ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΑΜΠΡΑΚΟΥ...

Η ΑΕΚ δεν είναι για πειράματα
Τα μεγάλα λάθη ο Γιώργος Δώνης δεν τα έκανε στο παιχνίδι της Πέμπτης (28/8). Τα έκανε στο πρώτο, στο ΟΑΚΑ, προτού τα επαναλάβει. Κυρίως, όμως, τα έκανε προηγουμένως. Στην προετοιμασία. Αφησε αναξιοποίητους τους μήνες που είχε στη διάθεσή του για να μελετήσει τα χαρακτηριστικά των παικτών που είχε και αυτών που απέκτησε. Αποφάσισε να παίξει μόνο το σύστημα που είχε φέρει από το σπίτι, από τη Λάρισα, αυτό το 4-3-3. Κόλλησε σε αυτό, δίδαξε μόνο αυτό και μέχρι σήμερα ζει για να το μετανιώνει.

Σε μια σειρά αγώνων η ομάδα που δίνει την εντύπωση ενός κακοφτιαγμένου συνόλου παρουσιάζει τις ίδιες αδυναμίες. Τούτο δείχνει ότι είτε δεν τις εντοπίζει ο προπονητής είτε δεν έχει την ικανότητα να τις διορθώσει.

Με έναν δεξιό μπακ που δεν μπορεί ούτε να δημιουργήσει, ούτε να αμυνθεί σωστά (Ράμος). Με κεντρικό αμυντικό δίδυμο που δεν μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη, αφού δείχνει ότι δεν έχει την ικανότητα να κατεβάσει την μπάλα και να παίξει κάθετα (Κυργιάκος-Μαϊστόροβιτς). Με έναν αμυντικό χαφ που, όπως ήταν λογικό, δεν έχει την εμπειρία και την εμπιστοσύνη για να σηκώσει το βάρος της φανέλας (Ρίκκα). Με μία διάταξη που δεν αποδεικνύεται αποτελεσματική. Με τον Μπλάνκο μόνο στην αντίπαλη περιοχή. Με όλα αυτά η ΑΕΚ δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο. Και ο προπονητής, αυτός που μέχρι πριν από λίγες ημέρες δήλωνε ότι δεν θέλει άλλη μεταγραφή παρά μόνο αν προκύψει κάτι εξαιρετικό, δεν δίνει κανένα σημάδι που να πείθει ότι θα βελτιώσει την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παρουσιάζει η ΑΕΚ.

Απέναντι σε μια μέτρια, τυπική ομάδα η Ενωση δεν βρήκε λύσεις. Ηταν σε ακόμη ένα παιχνίδι αδιάβαστη. Αμαθη. Χωρίς ποικιλία στην ανάπτυξή της, δίχως λύσεις για να παίξει κάθετα. Περίμενε μόνο μια επινόηση από τον Σκόκο ή μια στημένη μπάλα με εκτελεστή τον Μπασινά για να φτιάξει ευκαιρία.

Πάει καιρός που οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές προβληματίζονται έντονα για την αποτελεσματικότητα του ποδοσφαίρου, που προσπαθούν να παίξουν με αυτό το σύστημα, με αυτό το μάθημα. Αν η ΑΕΚ δεν αλλάξει θεαματικά το πρόσωπό της, θα έρθει ως φυσική συνέπεια ο κλονισμός. Θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών προς τον προπονητή. Και από εκείνη την ημέρα η ΑΕΚ δεν θα έχει καλό μέλλον.

Τι προλαβαίνει να αλλάξει ο Δώνης; Τίποτα μέχρι την Κυριακή που αρχίζει το πρωτάθλημα με το ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό, στο ΟΑΚΑ. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ευχηθεί να δει στο ντέρμπι να πιάνουν όλα όσα δεν του έχουν πιάσει τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Η δεύτερη ευχή; Να του βγουν οι ποδοσφαιριστές που πάει να αποκτήσει την τελευταία στιγμή της μεταγραφικής περιόδου η ΑΕΚ. Αν συμβούν και τα δύο, ο Δώνης θα τα βολέψει. Αν όχι, η εκκίνηση στη σεζόν θα αποδειχθεί χειρότερη από όσο φαντάζεται.

Το σοκ του αποκλεισμού από τον μήνα Αύγουστο από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι πολύ μεγάλο. Δεν της έπρεπε της ΑΕΚ να της συμβεί αυτό. Και η ευθύνη βαραίνει, πρώτον από όλους, τον προπονητή της. Κάποιος θα έπρεπε, βεβαίως, να του έχει ήδη εξηγήσει ότι η ΑΕΚ δεν είναι για πειραματισμούς, ούτε για εμμονές στην εφαρμογή ενός συστήματος, ούτε για εγωισμούς, ούτε για ελαφρές αποφάσεις σαν αυτές της αποδέσμευσης των Λυμπερόπουλου-Δέλλα μετά την αποχώρηση του Ζήκου. Αν αυτό δεν συμβεί σύντομα, η ΑΕΚ θα πληρώσει ακόμη μεγαλύτερο κόστος. Η ΑΕΚ δεν είναι του Κασίδη το κεφάλι για να μάθει κανείς κομμωτική.