Η σταθερότητα στην άποψη εκτός από τη δυσκολία που απαιτεί και τη γενναιότητα που καλείται να επιδείξει, έχει το δίχως και άλλο και τα άσχημα (ή μάλλον παρεξηγήσιμα) παρεπόμενά της.
Μπορεί να χαρακτηριστεί ως εμμονή, όπως επί παραδείγματι η δική μου (αν κάποιος μπορεί να την αποκαλέσει έτσι) για το δίκαιο της παραμονής του Δέλλα και την επόμενη σεζόν. Δεν θα αποφασίσω εγώ αν θα είναι ο πρώτος προπονητής ή ο δεύτερος, άλλωστε δεν είναι η δουλειά μου αυτή.
Η σωστή - υπό το δικό μου πρίσμα (και ακολούθως θα επιχειρηματολογήσω γι αυτό) - απόφαση θα είναι να ηγηθεί του προπονητικού επιτελείου και στη Β' Εθνική. Αν όμως αποφασιστεί η αλλαγή στην κεφαλή του πάγκου, θα είναι τραγικό το να μην παραμείνει στο επιτελείο ως δεύτερος, εάν κι εφόσον βέβαια μιλάμε για έναν πρώτο καταξιωμένο και αναγνωρισμένο τεχνικό (επιπέδου Σάντος ή Χιμένεθ και όχι - κατά την άποψή μου - Τσιώλη και τα συναφή... που άλλωστε δεν ίσχυαν ποτέ).
Ίσως γίνομαι κουραστικός, όμως θα το επαναλάβω διότι αυτή είναι και η πραγματικότητα: Ο Δέλλας επελέγη για να χτίσει την προπονητική καριέρα και ταυτότητά του μέσα από την ΑΕΚ. Ασφαλώς και δεν μπορεί να του καταλογιστεί το αλάθητο, άλλωστε ηγείται ομάδας με τεράστιες απαιτήσεις, από την άλλη όμως ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι πυροβολείται αδιακρίτως και κατ' εξακολούθηση από τον περασμένο Σεπτέμβριο! Ανατρέξτε στα γραφόμενα και θα το διαπιστώσετε!
Η ΑΕΚ όφειλε να γνωρίζει ποια ακριβώς απόφαση έλαβε παραδίδοντας την μπαγκέτα στον συγκεκριμένο προπονητή, άρα και να τον υπερασπιστεί προκαταβολικά. Αν είχε επικοινωνήσει με σωστό και απόλυτο τρόπο (διότι έχει και τον άνθρωπο που θα μπορούσε να το ξεκαθαρίσει αυτό μία και μόνο κίνηση!) ότι ο Δέλλας θα είναι ο προπονητής της ομάδας και στη Β' κατηγορία, ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων στα τελευταία ματς της Γ', σήμερα θα κάναμε άλλη κουβέντα.
Πως εξηγείται αλήθεια από τη μία οι παίκτες, οι συντριπτικά τουλάχιστον εξ αυτών, να κρίνονται (εν πολλοίς δικαίως) ως ανεπαρκείς για τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Ένωσης και από την άλλη ο Δέλλας να είναι επίσης «λίγος» για αυτή τη δουλειά επειδή οι συγκεκριμένοι (που δεν μπορούν!) αδυνατούν να παράξουν ποδόσφαιρο επιπέδου. Λίγο αντιφατικό δεν ακούγεται;
Συνέχεια ή plan B. Ψηφίζω συνέχεια...
Ασφαλώς στην εξέλιξη μίας σεζόν, πολλά είναι εκείνα που διαφοροποιούνται. Όπως δεν είναι ψέμα ότι το θέμα Δέλλας έχει απασχολήσει τον Δημήτρη Μελισσανίδη που δεν αντέχει να βλέπει την ΑΕΚ να φυτοζωεί εντός των γηπέδων. Άλλωστε κάθε μεγάλη ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, οφείλει να έχει έτοιμο και ένα Plan B όταν οι αμφιβολίες προκύπτουν. Πρέπει να το δουλεύει εκ των προτέρων και να έχει αποφασίσει που θα στοχεύσει όταν (και αν) θα λάβει την απόφαση της αλλαγής. Αυτή τη στιγμή ο Δέλλας έχει στο πλευρό του εντός των Σπάτων υποστηρικτές, οι Μπάγεβιτς και Λυμπερόπουλος είναι ξεκάθαρα δύο εξ αυτών.
Τούτο ασφαλώς δεν αναιρεί και την άλλη πλευρά, αυτή που υποστηρίζει ότι πάντοτε ένας αποδεδειγμένα καλύτερος και πιο αναγνωρισμένος προπονητής, είναι προτιμότερος από αυτόν που έχουμε. Και εδώ (ξανα)τίθεται το ερώτημα: Τι θέλει ακριβώς να πετύχει η Ένωση με τον Κολοσσό; Να δημιουργήσει τον δικό της Γκουαρντιόλα, κάτι που απαιτεί τουλάχιστον ακόμα μία γεμάτη σεζόν στον πάγκο της για να διαπιστώσουμε πραγματικά τι ψάρια πιάνει, ή να επιλέξει την πεπατημένη ευθύς αμέσως από το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής με έναν δεδομένα ικανό τεχνικό από το εξωτερικό (αρκεί να μην ακούω, εγώ προσωπικά, για Τσιώλη...).
Ολοκληρώνω με το εξής: Η εύκολη λύση είναι το να τελειώσεις τον Δέλλα. Η δύσκολη συνιστά την στήριξή του ώστε να υπάρξει κανονικό συμπέρασμα για το αν μπορεί να προοδεύσει σε αυτή τη δουλειά μέσα από την ΑΕΚ, έχοντας μία κανονική ομάδα στα χέρια του στο επόμενο πρωτάθλημα. Ποδοσφαιριστές με ικανότητες και προσωπικότητα και όχι μαθητευόμενους μάγους στους οποίους αναγκαστικά και έπειτα από πολλές πόρτες η Ένωση αναγκάστηκε να καταφύγει το περασμένο καλοκαίρι για να γεμίσει το ρόστερ της. Εκτός αν μόνο για την Ελλάδα έχει πάψει να ισχύει το θεώρημα «οι παίκτες κάνουν τον προπονητή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου