ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΙΜ..!!

Τις τελευταίες μέρες στο «κιτρινόμαυρο» ρεπορτάζ επανήλθε η κουβέντα για τα πριμ και τον εσωτερικό κανονισμό της νέας σεζόν. Για κάποιους, ίσως να αποτελεί κάτι εξωπραγματικό, που δεν αποτελεί θέμα άμεσης προτεραιότητας. Για τους μυημένους, όμως, στην ενωσίτικη ιστορία, τα πριμ και οι απίστευτες ιστορίες που ξεσηκώνουν είναι μία υπόθεση τόσο παλιά όσο και το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Το «Goal» συγκέντρωσε και σας παρουσιάζει περίεργες και μοναδικές στιγμές τρέλας με φόντο τα πριμ των ποδοσφαιριστών.

Τα πριμ των ποδοσφαιριστών είναι μία... πανάρχαια υπόθεση. Ακόμα και στις εποχές που αγωνίζονταν για μία πορτοκαλάδα και τη φανέλα, πάντα υπήρχαν τα «εξτρά» των παικτών. Είτε αυτά αφορούσαν το διορισμό σε μία καλή υπηρεσία (ΔΕΗ, συνήθως, όπως ήταν τότε το όνειρο κάθε Ελληνα μεσοαστού) είτε ακόμα και μία... τρίφυλλη ντουλάπα. Ο αστικός μύθος λέει πως για μία τέτοια, που είχε υποσχεθεί η διοίκηση σε έναν παίκτη και δεν το τήρησε, χάθηκε για τους «κιτρινόμαυρους» το πρώτο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής!

Ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία αποτελεί αναμφίβολα η περίοδος του Λουκά Μπάρλου. Ο γαλαντόμος θείος Λουκάς μπορούσε να κάνει πλούσιο κάποιον σε μία μέρα μόνο με τα φιλοδωρήματά του και οι παίκτες -αγαπημένα του «παιδιά» γαρ- έπαιρναν πάντα πολλά λεφτά. Λέγεται, μάλιστα, πως μετά από κάθε μεγάλη νίκη έστελνε δικό του άνθρωπο στα αποδυτήρια, που παραγέμιζε με μάτσο χιλιάρικα τα κρεμασμένα παντελόνια των παικτών, που έφευγαν από το γήπεδο με... γεμάτες τσέπες. Με πολλές ανέκδοτες ιστορίες για τα πριμ-περιουσίες που μοίραζε κατά την επική πορεία στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1976-77.

Τα χρόνια της μιζέριας
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν γεμάτα μιζέρια και θλίψη για την ΑΕΚ, με μικρές φωτεινές εξαιρέσεις. Ο μεγαλομέτοχος Ανδρέας Ζαφειρόπουλος αποδείχτηκε κατώτερος των απαιτήσεων και ακόμα μνημονεύεται από τους παλιότερους πως σε ένα από τα πολλά χαμένα πρωταθλήματα της δεκαετίας του '80 έταξε πριμ τίτλου 30 εκατ. δραχμών μήνα Μάρτιο, όταν πια είχαν «εξατμιστεί» οι ελπίδες για την κατάκτησή του!

Ακολούθησε ο Στράτος Γιδόπουλος, που συνήθιζε να δίνει πολλά λεφτά στις μεγάλες νίκες. Συνήθως έταζε στους παίκτες 6,5 εκατ. ευρώ, που μοιράζονταν στους 13 που αγωνίζονταν τότε, ήτοι 500.000 ευρώ έκαστος. Με την ιστορία να καταγράφει την περίφημη ατάκα του νεαρού τότε, Τόνι Σαβέβσκι, που όταν έμαθε πως θα πάρει αυτά τα λεφτά άρτι αφιχθείς από τα Σκόπια, ρωτούσε να μάθει αν ήταν για όλη τη χρονιά!

Σε ένα παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, πάντως, οι παίκτες είχαν πάρει διπλό πριμ, καθώς είχε προσφέρει χρήματα εκτός από τον Γιδόπουλο και ο Ψωμιάδης! Ηταν μία από τις πρώτες μεγάλες εμφανίσεις του «Big Mac», που έκανε πολλά ακόμα. Οπως να δίνει τα λεφτά του πριμ νίκης πριν... καν γίνει το ματς (στο 6-2 με τον Πανιώνιο το 2001) ή όταν ξεκίνησε ρήξη με τους παίκτες πριν από την έναρξη της σεζόν 2002-03, όταν θέλησε να επιβάλει εσωτερικό κανονισμό και αρχηγούς.

Βέβαια τότε υπήρχαν -πολλές «βεντέτες» γαρ- και σημαντικές αντιδράσεις στα αποδυτήρια. Ο Ντέμης είχε ξεσηκώσει την παραίτηση πριν από την πρεμιέρα με το Αιγάλεω. Ο καθ' ύλην αρμόδιος, πάντως, ήταν ο Νίκος Κωστένογλου, που θεωρούταν... λογιστής και αναλάμβανε να εξηγεί στους συμπαίκτες του (σε ελάχιστο χρόνο όπως έλεγαν) τι ακριβώς συμβαίνει. Τελευταίο, η περίφημη ατάκα διεθνούς παίκτη στον Πέτρο Στάθη τη χρονιά της «dream team», όταν τα πριμ ήταν ανοιχτά: «Εγώ θέλω να ξέρω για πόσα παίζω!».