@ Πάντα κάθε Κυριακή ή... Δευτέρα ή Σάββατο
ανακαλύπτεις κάτι χειρότερο. Χθες
συνηδητοποίησα πως ο Κρουσώνας, το συμπαθέστατο αυτό χωριό, κατέβηκε στο γήπεδο για να μας νικήσει. Και επειδή δεν νίκησε τα έριξε στη διαιτησία, τα έβαλε με την τύχη, μην τεθεί και θέμα... προπονητή. Δεν κάνω πλάκα, έζησα την ένταση από κοντά. Κι έτσι από εκεί που όταν ξεκίναγε η χρονιά όλοι οι αντίπαλοι ήταν σε φάση να μαζέψουμε λεφτά, να κάνουμε γνωριμίες, να βγάλουμε φωτογραφίες και να... φάμε λίγα, όσο περνάει ο καιρός βλέποντας με ποιους έχουν να κάνουν, ιδίως το τελευταίο δίμηνο, πέρνουν θάρρος και ορμάνε. Και πάνε να πάρουν τα παιχνίδια ποδοσφαιρικά δεν αρκούνται μόνο στο να κάτσουν όλοι γύρω από το τέρμα όπως είχε κάνει ο... ΑΟ Περιστερίου εκείνο το μεσημέρι Σαββάτου που φάγαμε το πρώτο κρύο... ντουζ.
@ Πάντα είναι ωραία στην Κρήτη κι ας μην έκατσα καθόλου στο αγαπημένο μου Ηράκλειο. Και πάντα ο λαός μας είναι υπέροχος και ακούραστος στο νησί. Μου άρεσε πολύ ιδίως η φωνή υπέρ της ομάδας σε όλο το πρώτο ημίχρονο και η γιούχα ΜΟΝΟ στο σφύριγμα του ημιχρόνου. Μακάρι και η ομάδα να προσέγγιζε τα παιχνίδια όπως ο κόσμος. Εννοώ πως ο κόσμος έδειξε πως ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Οι παίκτες όχι. Και βέβαια όταν στο τέλος ακούς πως το πάθος και ο τσαμπουκάς δεν διδάσκονται, όπως είχες ακούσει μετά την Θύελλα πως δεν διδάσκεται και η συγκέντρωση και παίρνοντας ως δεδομένο πως δεν διδάσκεται ούτε η τέχνη του... πέναλτι, τελικά το μόνο φετινό ρεκόρ που θα μείνει ακατάριπτο, αν προσθέσεις και το ότι στον προπονητή μας αρέσει η ομάδα να βάζει γκολ με την μπάλα κάτω και όχι με στημένα, ίσως για αυτό ο Πόποβιτς δεν... σηκώνει την μπάλα στα κόρνερ, τότε έρχεται αυθόρμητα η ερώτηση; Ολοι αυτοί εκεί στο τεχνικό τιμ τι κάνουν; Τι διδάσκουν; Την αφαίρεση; Δηλαδή πόσα παιχνίδια μένουν αν αφαιρέσουμε αυτό που παίξαμε από αυτά που απέμεναν πριν το... παίξουμε; Συγνώμη αν το... τράβηξα λίγο αλλά υπάρχει ένα σημείο... μηδέν. Υπάρχει και ένα όριο. Ζούμε έναν εφιάλτη με την κατηγορία που παίζει η ΑΕΚ, με τους αντιπάλους που παίζει, με τις ώρες που παίζει και με το ότι ξεροσταλιάζουμε στον λογαριασμό Youtube του ΚΡΗΤΗ TV, με όλο τον σεβασμό και μπράβο στα παιδιά για την επαγγελματική δουλειά, και στο επίσημο σάιτ της... Τριγλίας για να ξαναδούμε ή να δούμε, η πλειοψηφία, για πρώτη φορά τις φάσεις της ΑΕΚ ενώ έχουμε να δούμε εκτός έδρας αγώνα έστω και σε σάιτ μήνες... Το μόνο που δεν περίμενα είναι να είναι και οι αγώνες... εφιάλτες. Ε δεν αντέχεται ρε παιδιά... Και πιο πολύ μου την δίνει η απάθεια της ομάδας. Αυτό το στυλάκι. Αυτή η έλλειψη... ντροπής. Αυτή η έλλειψη εξηγήσεων.
@ Λυπάμαι πάρα πολύ για τον Δέλλα γιατί έχει απογοητεύσει και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του και πιστεύω πως είμαι ένας από αυτούς αν θυμηθώ πως τον ήθελα και για αντικαταστάτη του Κωστένογλου το καλοκαίρι του 2012. Ποτέ δεν περίμενα τέτοια ήττα σε ένα στοίχημα ζωής από έναν άνθρωπο που στην ποδοσφαιρική του καριέρα κέρδισε όχι μόνο δόξα, αναγνώριση, χρήματα και τον απίστευτο τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης αλλά κυρίως τον σεβασμό για τον τρόπο που ξεπέρναγε τις δυσκολίες... Είναι απίστευτο. Η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη. Οχι μονο από χθες. Απλά όσο πάει γίνεται και χειρότερη. Κρίμα πραγματικά. Ενα μόνο για το ματς. Ο Τσεβάς έχει τρομερή επαφή με το τέρμα. Πρέπει με κάποιο τρόπο η ΑΕΚ να το εκμεταλευτεί αυτό.
συνηδητοποίησα πως ο Κρουσώνας, το συμπαθέστατο αυτό χωριό, κατέβηκε στο γήπεδο για να μας νικήσει. Και επειδή δεν νίκησε τα έριξε στη διαιτησία, τα έβαλε με την τύχη, μην τεθεί και θέμα... προπονητή. Δεν κάνω πλάκα, έζησα την ένταση από κοντά. Κι έτσι από εκεί που όταν ξεκίναγε η χρονιά όλοι οι αντίπαλοι ήταν σε φάση να μαζέψουμε λεφτά, να κάνουμε γνωριμίες, να βγάλουμε φωτογραφίες και να... φάμε λίγα, όσο περνάει ο καιρός βλέποντας με ποιους έχουν να κάνουν, ιδίως το τελευταίο δίμηνο, πέρνουν θάρρος και ορμάνε. Και πάνε να πάρουν τα παιχνίδια ποδοσφαιρικά δεν αρκούνται μόνο στο να κάτσουν όλοι γύρω από το τέρμα όπως είχε κάνει ο... ΑΟ Περιστερίου εκείνο το μεσημέρι Σαββάτου που φάγαμε το πρώτο κρύο... ντουζ.
@ Πάντα είναι ωραία στην Κρήτη κι ας μην έκατσα καθόλου στο αγαπημένο μου Ηράκλειο. Και πάντα ο λαός μας είναι υπέροχος και ακούραστος στο νησί. Μου άρεσε πολύ ιδίως η φωνή υπέρ της ομάδας σε όλο το πρώτο ημίχρονο και η γιούχα ΜΟΝΟ στο σφύριγμα του ημιχρόνου. Μακάρι και η ομάδα να προσέγγιζε τα παιχνίδια όπως ο κόσμος. Εννοώ πως ο κόσμος έδειξε πως ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Οι παίκτες όχι. Και βέβαια όταν στο τέλος ακούς πως το πάθος και ο τσαμπουκάς δεν διδάσκονται, όπως είχες ακούσει μετά την Θύελλα πως δεν διδάσκεται και η συγκέντρωση και παίρνοντας ως δεδομένο πως δεν διδάσκεται ούτε η τέχνη του... πέναλτι, τελικά το μόνο φετινό ρεκόρ που θα μείνει ακατάριπτο, αν προσθέσεις και το ότι στον προπονητή μας αρέσει η ομάδα να βάζει γκολ με την μπάλα κάτω και όχι με στημένα, ίσως για αυτό ο Πόποβιτς δεν... σηκώνει την μπάλα στα κόρνερ, τότε έρχεται αυθόρμητα η ερώτηση; Ολοι αυτοί εκεί στο τεχνικό τιμ τι κάνουν; Τι διδάσκουν; Την αφαίρεση; Δηλαδή πόσα παιχνίδια μένουν αν αφαιρέσουμε αυτό που παίξαμε από αυτά που απέμεναν πριν το... παίξουμε; Συγνώμη αν το... τράβηξα λίγο αλλά υπάρχει ένα σημείο... μηδέν. Υπάρχει και ένα όριο. Ζούμε έναν εφιάλτη με την κατηγορία που παίζει η ΑΕΚ, με τους αντιπάλους που παίζει, με τις ώρες που παίζει και με το ότι ξεροσταλιάζουμε στον λογαριασμό Youtube του ΚΡΗΤΗ TV, με όλο τον σεβασμό και μπράβο στα παιδιά για την επαγγελματική δουλειά, και στο επίσημο σάιτ της... Τριγλίας για να ξαναδούμε ή να δούμε, η πλειοψηφία, για πρώτη φορά τις φάσεις της ΑΕΚ ενώ έχουμε να δούμε εκτός έδρας αγώνα έστω και σε σάιτ μήνες... Το μόνο που δεν περίμενα είναι να είναι και οι αγώνες... εφιάλτες. Ε δεν αντέχεται ρε παιδιά... Και πιο πολύ μου την δίνει η απάθεια της ομάδας. Αυτό το στυλάκι. Αυτή η έλλειψη... ντροπής. Αυτή η έλλειψη εξηγήσεων.
@ Λυπάμαι πάρα πολύ για τον Δέλλα γιατί έχει απογοητεύσει και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του και πιστεύω πως είμαι ένας από αυτούς αν θυμηθώ πως τον ήθελα και για αντικαταστάτη του Κωστένογλου το καλοκαίρι του 2012. Ποτέ δεν περίμενα τέτοια ήττα σε ένα στοίχημα ζωής από έναν άνθρωπο που στην ποδοσφαιρική του καριέρα κέρδισε όχι μόνο δόξα, αναγνώριση, χρήματα και τον απίστευτο τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης αλλά κυρίως τον σεβασμό για τον τρόπο που ξεπέρναγε τις δυσκολίες... Είναι απίστευτο. Η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη. Οχι μονο από χθες. Απλά όσο πάει γίνεται και χειρότερη. Κρίμα πραγματικά. Ενα μόνο για το ματς. Ο Τσεβάς έχει τρομερή επαφή με το τέρμα. Πρέπει με κάποιο τρόπο η ΑΕΚ να το εκμεταλευτεί αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου