απλά έχασε. Έχει όμως κι άλλες ευκαιρίες. Καλή εβδομάδα ΑΕΚάρα μου. Παίζουμε μεγάλο αγώνα την Παρασκευή.
@ Η Επισκοπή δεν είναι τόσο αδύναμη όσο η ΑΕΚ την έκανε να φανεί. Ήταν πολύ έξυπνο το ότι η ομάδα όρμησε σε ένα γήπεδο χωράφι απέναντι σε μια φορμαρισμένη ομάδα και την έπιασε από το λαιμό από το πρώτο λεπτό και βέβαια και ικανή που σκόραρε με την πρώτη επίθεση. Δεν γράφω τυχερή γιατί το γκολ ήρθε από μια πολύ όμορφα οργανωμένη επίθεση με άψογη εκτέλεση τόσο στην πάσα όσο και στο σουτ για γκολ. Κι αν ο Αραβίδης έχει σκοράρει κι άλλες φορές με τον ίδιο σχεδόν τρόπο χάρηκα πολύ για την τελική πάσα του Μπακάκη. Αυτό το παιδί αν καταφέρει να βελτιώσει, με την βοήθεια του τεχνικού τιμ βέβαια, την τελική του πάσα ή σέντρα θα γίνει ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη στη θέση. Φαίνεται πολύ υπερβολικό αυτό που λέω όμως τα φυσικά προσόντα, η ταχύτητα και η αντοχή του είναι τρομερά σπάνια σε δεξί μπακ. Επίσης έχει μάθει με την βοήθεια και της επιλογής του Χάβου στον Παναιτωλικού να τον βάζει μπροστά από το δεξί μπακ το πως να κινείται στον χώρο για να δώσει επιλογή στον συμπαίκτη να τον αξιοποιήσει. Εκεί στο τέλος να μπορέσει να βελτιωθεί ώστε να κάνει την σωστή επιλογή και, κυρίως, με ηρεμία και τα υπόλοιπα είναι πανεύκολα. Ένας εκ των προπονητών του είναι ο Μπορμπόκης που αν είχε την δική του δύναμη, ταχύτητα και αντοχή θα είχε παίξει στη... Μπαρτσελόνα. Επιμονή χρειάζεται και όρεξη να μάθει αλλά το ίδιο πρέπει να αισθάνεται κι αυτός που θέλει να διδάξει. Κατά τα άλλα επειδή δεν είναι και για μεγάλη ανάλυση το συγκεκριμένο παιχνίδι να πούμε ένα ακόμη μεγάλο μπράβο στον Αραβίδαρο που πλέον έχει την ρέντα των μεγάλων γκολτζήδων και έχει πάρει φόρα. Μην σταματάς να τους τρυπάς Χρηστάρα. Οπου κι αν παίζεις.
@ Ένα ξεχωριστό κομμάτι αξίζει στον υπέροχο ΑΕΚτζήδικο λαό της Κρήτης. Όλων των Νομών. Για άλλη μια φορά η Κρήτη ήταν σπίτι μας. Από την ώρα που η ομάδα πάτησε το πόδι της στο νησί, στο γήπεδο βέβαια και μέχρι το Τέλος. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό ή και κουραστικό αλλά τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς εσένα αδερφέ μου. Και η κληρονομιά σου είναι η καλύτερη παρηγοριά για όλους εμάς τους φίλους σου. Τα αδέρφια σου. Και πάνω από όλα είναι η μεγάλη δύναμη της ΑΕΚάρας μας που αυτή πάντα καθοδηγούσε τα πάντα. Γιατί εκτός από τις νίκες, τους θριάμβους, τους τίτλους και τα Ευρωπαϊκά ταξίδια η ΑΕΚ μας είναι κι αυτές οι μικρές ξεχωριστές ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν και ζουν για αυτή. Και αυτές οι μικρές ιστορίες μακριά από τα φώτα και την δημοσιότητα, οι ατελείωτες ώρες στην υπηρεσία της είναι τελικά και η μεγάλη δύναμη της. Που δεν εξαρτάται και δεν θα εξαρτηθεί ποτέ από το αν η μπάλα θα πάει δέκα πόντους πιο δεξιά για την απόλυτη ευτυχία ή δέκα πόντους πιο αριστερά για την τραγωδία. Πάντα είσαι εκεί. Και λείπεις τόσο...
@ Η Βασίλισσα έκανε χθες την πιο γεμάτη εμφάνιση της. Μια νίκη τόσο επιβλητική για μια ομάδα πρωταθλητισμού όπως είναι πλέον η ΑΕΚ. Μένουν ακόμη οκτώ αγώνες. Με αυτά που έχουμε δει μέχρι σήμερα η ΑΕΚ σε όλους έχει τον πρώτο λόγο. Όλους μπορεί να τους πάρει. Μας χρειάζεται δίπλα της και της αξίζει να μας έχει. Η δεύτερη πεντάδα μας μπορεί να βγει τρίτη. Αρα σίγουρα μπορεί και η πρώτη. Πάμε μέχρι το τέλος. Χωρίς ανάσα. Οποιος δεν ήταν χθες απλά έχασε. Έχει όμως κι άλλες ευκαιρίες. Καλή εβδομάδα ΑΕΚάρα μου. Παίζουμε μεγάλο αγώνα την Παρασκευή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου