ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ : ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΕΤΣΕΝΤΖΟΓΛΟΥ

@ Η ανοιξη ήρθε αλλά εμείς ακόμη την περιμένουμε. Δεν θέλω να κάνω τον ποιητή άλλωστε η εβδομάδα αυτή μόνο για ποιήματα... πολέμου προσφέρεται. Η ΑΕΚ δεν παίζει έναν αγώνα το Σάββατο. Δεν παίζει ένα πρωτάθλημα. Παίζει και μια ιστορία 89 χρόνων που πολλές φορές χτυπήθηκε αλλά ποτέ δεν έπεσε. Δεν χωράει στο μυαλό το που έχει φτάσει αλλά αν τα πράγματα πάνε όπως πρέπει να πάνε το Σάββατο και τις άλλες τέσσερις αγωνιστικές τότε απλά θα μιλάμε για μια χρονιά που θα πρέπει να ξεχαστεί γρήγορα. Αλλιώς θα μιλάμε για μια χρονιά που δεν θα ξεχαστεί ποτέ και για την απαρχή ενός πραγματικού γολγοθά που μπορεί να μετατρέψει στην ΑΕΚ σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ζούμε όλα τα χρόνια που έχουμε την τύχη να είμαστε δίπλα της.
@  Δυστυχώς στα παιχνίδια που ακολούθησαν τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ η ΑΕΚ δεν διαχειρίστηκε την κατάσταση όπως έπρεπε αφού ακόμη και με έναν βαθμό επιπλέον ιδίως αν είχε κερδηθεί στον αγώνα του Πλατανιά τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Δεν υπάρχει όμως πολυτέλεια να κοιτάμε πίσω και αυτό ισχύει για όλους. Για εμάς, για τον προπονητή, για τους παίκτες και ότι έχει απομείνει από διοίκηση. Είναι τόσο μεγάλος ο στόχος, αν και ο χαμηλότερος που έχει τεθεί ποτέ στην ιστορία της ΑΕΚ, που δεν χωράει ούτε εγωισμούς, ούτε ρεβανσισμούς, ούτε προσωπικές πικρίες... Τίποτα δεν μπορεί να είναι πάνω από τον στόχο που δεν είναι και καθόλου εύκολος. Η φανέλα έχει το δικό της βάρος αλλά όπως πρέπει να έχει καταλάβει κι ο τελευταίος ηλίθιος το «ΑΕΚ είσαι δεν πέφτεις» δεν υπάρχει. Το μόνο που υπάρχει είναι η μάχη που πρέπει η ΑΕΚ να δώσει μέσα στο γήπεδο για να πετύχει το απλό που είχε στόχο από την πρώτη αγωνιστική ανεξάρτητα αν κάποιες φορές μέσα στην σαιζόν νεόκοποι παράγοντες και όχι μόνο ήταν λαλίστατοι και μίλαγαν  με έπαρση που δεν προέκυπτε από πουθενά για πλέι οφ και πράσινα άλογα. Το Σάββατο θα έχουμε ΠΟΛΕΜΟ.
@  Κακά τα ψέματα η Βέροια είναι πιο δυνατή εκτός γηπέδου από την ΑΕΚ. Δεν είναι και η μόνη από ομάδες - νάνους μπροστά στην Ενωση που σε αυτή την συγκυρία εκμεταλεύονται την αδυναμία.  Και καλά κάνουν. Ετσι είναι το ποδόσφαιρο, ο καθένας δίνει την μάχη για την ζωή του. Και ο Αρης άλλαξε ξανά προπονητή, πήρε... δανεικό τον Πολατιάν και έκανε και πρόταση στον Δημητριάδη που αν είχε σωθεί η ΑΕΚ μπορεί και να είχε πάει κι αυτός.
@ Ολοι κάνουν ότι μπορούν, αυτοί που είναι στην ΑΕΚ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Η ομάδα και ο κόσμος υπάρχουν μόνο. Και θα φτάσουν αν όλοι κάνουν απλά το 100% από αυτό που μπορούν. Το Σαββάτο είναι ένα πραγματικό ραντεβού με την ιστορία. Με ένα διακύβευμα που ποτέ δεν περιμέναμε πως θα υπάρξει. Δυστυχώς έφτασε η ώρα. Θα είμαστε όμως εδώ. Θα παλαίψουμε, θα νικήσουμε. Δεν υπάρχει και τίποτε άλλο. Και κάτι τελευταίο μικρής σημασίας για αυτή την εβδομάδα. Ο Βιντιάδης δεν είναι στην Αγγλία και αν ο Χάρις έρθει στην Ελλάδα δεν είναι ανάγκη να πάει να τον φέρει κανείς. Παίρνει το αεροπλάνο και έρχεται.