
Πριν τον τραυματισμό του πριν από δύο χρόνια έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις με την ΑΕΚ. Τις καλύτερες της καριέρας του. Είχε φτάσει ακόμα και στον προθάλαμο της εθνικής ομάδας. Μετά ο Νίκος Γεωργέας πέρασε δύο δύσκολα χρόνια, με τραυματισμούς που πάντα του έκοβαν τη φόρα. Εδώ και λίγο καιρό επανήλθε δυνατός στους αγωνιστικούς χώρους αλλά ο τραυματισμός του Χουανφράν τον έφερε στο αριστερό άκρο της άμυνας. Αυτή η θέση δεν του ταιριάζει και όσο περνούν τα χρόνια είναι δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή να προσαρμοστεί σε μία θέση που δεν είναι… κτήμα του. Προχθές έπαιξε και πάλι δεξιά και ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας του. Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσουν τα πράγματα να του πηγαίνουν δεξιά. Ποτέ ξανά αριστερά. Ούτε σε ότι αφορά την θέση του στον αγωνιστικό χώρο, ούτε σε ότι αφορά τους τραυματισμούς του. Στην προσπάθεια που θα κάνει η ΑΕΚ από δω και πέρα σε κύπελλο και πρωτάθλημα, ο Γεωργέας είναι απαραίτητος. Μπορεί να δώσει λύσεις, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι, από τη δεξιά πλευρά, ενώ ο τρόπος με τον οποίο αμύνεται δίνει την ευκαιρία στην ομάδα του να δημιουργήσει –έστω μικρά- ρήγματα στα άκρα του αντιπάλου. Προσπαθεί να κλέψει την μπάλα σε πρώτο χρόνο και όταν παίζει από την πλευρά του μπορεί να την προωθήσει πιο γρήγορα. Έτσι βρίσκει τον αντίπαλο ανοργάνωτο και προκύπτουν πιθανότητες δημιουργίας ευκαιριών. Σε όλα αυτά τα χρόνια ο Νίκος Γεωργέας είναι ένα θετικό στοιχείο για την ομάδα. Πάντα δίνει τον καλύτερο εαυτό του, ενώ είναι και σημαντική η παρουσία του στα αποδυτήρια. Όχι γιατί είναι γεννημένος αρχηγός και θα επιβληθεί στους συμπαίκτες του, αλλά γιατί τα βλέπει όλα με μία απλότητα και ένα χιούμορ που βοηθάει στο κλίμα της ομάδας. Όσο και να μείνει στην ομάδα να είστε σίγουροι ότι θα βοηθήσει. Είτε παίζει, είτε όχι. Αλλά κατά την γνώμη μου, για φέτος ούτε καν πρέπει να συζητάμε το ενδεχόμενο να μην αγωνίζεται. Είναι απαραίτητος μέχρι το τέλος.
Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου