TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Τριάντα και είκοσι = Πενήντα. Ξεκινάμε λοιπόν. Με προίκα 50.000.000 ευρώ το γήπεδο της ΑΕΚ έχει σχεδόν λύσει το διαχρονικό και βασικό πρόβλημα. Την χρηματοδότηση. Κι αν γίνει και η συμφωνία που πρέπει για την εμπορική ονομασία του γηπέδου και φέρει τα χρήματα που υπολογίζει ο Μελισσανίδης τότε δεν αποκλείεται η ΑΕΚ να σπάσει όλα τα ρεκόρ και να μην χρειαστεί ούτε ευρώ(!) τραπεζικού δανεισμού. Εκπληκτικό. Η πραγματική διαχρονική σιγουριά για την ομάδα δεν θα είναι μόνο το γήπεδο της λοιπόν αλλά και το ότι δεν θα έχει να πληρώσει δάνεια. Και βέβαια τα 30.000.000 ευρώ και μάλιστα σε τέτοια εποχή είναι το μεγαλύτερο ποσό αυτοχρηματοδότησης που έχει δοθεί ποτέ σε κατασκευή γηπέδου. Και μην ξεχνάμε πως εκτός από την οικογένεια Μελισσανίδη που θα βάλει τα περισσότερα, τον Παππά, τον Πόλυ και τους υπόλοιπους θα υπάρχουν μέσα σε αυτά τα 30.000.000 ευρώ  και τα πιο ιερά λεφτά. Αυτά που στερήθηκε ο μέσος ΑΕΚτζής και με την αγορά των διαρκείας του τα έδωσε για να χτιστεί ξανά το Σπίτι μας. Ο Ναός μας. Το Παλάτι μας. Ο καθένας ας το λέει όπως θέλει. Σημασία έχει πως πάνω από 10.000 Ενωσίτες ακολούθησαν των δρόμο των προγόνων μας, εκείνων των ανώνυμων ηρώων που μέσα σε μια νύχτα με αξίνες, φτυάρια και κυρίως... χέρια μετέτρεψαν τον ιερό χώρο της Νέα Φιλαδέλφειας πρώτη φορά σε γήπεδο.

@ Σχεδόν 90 χρόνια πέρασαν αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τότε με τα χέρια, τώρα με χρήματα που σίγουρα από τους περισσότερους θα λείψουν. Ο λαός της ΑΕΚ είναι πάλι εδώ. Μόνο που αυτή την φορά με την ιδέα του Μελισσανίδη θα μείνει ένα διαχρονικό πολύτιμο αναμνηστικό, η μη κερδοσκοπική μετοχή της Δικέφαλος 1924 Α.Ε σε όσους έβαλαν μικρό ή μεγάλο λιθαράκι για την κατασκευή του Ναού. Στους ανώνυμους ήρωες, στους άγνωστους στρατιώτες της μεγάλης ΑΕΚ της εποχής εκείνης μένει η αιώνια ευγνωμοσύνη γενεών. Για αυτό που έφτιαξαν με τα χέρια τους και μας το παρέδωσαν, γενιά με γενιά. Η ΑΕΚ είναι εδω. Κι εδώ θα είναι. Για πάντα. Και σε 100 χρόνια κάποιοι θα αναφέρονται με συγκίνηση σε κάποιους ρομαντικούς τρελούς που το  2013 στερήθηκαν και στέρησαν από τις οικογένειες τους στην δυσκολότερη εποχή για να βάλουν το δικό τους λιθαράκι, την δική τους πέτρα για τον ΝΑΟ. Οπως παλιά. Οπως πάντα.  Μετράμε τις ώρες. Για την παρουσίαση στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας και την παρουσίαση ΣΟΚ και Δέος στο τέλος του μήνα. Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που τα πιο ωραία μυστικά θα μοιραστούν σε όλους.

@ Να πάμε λίγο πίσω πάλι. Στον αγώνα της Κυριακής, στο απίστευτο λαϊκό ξέσπασμα που σίγουρα για όλους ήταν το πρώτο θέμα του αγώνα. Παίχτηκε και ποδόσφαιρο την Κυριακή. Ενας αγώνας όπως θα είναι όλοι οι φετινοί της ΑΕΚ. Με την αντίπαλο ομάδα να περιμένει πίσω, χωρίς βλέψεις για επίθεση, ούτε καν για αντεπίθεση και την ΑΕΚ να προσπαθεί να κάνει το παιχνίδι και να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Δυστυχώς για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή η ομάδα νίκησε με πολύ μικρότερο σκορ από αυτό που θα δικαιολογούσε η εικόνα του αγώνα. Το δυστυχώς δεν είναι φυσικά για την... διαφορά τερμάτων αφού οι τρεις πόντοι ήρθαν αλλά γιατί η ομάδα πρέπει να κρατάει κοντά της όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Οταν μπορεί λοιπόν να βάζει πέντε και έξι γκολ δεν πρέπει να μένει στα δύο. Εγινε τις δύο πρώτες Κυριακές όπου και στις δύο χάθηκε πέναλτι. Δεν νομίζω ότι μπορεί να ξαναγίνει.  Η ομάδα θα ξεμπουκώσει.  Το ευχάριστο δεν ήταν μόνο ότι η ΑΕΚ έκανε ευκαιρίες αλλά το ότι τις έκανε με όλους τους τρόπους. Από δεξιά, από αριστερά, από τον άξονα, ψηλά και χαμηλά. Μόνο στα στημένα κάτι δεν πάει καλά αφού με τόσα κόρνερ κάτι καλύτερο θα έπρεπε να έχει γίνει. Για το 4-3-3 έχω πει την γνώμη μου, νομίζω πως δούλεψε καλά αλλά τώρα χωρίς Ανάκογλου το βλέπω λίγο δύσκολο. Θα δείξει. Αυτή την στιγμή μας νοιάζει πιο πολύ το που θα παίξουμε την Κυριακή. Για το πως έχουμε καιρό.