TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε, που θα έχουμε μετά από μια ήρεμη Κυριακή. Να πω την αλήθεια πιο πολύ φοβόμουν το μπάσκετ χθες παρά το ποδόσφαιρο. Χωρίς και τον Παπαντωνίου το παιχνίδι ήταν πολύ πιο δύσκολο αφού μιλάμε για μια ΑΕΚ με φτωχότερο ρόστερ από αυτό που έχασε στην... Ελευσίνα. Ο Σάκοτα όμως, ο μεγάλος, έκανε τα μαγικά του πάλι και με την βοήθεια του Ινγκλις, του... γιου του, του Σαρικόπουλου και βέβαια του Κασελάκη που έκανε την πιο δύσκολη και ουσιαστική δουλειά και με έκπληξη πλέι μέικερ τον Πολυτάρχου παραλίγο να ρίξει... κατοστάρα. Περνάμε πολύ ωραία στο ΟΑΚΑ με την Βασίλισσα και κάθε εβδομάδα η ομάδα μας γεμίζει και με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Η παρουσία του Σάκοτα είναι καταλυτική και εκτός όλων των άλλων έχει ηρεμήσει εκτός από την ομάδα και την διοίκηση. Παρότι υπάρχει η διάθεση και η ανάγκη βέβαια για ενίσχυση στις θέσεις 1 και 5 δεν υπάρχει ούτε άγχος, ούτε πανικός. Και είναι σίγουρο πως οι επιλογές θα γίνουν με τις καλύτερες συνθήκες. Το αν θα βγουν είναι άλλο θέμα και θα φανεί στο παρκέ. Μέσα στην εβδομάδα που ξεκίνησε είναι πολύ πιθανό να έρθει πάντως ένας παίκτης ίσως και δύο. Ομως σημασία έχει πως ο Σάκοτα αντί να ψάχνει δικαιολογίες έψαξε και βρήκε ΛΥΣΕΙΣ οδηγώντας την ομάδα σε τρεις σερί νίκες εκ των οποίων η μία μέσα στην Κηφισιά και οι δύο στο ΟΑΚΑ απέναντι σε ομάδες με χαρισματικούς ξένους και με προοπτική πλέι οφ. Η ομάδα πήρε τον δρόμο της λοιπόν και με τις κατάλληλες κινήσεις, που θα γίνουν γιατί πλέον η ομάδα έχει διοίκηση και πρόγραμμα, πιστεύω πως θα διεκδικήσει θεση από την τρίτη μέχρι την έκτη. Δεν έχουν πάρει τα μυαλά αέρα αλλά το ρόστερ πιστεύω πως αυτή την στιγμή είναι για εξάδα, γιατί καμία ομάδα εκτός από τις δύο πρώτες δεν έχει Ινγκλις και Σάκοτα, και με πλέι μέικερ και σέντερ η τριάδα δεν θα είναι όνειρο αλλά ρεαλιστικός στόχος. Αρκεί να έχουμε αυτό τον κόσμο, σε παλμό, και περισσότερο σε αριθμό, ελπίζω. Οχι ότι ήταν λίγος. Μια χαρά ήταν και χθες αν σκεφτούμε πόσο κόσμος έλειπε στην Πάτρα και ήταν οπαδοί μας που δεν θα έχαναν με τίποτα το μπάσκετ. Κάποιοι βέβαια σαν τον Χρήστο και τον... Χρήστο πρόλαβαν και τα δύο. Χωρίς... αεροπλάνο.

@ Σε ότι αφορά τον αγώνα της Πάτρας περίμενα ακριβώς αυτό που είδαμε με λίγο καλύτερη όμως την ΑΕΚ. Με μια υποφερτή οργάνωση στην κοντρα επίθεση το σκορ θα ήταν 0-4 από ημίχρονο, θα μπορούσε να γραφτεί ιστορία σε μέγεθος... σκορ. Δεν κάνω τον μάντη αλλά είχα γράψει 5-6 φορές πως θα ήταν η χθεσινή η πιο εύκολη εκτός έδρας νίκη, που ήταν, επειδή έτσι την έκανε ο... Αλέξιος. Αυτό που έκανε ο Αλεξιος αλλά και πολλοί παίκτες της Παναχαϊκής όλο αυτό το Διάστημα των 28 ημερών που περιμέναμε τον αγώνα ήταν η συνταγή μιας εύκολης νίκης για την καλύτερη ομάδα που βέβαια είναι με διαφορά η ΑΕΚ. Οχι απλά δεν κοίμισε την ΑΕΚ όπως πρέπει να κάνει οποια μικρή ομάδα θέλει να κάνει ζημιά στην μεγάλη αλλά... κοιμήθηκε η ίδια η Παναχαϊκή που νόμιζε πως θα παίξει με την... Ερμιονίδα. Μπήκε λοιπόν για να... σκίσει και πριν αρχίσει το ματς είχε, ουσιαστικά, τελειώσει. Δυο - τρεις καλές πάσες να γίνονταν από την ΑΕΚ στο άδειο γήπεδο που είχε αφήσει η Παναχαϊκή βγαίνοντας μπροστά λες και ήταν η... Μπαρτσελόνα ή μάλλον η Ατλέτικο που είναι και της μόδας και το κοντέρ θα είχε γράψει ακόμη πιο πολλά με λίγα. Ηρθε και η γκέλα του Ανέστη και ο περίπατος έγινε αγωνία για... 10 λεπτά. Θα ήθελαν... "σκότωμα" όλοι στην ομάδα αν χάνονταν βαθμός σε αυτό το ματς. Τελικά όλα καλά. Κι ο κόσμος μας ήταν άψογος και έτοιμος να αντιμετωπίσει όλες τις προκλήσεις. Μπράβο σε όλους. Προχωράμε δυνατά...