TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Δύο αγώνες έχουμε σήμερα. Εναν το απόγευμα και έναν μετά τα μεσάνυχτα, τεχνικά αύριο δηλαδή.Ο καθένας έχει την δική του σημασία. Στις 6 η ώρα παίζει η ΑΕΚάρα μας στη Φιλαδέλφεια. Στη 1 η Ελλάδα μας χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Θα είμαστε εκεί και στους δύο. Φυσικά και νοερά.

@ Η συγκέντρωση στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι η δεύτερη και δεν πρέπει να είναι η τελευταία. Μετά από τόσα χρόνια είμαστε τόσο κοντά στο όνειρο μας και το κυριότερο είναι πως πρέπει με κάθε ευκαιρία να δείχνουμε πόσο πολύ το θέλουμε. Μια τέτοια ευκαιρία είναι η σημερινή. Δεν ασχολούμαι καν με τους ανύπαρκτους. Δεν ασχολούμαι καν με αυτούς που θέλουν να εκμεταλευτούν την ΑΕΚ για να βγουν από την ανυπαρξία τους. Εμείς θα είμαστε εκεί, στην πολη ΜΑΣ, για το γήπεδο μας που όλοι υπαρκτοί και ανύπαρκτοι το βρήκαν εκεί. Κι εκεί θα το βρουν και τα παιδιά, τα εγγόνια τους και τα δισέγγονα τους. Η επιστροφή είναι μονόδρομος. Από εκεί και πέρα το άλσος το έχουν παρατήσει τόσα χρόνια και θέλουν δεν θέλουν η ΑΕΚ θα τους το φτιάξει κι αυτό. Είναι στη μοίρα της ομάδας μας να προσφέρει σε αυτή την πόλη που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Ανθρωποι κυριολεκτικά σε κάθε μέρος της γης λένε το όνομα της Φιλαδέλφειας κάθε μέρα. Χάρη στην ΑΕΚ.  Σήμερα θα γίνει πάλι το ίδιο. Ειρηνικά όπως πάντα. Δεν θέλουμε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Το γήπεδο μας, το ΣΠΙΤΙ μας. Η Φιλαδέλφεια δεν κρατάει κανέναν με το ζόρι. Οποιος θέλει μπορεί να μετακομίσει αλλού. Η ΑΕΚ έχει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ κι εκεί θα ζει. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Ραντεβού στη γειτονιά μας. Πρέπει να είμαστε πολλοί και έξυπνοι.

@ Μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα η Ελλάδα μας, η ομάδα ΜΑΣ παίζει το τελευταίο της χαρτί. Ετσι είναι αυτές οι διοργανώσεις. Δεν έχεις πολλά περιθώρια να ανακάμψεις. Οτι είναι να γίνει πρέπει να γίνει απόψε. Πρέπει να δούμε μια άλλη Ελλάδα. Με τα στοιχεία που την έκαναν από μόνιμο... ματάκια των μεγάλων ραντεβού, μόνιμο καλεσμένο. Να απελπίζει τον αντίπαλο όταν προσπαθεί να της επιτεθεί και με ψυχή σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε μονομαχία. Να δούμε την ομάδα που ξέρουμε εμείς, που μας αρέσει να την βλέπουμε να νικάει κι ας μην διδάσκει μπάλα. Και όλα τα άλλα θα γίνουν.

@ Σε ότι αφορά το επεισόδιο που έγινε γνωστό χθες. Θα ήθελα να γράψω μόνο αυτό που πιστεύω για αυτούς τους καυγάδες μέσα στις ομάδες. Οτι δηλαδή μπορούν να κάνουν και καλό και ιδίως σε μια ομάδα σαν την δική μας που της έλειψε απελπιστικά το νεύρο στο πρώτο ματς.  Ομως επειδή αυτό το επεισόδιο ήταν κάτι που το έψηναν εδώ και πολύ καιρό οι προπαγανδιστές της ομάδας που ξεφτίλισε το πρωτάθλημα για το πάρει φοβάμαι πως δεν ήταν τυχαίο και στην ένταση της στιγμής. Ο Μανιάτης είχε δεχτεί τρομερή πίεση από τα μέσα στου ΟΣΦΠ να μην... συγχωρήσει τον Κατσουράνη και γενικά τον ΠΑΟΚ. Φοβάμαι πως το παιδί αυτό, χωρίς να θέλω να το δικαιολογήσω, θεωρεί πως έκανε το καθήκον του στο Μουντιάλ με αυτό τον τσαμπουκά. Θα έλεγα πως ανακουφίστηκε από το ότι βγήκε προς τα έξω το επεισόδιο. Αν και από ότι βλέπω οι ακραίοι δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι. Ηθελαν κι άλλο. Ισως να γυρίσει πίσω, για να πάρει το παράσημο ολυμπιακοφροσύνης. Είναι κρίμα που έκαναν την Εθνική σαν τα μούτρα τους. Σταματάω εδώ. Καλή τύχη Ελλαδάρα. Και θα επανέλθουμε γιατί τίποτα δεν έχει τελειώσει.