ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΥΦΩΝΙΔΗ.

Είπα κι εγώ! Πάνω από δύο ημέρες ηρεμίας στο ρεπορτάζ; Δεν γίνονται αυτά. Κι εκεί που καταμετρούσαμε τα θετικά της ημέρας με την επιστροφή στις προπονήσεις των Χουάνφραν, Γεωργέα, Τζεμπούρ και Αλεξόπουλου, ήρθαν τα μαντάτα για το ξύλο του Αλγερινού στον Σκόκο και τα νεύρα ανάμεσα στον Πλιάτσικα και τον Πελετιέρι.

Τα νεύρα βέβαια ξεπερνιούνται και μερικές φορές -όταν δεν ξεφύγουν οι πρωταγωνιστές εντελώς από τα όρια- μπορεί και να κάνουν καλό. Όπως πέρσι που ο Μοχάμεντ Καλόν είχε επεισόδιο με τον Νίκο Κωστένογλου. Του επεισοδίου ακολούθησε το 4-0 επί του Ολυμπιακού. Χθες όμως είχαμε χειροδικία και οι κουτουλιές, οι μπουνιές και οι κλωτσιές αφήνουν… σημάδια. Κι αν η μύτη του Σκόκο γλίτωσε με μία ελαφριά κάκωση, τα εσωτερικά τραύματα σε ότι αφορά την σχέση των δύο παικτών μπορεί να αποδειχθούν πολύ μεγαλύτερα. Εκτός αν οι δύο παίκτες φερθούν ώριμα, εξηγηθούν σαν μεγάλα και όχι σαν μικρά παιδιά και πορευθούν αντάμα από δω και πέρα.

Πάντως, το θέμα είναι περίπλοκο και χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση από τον προπονητή. Προς το παρόν ο Μπάγεβιτς έχει επιλέξει την λογική της ηρεμίας. Δεν θέλησε να ρίξει λάδι στην φωτιά και μετέθεσε τις εξελίξεις για μετά το ντέρμπι της Κυριακής. Το ζήτημα είναι πως θα αντιδράσουν οι παίκτες. Στις πράξεις, όμως, όχι στα λόγια. Στο γήπεδο. Να δείξουν αν βάζουν την ομάδα πάνω από οτιδήποτε προσωπικό τους. Εκεί θα κριθούν. Και για να μιλήσουμε και λίγο για το ντέρμπι και την… δίψα του κόσμου, μακάρι αυτή η δίψα να γίνει κινητήρια δύναμη για την ομάδα. Να της δώσει ώθηση για να φτάσει στη νίκη σε ένα ματς που παρά την βαθμολογική διαφορά παραμένει ντέρμπι. Λόγω τιμής…