ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

Η ΑΕΚ ξεκίνησε με νίκη. Νίκησε 1-0. Κι επειδή κάποιοι πρέπει να το εμπεδώσουν να το ξαναπούμε. Η ΑΕΚ έχει ανέβει ήδη. Του χρόνου θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα στην Σούπερ Λιγκ. Οτι κι αν προσπαθήσουν να κάνουν αυτοί που θέλουν να παίζουν με αντιπάλους που δεν μπορούν να τους κοντράρουν. Αυτό το έργο τελειώνει. Εχει ημερομηνία λήξης. Αύγουστος 2015. Τότε αρχίζει ένα πραγματικό πρωτάθλημα. Και μέχρι τότε όλες οι συνθήκες θα είναι όπως πρέπει για να γίνει ένα πρωτάθλημα στο γήπεδο. Ενα πρωτάθλημα από αυτά που μας έκαναν να ξεχάσουμε κάποιοι αληταράδες.MYBET

Η πρώτη μέρα είναι πάντα μέρα χαράς για όλους εμάς που έχουμε συνδέσει τις ζωές μας με την ομάδα μας. Η πρώτη αγωνιστική, η πρώτη νίκη. Ακόμη και σε αυτή την κατηγορία – ντροπής για την ΑΕΚ που όμως έκανε την κάθαρση της, την πλήρωσε και έρχεται. Αυτή την φορά όμως επικράτησε η οργή.

Μια τεράστια ομάδα σαν την ΑΕΚ δεν μπορεί να πάρει δόξα με οποιαδήποτε νίκη σε αυτή την κατηγορία. Ομως χαρά θα παίρναμε αν δεν κυριαρχούσε η ΟΡΓΗ. Ηταν τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα και τόσο μεγάλο το θράσος τελικά που και ο πιο ήρεμος άνθρωπος του κόσμου θα είχε εξοργιστεί.

Ο διαιτητής από την Ενωση της οποίας ο πρόεδρος διακρίθηκε ιδιαίτερα σαν συνοδός και μάρτυρας και που θεωρείται εξαπτέρυγο του καθεστώτος απλά εξήγησε το γιατί ασχοληθήκαμε τόσο πολύ μαζί του και με τον προστάτη του. Και ευτυχώς θα έλεγα που ασχοληθήκαμε κάποιοι γιατί ποιος ξέρει... Με την... όρεξη που είχε θα μπορούσε να δώσει και χέρι - πέναλτι στο... στομάχι του Αραβίδη και αν είχαμε άλλα. Μόνο αυτό του έλειπε. Ολα τα άλλα τα έκανε. Σε ίδιες ολόιδιες φάσεις διαφορετικές αποφάσεις που τελικά στοίχισαν στην ΑΕΚ μια αποβολή με την πρώτη κίτρινη να είναι ίδια σαν κι αυτή που χάρισε λίγο πριν σε παίκτη του Αιγίου του οποίου θα ήταν η δεύτερη και η δεύτερη του Αραβίδη αρκεί μόνη της για να χάσει την σφυρίχτρα του ο Γρατσάνης.

Ο παίκτης του Αιγίου σκύβει στο ύψος του γονάτου του Αραβίδη και ο παίκτης της ΑΕΚ παίρνει κίτρινη για επικίνδυνο παίξιμο! Σπίτι του ο κύριος. Μιλάμε για απόπειρα αλοίωσης αποτελέσματος αισχίστου είδους. Και η αλήθεια είναι πως κι εμένα δεν μου άρεσε η εικόνα του Αραβίδη στην έξοδο του αλλά είναι ανθρώπινο. Δεν είναι φυτό το παιδί, βράζει το αίμα του και άλλωστε και... γκουρού να είσαι είναι αδύνατο να μείνεις ήρεμος όταν έχεις φάει ένα βαγόνι... ξύλο, που λέει και το τραγούδι, και στο τέλος αποβάλλεσαι εσύ! Είπαμε. Ενας ήταν ο Γκάντι. Για αυτό και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιδράμε.

Η αποβολή του Αραβίδη βέβαια ήταν απλά το αποκορύφωμα. Από το πρώτο λεπτό ο διαιτητής με τις αντιδράσεις του έδωσε το σύνθημα στο Αίγιο να κλωτσάει. Δεν τους κατηγορώ. Ετσι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ, αυτό έκαναν. Με έναν κανονικό διαιτητή θα είχαν μείνει με 9 από το πρώτο ημίχρονο και από εκεί και πέρα το παιχνίδι θα πήγαινε ήρεμα σαν... ποταμάκι. Τελικά έμεινε η ΑΕΚ με 10 και ευτυχώς που ήταν ο Ανέστης στο τέλος γιατί μπορεί και να πετύχαιναν τον στόχο τους. Εχασαν. Κάποιοι είχαν επενδύσει πολλά στο Αίγιο. Δουλεύτηκε πολύ το παιχνίδι. Αλλά στο τέλος νίκησε η ΑΕΚ. Και πάντα έτσι θα γίνεται. Την πατήσανε. Ξύπνησαν την ΑΕΚ από την πρώτη αγωνιστική.