Μία ατμόσφαιρα μαγική και ονειρεμένη. Ένα πέταλο εκπληκτικό και βγαλμένο, στην κυριολεξία, από εποχές Σκεπαστής. Όλοι γυμνοί από τη μέση και πάνω, με φωνή, χορό, τραγούδι ασταμάτητο και παλμό δυνατό. Υπήρξαν μάλιστα στιγμές που ενώ ο αγώνας δεν προσέφερε συγκινήσεις, το μάτι... καρφωνόταν κάτω από το ρολόι! Και οι υπόλοιποι Ενωσίτες όμως έδωσαν μαθήματα στήριξης και υπομονής απέναντι στην ομάδα. Δεν ήταν μόνο οι στιγμές που όλοι μαζί τραγουδούσαν στο ρυθμό της ΑΕΚ, αποδεικνύοντας ότι ήταν σωστή η επιλογή, καθαρά για την ατμόσφαιρα που δημιουργείται ακόμα και με 15.000 κόσμο, να μεταφερθούν οι φίλαθλοι στο κάτω διάζωμα. Ήταν και το γεγονός ότι οι Ενωσίτες σε κανένα σημείο του αγώνα δεν... γκρίνιαξαν για την απόδοση της ΑΕΚ, στήριξαν την ομάδα, δεν έκανα... πιο βαρύ το έργο των παικτών και δεν τους άγχωσαν περισσότερο. Περίμεναν και εκείνοι υπομονετικά το γκολ που ήρθε από τον Κάρλος στο 87'. Εξ ου και το ξέσπασμα απ' όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου