TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

 

@ Καλή εβδομάδα να έχουμε που θα έχουμε σίγουρα. Δεν γίνεται να μην έχουμε μετά από τέτοια Κυριακή. Αποκλείεται να μην έχουμε όταν έρχεται η Τετάρτη 6 Νοεμβρίου. Θα είναι μια πολύ καλή εβδομάδα. Και στις 12 το μεσημέρι όλος ο πλανήτης θα είναι συντονισμένος στο όνειρο μας που θα βγει αληθινό. Και από την Τετάρτη το μεσημέρι και μετά τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Γιατί οι εικόνες που θα δούμε θα μας... αποτρελάνουν. Λίγο υπομονή ακόμη.

 

@ Ονειρο ζούμε ήδη όμως. Και ξαναζούμε ευτυχισμένες Κυριακές εκεί που δεν το περιμέναμε. Κανείς ούτε ο πιο αισιόδοξος, ούτε ο πιο πιστός ερωτευμένος δεν θα μπορούσε να φανταστεί την χθεσινή, και όχι μόνο, εικόνα του γηπέδου όπου η ΑΕΚ θα έπαιζε Γ Εθνική. Χαίρομαι πάρα πολύ που όχι μόνο ο αφανισμός που έβλεπα να έρχεται το βράδυ της 21ης Απριλίου και μέχρι να εμφανιστεί ο Μελισσανίδης, ευτυχώς ο Πόλυς μας έδιωξε γρήγορα το άγχος, έμεινε απλά κακό όνειρο αλλά που η ΑΕΚ ακόμη και από αυτή την σαιζόν όπου η ισοπαλία θεωρείται πολύ σωστά τεράστια αποτυχία καταφέρνει να έχει μεγάλα κέρδη. Μιλάω φυσικά για αυτό που λέγαμε από το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι με την Θύελλα. Τα παιδιά. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ της ΑΕΚ. Το μέλλον της ΑΕΚ. Μιλάω για τα παιδιά της εξέδρας γιατί τα παιδιά του αγωνιστικού χώρου πρέπει να δώσουν πολύ μεγάλο αγώνα για να είναι και του χρόνου τέτοια εποχή στο ΟΑΚΑ με την φανέλα της ΑΕΚ. Τα παιδιά στην κερκίδα όμως θα είναι η μεγάλη κληρονομιά μιας σαιζόν που, κακά τα ψέματα, εντός γηπέδου μόνο το μεγάλο στοίχημα του Δέλλα έχει ενδιαφέρον κι αν θα καταφέρουν 1-2 νέα παιδιά σαν τον Αργυρίου π.χ. που θα είναι μια χαρά, να αποδείξουν πως και του χρόνου θα έχουν θέση στο ρόστερ της ΑΕΚ.

 

@ Αυτή η γιορτή όμως της κάθε Κυριακής, που πλέον έχει αποκτήσει σκορ - ταρίφα το αρκετά καλό 3-0, είναι τεράστιο πράγμα για έναν κόσμο που έζησε το όνειρο για ένα διάστημα μετά το 2004 όμως  τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τεράστιες δόσεις πίκρας και μιζέριας. Είναι η χαρά του κάθε πατέρα να πηγαίνει, πληρώνοντας μόνο το δικό του εισιτήριο, με το παιδί ή τα παιδιά του στο γήπεδο φέτος. Και από ότι μου είπαν φίλοι από διάφορες κερκίδες χθες υπήρχαν και πάρα πολλές μαμάδες. Φοβερή ατμόσφαιρα σε κόσμια πλαίσια, ακόμη και τα υβριστικά συνθήματα μειώνονται, φτηνό εισιτήριο και βέβαια... νίκες. Και μπορεί αυτές  οι νίκες να μην λένε πολλά σε εμάς αλλά για τα παιδιά η νίκη είναι νίκη. Και το να φεύγουν χαρούμενα για να θέλουν να ξανάρθουν μαζί και με φίλους τους είναι αδιαπραγμάτευτο. Είναι η μεγάλη ευθύνη της ομάδας φέτος και τουλάχιστον στο ΟΑΚΑ μέχρι τώρα τα καταφέρνει κάθε Κυριακή και καλύτερα. Αυτή είναι η ευθύνη της ομάδας, του προπονητή και των παικτών, γιατί η άνοδος έχει επιτευχθεί πριν αρχίσει το πρωτάθλημα.

 

@ Χθες η ΑΕΚ είχε δύο καλά διαστήματα, στις αρχές των δύο ημιχρόνων και φυσικά ήταν υπεραρκετά για το 3-0. Είχε παίκτες που έκαναν την διαφορά σε συγκεκριμένες στιγμές επειδή είναι παίκτες που αποκτήθηκαν για να κάνουν την διαφορά σε αυτό το επίπεδο. Χάρηκα πολύ που η ομάδα εκμεταλλεύτηκε δύο στημένα και σκόραρε δύο σχεδόν ίδια γκολ, γιατί είχε αργήσει πολύ να εκμεταλλευτεί τα πολλά κόρνερ και φάουλ, και επίσης το ότι για άλλη μια Κυριακή ήρθε γκολ, το δεύτερο, από καταπληκτικό συνδυασμό.  Οι δηλώσεις του Δέλλα ήταν οι καλύτερες του από τότε που έγινε προπονητής και δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτε άλλο. Με Ανάκογλου και Πλατέλλα, που σίγουρα θα μπουν κατευθείαν εντεκάδα, σίγουρα τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα. Η στήλη είναι αφιερωμένη στα παιδιά που ταξίδεψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για έναν αγώνα με την Τριγλία. Καλή εβδομάδα να έχουμε.