Και μ’ αυτή την (πετυχημένη αν μη τι άλλο) αντίφαση σύστησε κι επισήμως τη νέα ΑΕΚ ο Δημήτρης Μελισσανίδης.
Στην πρώτη τοποθέτηση μετά την απόφασή του να ξαναπάρει το τιμόνι της «Ένωσης» στα χέρια του ο νέος/παλιός ηγέτης της δεν όρμησε σαν… τίγρης. Ούτε κατέφυγε σε εντυπωσιασμούς που θα μπορούσαν ν’ αυξήσουν κι άλλο τη δημοτικότητά του.
Έκανε σαφές όμως σε φίλους κι «εχθρούς» (διότι είναι βέβαιο πλέον ότι τον παρακολουθούν και τέτοιοι) πως η ΑΕΚ επιστρέφει. Χωρίς φανφάρες. Χωρίς βιασύνες.
Και ναι, με τιμές στα εισιτήρια διαρκείας που αναμφίβολα δεν χτύπησαν καλά στον κόσμο (έστω κι αν μ’ αυτές εξασφαλίζει ισχυρή συμμετοχή στην κατασκευή του γηπέδου και προτεραιότητα για μια θέση στις εξέδρες του).
Ο Μελισσανίδης όμως έκανε σαφές ότι η ΑΕΚ επιστρέφει και με ορμή. Ανθρώπους -στη διοίκηση και στο ποδοσφαιρικό τμήμα- που «είναι καταδικασμένοι να πετύχουν». Προοπτική να φτιάξει το «παλάτι» της, όπως δεν δίστασε να το χαρακτηρίσει. Και φυσικά διάθεση να… διασκεδάσει με τον «μικρο-πανικό που ήδη διακρίνεται σε κάποιους».
Το μεγάλο κέρδος της ΑΕΚ όμως από τη σημερινή ιστορική επανεκκίνηση δεν είναι τα λεγόμενα του Μελισσανίδη. Άλλωστε κι ο ίδιος ξεκαθάρισε πως «η δική μας ΑΕΚ δεν είναι… one man show». Πως «ιδιοκτήτες έχουν οι εταιρείες και όχι οι ιδέες».
Το πιο ενθαρρυντικό σημάδι που επιβεβαιώθηκε σήμερα για την «Ένωση» είναι πως αρχίζει πια να ξαναπατάει γερά στα πόδια της. Να πιστεύει στον εαυτό της. Να επαναφέρει τη νοοτροπία νικητή που παρέμενε καταχωνιασμένη στο DNA της. Και κυρίως να ξαναβρίσκει την ενότητα που τόσο της είχε λείψει.
Αλήθεια, ποιον ΑΕΚτζή δεν θα συγκινούσε η εικόνα των Νεστορίδη, Παπαϊωάννου και Μαύρου να καμαρώνουν από τις πρώτες σειρές; Σε ποιον ΑΕΚτζή δεν θα ‘φερνε υπέροχες αναμνήσεις το… reunion Μανωλά, Τσιάρτα, Ατματσίδη και Κασάπη; Και ποιος ΑΕΚτζής δεν έσκασε χαμόγελο, βλέποντας το πόστερ με τους Δέλλα, Λυμπερόπουλο, Μπορμπόκη και Ζήκο να παίζουν ποδοσφαιράκι υπό την επίβλεψη του Ντούσαν Μπάγεβιτς;
Ανεξάρτητα από το παρελθόν κι ανεξάρτητα από τα αισθήματα που τρέφει για τον καθέναν απ’ αυτούς. Διότι πάνω απ’ όλα πλέον είναι η ομάδα. Το έμβλημα. Κι η συναίσθηση πως όλοι πια πρέπει να συσπειρωθούν γύρω του είναι η πρώτη μεγάλη νίκη της νέας ΑΕΚ. Μέχρι να συνειδητοποιησει κι ο τελευταίος εχθρός η φίλος της οτι ξυπνάει πλέον για τα καλά…
Γιώργος Μαραθιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου