TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Φυσικά και θα αρχίσω με την Βασίλισσα μας. Μια πολύ όμορφη μέρα, ένα υπέροχο μεσημέρι. Η δικαίωση μιας χούφτας ανθρώπων που δούλευαν όταν οι πολλοί είχαν σχεδόν... ξεχάσει ότι υπάρχει ΑΕΚ στο μπάσκετ αλλά το κυριότερο μια μέρα χαράς για όλο το σύλλογο, για το ιστορικό μας τμήμα που επέστρεψε και έδειξε με το «καλημέρα» ότι έχει προοπτική να θυμίσει σιγά σιγά την Βασίλισσα των μεγάλων στιγμών. Ηταν πραγματικά όμορφα. Με πολύ κόσμο για την ημέρα και την ώρα, με δεδομένο κιόλας πως στις 4.30 έπαιζε και η ποδοσφαιρική ομάδα και όσοι ήταν από μακριά έχασαν μέρος του αγώνα, με πολύ αγάπη. Μια ατμόσφαιρα ζεστή και ΑΕΚτζήδικη για μια ομάδα που είναι δεδομένο πως είναι αγαπησιάρικη και θα περάσουμε καλά μαζί της. Με έναν προπονητή που συνεχίζει το πλάνο του όπως έκανε και στις δύο προηγούμενες κατηγορίες με όλους τους παίκτες μέχρι και το βάθος βάθος του πάγκου να μπορούν βοηθήσουν ακόμη και καθοριστικά και βέβαια να μην νιώθουν αποκομένοι από την ομάδα. Μπορεί ο Ντούσαν Σάκοτα να είναι άλλο επίπεδο, ένας παίκτης που άνετα θα μπορούσε να είναι στην δωδεκάδα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού όμως δεν είναι μόνος και η ομάδα δεν ψάχνει μόνο για αυτόν. Αλλά είναι τρομερή ποιότητα και όποτε χρειάστηκε έκανε την διαφορά. Ενα παιδί που εκτός όλων των άλλων έχει δει και πολύ... Μποντιρόγκα. Οι τρεις Αμερικάνοι που είναι ήδη εδώ είναι ακόμη έξω από τα νερά τους, είναι φανερό. Ο Ράιτ έδειξε πιο έτοιμος, αρνητική έκπληξη, αν μπορεί να υπάρχει τέτοια ήταν ο Κάιλς ενώ ο Γουίλιαμσον δεν πήρε προσπάθειες αλλά μου άρεσε η προσέγγιση που είχε στο παιχνίδι και θέλω να περιμένω. Ο σέντερ έλειψε πολύ παρότι ο Σαρικόπουλος ήταν σούπερ και ο Τσιάκος ψυχάρα όπως πάντα. Ο Κασελάκης θα πάρει μεγάλο χρόνο συμμετοχής με το σπαθί του, είναι μάγκας και ταιριάζει πολύ με την ιδιοσυγκρασία της ομάδας, ο Παπαντωνίου θα βοηθήσει και χθες κατάλαβα την σκοπιμότητα της απόκτησης του. Ο Νίκολιτς θα έρθει σιγά σιγά όπως πέρυσι στο επίπεδο που θα βοηθάει πολυ και καθοριστικά. Και βέβαια να βγάλω το καπέλο στον Πολυτάρχου που νόμιζες πως έμεινε στην ΑΕΚ για κρίκος της περυσινής με την φετινή ομάδα και τιμής ένεκεν και τελικά ήταν και πάλι καθοριστικός όπως όταν ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της επιστροφής από το Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της Β Εθνικής. Να έρθει κι ο σέντερ μας και θα είναι όλα καλά. Κι αν χρειαστεί να αλλάξει κάποιο παίκτη η ομάδα και αυτό θα γίνει. Το ρόστερ είναι ευέλικτο και όχι ακριβό. Το πιο σημαντικό όμως είναι άλλο. Μετράμε τις μέρες για να ξαναδούμε την ομάδα. Κι αυτό είναι που αξίζει περισσότερο από όλα.

@ Και την ομάδα του ποδοσφαίρου βέβαια μετράμε τις μέρες για να τις ξαναδούμε αλλά δεν ξέρουμε πόσες είναι με τις απεργίες και τα υπόλοιπα περίεργα. Τι είδαμε χθες; Στο πιο αναμενόμενο παιχνίδι από... πέρυσι τον Απρίλιο, στο δυνατό τεστ, η ΑΕΚ δεν νίκησε ούτε μάγεψε αλλά έδειξε πως είναι μια σοβαρή ομάδα που φτιάχνεται με ποδοσφαιρικές αρχές. Αυτό είδα για άλλη μια φορά ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα και την μέτρια ως κακή μέρα που βρέθηκαν παίκτες κλειδιά. Η έλλειψη ενός Λέκιτς, ενός κανονικού Τζιμπούρ, ενός φορ τέλος πάντων που να μπορεί να παίξει με τους άλλους αλλά και να είναι σημείο αναφοράς στην επίθεση είναι δεδομένη αλλά γίνεται φανερή όταν η ομάδα δεν παίρνει βοήθεια από τους 3+1 παίκτες που έρχονται από τις πίσω γραμμές. Ο Μάνταλος, ο Μπαρμπόσα και ο Πλατέλλας δεν ήταν σε καλή μερα, ο Ανάκογλου δεν ανέβηκε σχεδόν καθόλου. Ο ένας έστω από τους τρεις να ήταν στη μέρα του η ΑΕΚ ένα γκολ τουλάχιστον θα το είχε βάλει. Γιατί ο Αραβίδης την δουλειά του την έκανε. Πάλεψε, προσπάθησε να παίξει με τους άλλους, κέρδισε φάουλ και πολλές μονομαχίες. Την περιοχή δεν την γεμίζει αλλά επιμένω πως δεν μπορεί να τον έχει για αυτό η ομάδα, δεν έχει τα χαρακτηριστικά. Και δεν έπρεπε να βγει. Ο Ντακόλ και στον πάγκο να έμενε τα ίδια θα... πρόσφερε. Ας περιμένουμε ακόμη να δούμε αν θα πετύχει το πείραμα. Αν καταφέρει η ομάδα να ρολάρει έτσι θα είναι πολύ καλά γιατί δεν θα είναι καθόλου προβλέψιμη. Πίσω δεν υπήρχαν προβλήματα και δεν νομίζω πως θα υπάρξουν γενικά. Από κανένα τσαφ σαν του Πεταυράκη ή από καμιά άστοχη έξοδο μπορεί να κινδυνεύσει η ομάδα, γίνεται καλή δουλειά κι από τους 11 στην αμυντική λειτουργία. Αυτά. Προχωράμε με την μισή πρόκριση στο ποδόσφαιρο και ολόκληρη στο μπάσκετ. Καθόλου άσχημα. ΑΕΚάρα για πάντα.