@ Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα θετικό στο ότι ο... Ολυμπιακός νίκησε την Μάντσεστερ. Υπάρχουν όμως κάποια διδάγματα. Οπως το ότι ο προπονητής είναι πάντα ο κεντρικός ρόλος σε μια ομάδα σε ότι αφορα το ποδοσφαιρικό τμήμα και ο δευτερος βασικός συντελεστής επιτυχίας και αποτυχίας μετά τον πρόεδρο. Ο Ολυμπιακός ευτύχησε να κρατήσει κατά... λάθος τον Μίτσελ που έπαιζε το κεφάλι του από τον Αυγουστο μέχρι να περασει τον όμιλο και προχθές πήρε την νίκη χάρη στον προπονητή του και βέβαια στον προπονητή της Μάντσεστερ. Είναι απο τα καλύτερα παραδείγματα αυτό το ματς για το πόσο μπορεί να επηρρεάσει ο προπονητής τις θεωρητικές ισοροπίες ενός αγώνα. Με Ολαϊτάν, Τσόρι, Πέρεζ και Κάμπελ, δηλαδή δύο στους τέσσερις καινούργιους ουσιαστικά, αφού ο Ολαϊτάν δεν έπαιζε και όταν έπαιζε πριν τραυματιστεί ο Μήτρογλου δεν έπαιζε στην κορυφή, ο Μίτσελ κατάφερε να πετύχει πολύ καλύτερο αποτέλεσμα μπροστά από τον καταστροφέα που είχε Φαν Πέρσι, Ρούνεϊ, που παίρνει σε δυο εβδομάδες όσα ο Νιγηριανος τον χρόνο, Βαλένσια και Γιανγκ και... ξεφτυλίστηκε. Δεν έκαναν την διαφορά μόνο οι μπροστά τετράδες, ούτε είναι τόσο απλοϊκά τα πραγματα. Η προετοιμασια που ειχε κάνει στο ματς ο Μίτσελ ήταν εκπληκτική και φάνηκε μέσα στο γήπεδο ενώ ο καταστροφέας που ήρθε και είδε και δυο φορές τον Ολυμπιακό, βλέποντας βέβαια άλλους παίκτες σε αρκετές θέσεις, ούτε ηξερε ποιο ήταν το πλάνο της Μάντσεστερ στο γήπεδο.
@ Εχω ξαναγράψει και παλαιότερα για τον Μίτσελ πως μπορεί να μην έχει την μεθοδικότητα και τις ιδεες του Βαλβέρδε αλλά έχει δυο πολύ μεγάλα συν. Εχοντας ζήσει όλη του την, ποδοσφαιρική, ζωή μέσα στον μεγαλύτερο συλλογο του κόσμου, την Ρεάλ Μαδρίτης, δεν καταλαβαίνει τίποτα από ονόματα, που όλά, ακόμη κι ο Σαβιόλα, ειναι μικρά μπροστά του, ούτε από αντιπάλους όσο μεγάλοι κι αν ειναι αυτοί. Οπως φαίνεται αυτό περνάει και στους παικτες του που ούτε να τον πιέσουν μπορούν και από την άλλη πλευρά αποκτούν κι αυτοί αυτοπεποίθηση. Το δεύτερο πολύ καλό που θυμίζει Ρεχάγκελ είναι πως αν αύριο βάλει να παίξει ο γιός του... Μαρινάκη όλοι οι παίκτες της ομάδας θα πιστέψουν πως το έκανε επειδή το θεωρει σωστό και όχι επειδη του το επέβαλαν. Αυτό ειναι μεγάλο πραγμα για μια ομάδα, γιατί κανείς δεν αισθάνεται σιγουρος για την θέση του στην ενδεκάδα και από την άλλη κανεις δεν θεωρει τον εαυτό του ξεγραμένο και ελπίζει πως αν συνεχίσει να δουλευει και να προσπαθεί μπορει να έρθει και η δικη του ώρα ακόμη κι αν είναι στην... εξέδρα. Στη διαχειριση λοιπόν παίρνει άριστα ενώ έχει βελτιώσει και παικτες, άλλο ένα μεγάλο συν που πρέπει να έχει ένας προπονητής. Για την... ΑΕΚ γράφω τόση ώρα. Ακόμη κι αν ο... Ολυμπιακός υποβιβαστεί η ΑΕΚ θα πρέπει να έχει έναν τέτοιο προπονητή για μένα ακόμη κι από την Β Εθνική. Εχω ξαναπεί πως μακάρι να είναι ο Δελλας αυτός αλλά το βασικό ειναι να είναι ο κατάλληλος και μετά το αν θα ειναι δικό μας παιδι ή ξένος. Τριτη λύση δεν υπάρχει, θεωρώ πως δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια Ελληνας προπονητής που να μπορεί να φτάσει ή ακομη περισσοτερο να είναι σε αυτό το επίπεδο. Αν δεχτούμε πως Δώνης, Τσιώλης και Παράσχος, λέμε τώρα, είναι οι πιο προβεβλημένοι Ελληνες προπονητές φαντάσου πόσο απογοητευτικό ειναι να έχει ο Ολυμπιακός τον Μίτσελ, ο ΠΑΟΚ τον Σαντος και η ΑΕΚ έναν από αυτούς τους τρεις για παράδειγμα.
@ Αν ο Μελισσανίδης έχει αποφασίσει πως δεν μπορεί ο Δέλλας να γίνει ο προπονητής που χρειάζεται η ομάδα για το μέλλον πρέπει να ψαχνει ήδη γιατί δεν είναι μια μεταγραφή που και να μην βγει δεν τρέχει και τίποτα. Ειναι η κολώνα της ομάδας και πρέπει να ψαχτεί με κάθε λεπτομέρεια η όποια επιλογή. Αν έχει αποφασίσει πως ο Τράι ίσως τα καταφέρει τελικά τότε απλά πρέπει ο Δέλλας απο το καλοκαιρι να συνεχίσει να κάνει την δουλειά του βλέποντας κι ένα βήμα πιο μπροστά και πάντα με προσπάθεια για βελτίωση και δική του. Καλή μέρα να έχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου