η δοκιμασμένη συνταγή της επιτυχίας...!!!
Αν παρατηρήσουμε διαχρονικά στο Ελληνικό, Ευρωπαικό αλλά και παγκόσμιο ποδοόσφαιρο
μπορούμε πολύ έυκολα να διακρίνουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά των ομάδων οι οποίες
εγραψαν αλλα και γράφουν ακόμα και σήμερα ιστορία τίτλων και διακρίσεων.
Το σημαντικότερο απο αυτά είναι η μακρά συνύπαρξη του ίδου προπονητή και ενός
βασικού κορμού πρωτοκλασσάτων ποδοσφαιριστών, αυτά είναι και τα βασικότερα συστατικά
της συνταγής των επιτυχιών και για να έρθουμε και στα δικά μας αυτά είναι που
λείπουν απο την ΑΕΚ των τελευταίων χρόνων.
Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο παρελθόν της ΑΕΚ μπορούμε πολύ εύκολα να δούμε
ότι όλες τις περιόδους που η ομάδα κατακτούσε τίτλους είχε έναν βασικό κορμό απο 5-6
παικτες-πρωταθλητές και έναν προπονητή μακράς διαρκείας και όχι ένος έτους.
Αντίθετα λοιπόν η ομαδα μας τα τελευταία χρόνια σχεδόν σε κάθε νέα ποδοσφαιρική
σαιζόν παρουσιάζεται με έναν καινούργιο προπονητή και περίπου απο μια 11αδα
καινούργιους παίκτες, αυτό είναι το σημαντικότερο αγωνιστικό πρόβλημα της ομάδας,
γιατί φυσιολογικά ένας καινούργιος προπονητής είτε είναι αντικειμενικά ικανός είτε
όχι χρειάζεται τον απαραίτητο χρόνο για να περάσει στην ομάδα την φιλοσοφία του, η
οποία για να πάρει σάρκα και οστά χρειάζεται να είναι μαζί του ένας βασικός κορμός
αξιόλογων ποδοσφαιριστών οι οποίοι θα έχουν την ικανότητα να μετατρέψουν τις οδηγίες
του σε πραγματικότητα.
Φυσικά εδώ στην Ελλάδα ενα απίστευτα αρνητικό χαρακτηριστικό όλων όσων ασχολούνται
με το ποδόσφαιρο και ιδίως των οπαδών είιναι ότι δεν υπάρχει ούτε υπομονή αλλά ούτε
και κατανόηση του χρόνου που απαιτείται για να μπορείς να βγάλεις ασφαλή
συμπεράσματα για το διδυμο προπονητή-παικτών.
Στην ΑΕΚ φυσικά το πρόβλημα αυτό γιγαντώνεται γιατί η ομάδα είναι εκτός τίτλων 15
χρόνια και η αδιαμφισβήτητη δίψα των οπαδών της για πρωτάθλημα επιδινώνει την
κατάσταση και αν σκεφτούμε οτι απο τα τελευταία 3 χρόνια τα 2 φτάσαμε στην βρύση και
δεν ήπιαμε νερό τότε ίσως να μπορούμε να κατανοήσουμε το πρόβλημα που έχει
δημιουργηθεί σε μιά ομάδα οπως η ΑΕΚ που ο σκοπός της αλλά και η ιστορία της είναι
έννοιες συνυφασμένες με τον πρωταθλητισμό.
Ο δρόμος της επιτυχίας είναι συγκεκριμένος, η ΑΕΚ πρέπει να κατασταλλάξει στο
πρόσωπο ενός αξιόλογου προπονητή ο οποίος θα μείνει για αρκετά χρόνια στην ΑΕΚ, θα
δημιουργήσει μια σταθερή ομάδα απο 5-6 παίκτες μεγάλης αξίας οι οποίοι κάθε χρόνο
θα πλαισιώνονται απο κάποια ταλέντα και απο παίκτες υψηλού επιπέδου, καλά
προεπιλεγμένους οι οποίοι θα έρχονται στην ομάδα είτε για να καλύψουν ενδεχόμενα
κενα, είτε για να αναπληρώσουν βασικούς πάικτες.Πρόβλημα βέβαια αντιμετωπίζεται και
όταν ηχούν οι σειρήνες των μεταγγραφών βασικών παικτών που αποτελούν τον κορμό της
ομάδας όπως π.χ φέτος ο Παπασταθόπουλος οι οποίες για οικονομικούς αλλά και για
λόγους καριέρας οδηγούν την ομάδα σε μεταγγραφή τους σε ομάδες του εξωτερικού
κυρίως.Εκεί θα πρέπει να υφίσταται ο σχεδιασμός και η άμμεση κίνηση της εκάστοτε
διοίκησης για αναπλήρωση, κάτι το οποίο φυσικά πολλές φορές είναι απο δύσκολο έως
και ακατόρθωτο αλλά το σενάριο αυτό πρέπει πάντα να είναι στις λεγόμενες προβλέψεις
της διοίκησης της ομάδας σε συνεργασία πάντα με το τεχνικό team.
Εδώ θα ήθελα να σταθώ και σε ένα άλλο βασικό στοιχείο μιας ομάδας και οτ οποίο δεν
είναι άλλο απο το λεγόμενο βάθος πάγκου, κι αυτό πολυ σημαντικό αφού πάντα μια ομάδα
που κάνει πρωταθλητισμό λόγω αυξημένων αγωνιστικών υποχρεώσεων έχει ιδιαίτερες
απαιτήσεις απο τον πάγκο της, γιατί απλά ο πάγκος δίνει αφενός μέν ανάσες σε
κάποιους παίκτες που έχουν πολλές συμμετοχές στην βασική ενδεκάδα αφετέρου έρχεται
να αναπληρώσει τις οποιεσδήποτε απώλειες λόγω καρτών ή τραυματισμών.
Αυτή έιναι λοιπόν η συνταγή της επιτυχίας η οποία είναι και δοκιμασμένη και
διαχρονικά αποτελεσματική, αντιθέτως όσο η ομάδα ψάχνεται και πειραματίζεται σε
προπονητικό αλλά και παικτικό επίπεδο τα αποτελέσματα μάλλον δεν θα είναι πάντα τα
αναμενόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου