ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ..

Κι όμως ξημέρωσε και είναι αλήθεια,η Α.Ε.Κ της καρδιάς μας σχεδόν υποβιβάζεται,ήλπιζα πως είναι ενας κακός εφιάλτης και θα τελείωσει το πρωί,όμως είναι πραγματικότητα και δεν έχει τελειωμό.Καθώς έφευγα με πίκρα και στεναχώρια τα δάκρυα στα μάτια χιλιάδων Αεκτζήδων και τα παιδιά να ρωτούν γιατί έγινε έτσι η Α.Ε.Κ μπαμπά;με έκαναν ακόμη χειρότερα.Περπατούσαμε όλοι αμίλητοι δακρυσμένοι και θυμωμένοι και όλοι μέσα μας είμαι σίγουρος οτι αναπολούσαμε το παρελθόν και εκείνα τα μεγευτικά απογεύματα στη Ν.Φιλαδέλφεια και όλες τις χαρές που αξιωθήκαμε να ζήσουμε.Με παίχτες σύμβολα που έδιναν και την ψυχή τους για να  κερδίζει η Α.Ε.Κ και με πρόεδρο τον θείο Λουκά που τα έδωσε ολα για να βλέπει την Ενωση πρώτη...Μια ημέρα μετά την συμπλήρωση 89 ετών απο την ίδρυση της το χθεσινό ηταν απο τα χειρότερα βράδια μου,δεν μπορώ ακόμη να πιστέψω οτι η αγαπημένη μας Α.Ε.Κ είναι σχεδόν στην β'εθνική,την δικιά μας αγαπημένη που 50 ψευτόμαγκες την κατέστρεψαν και το κάνουν χρόνια τώρα,δεν την άφησαν να σωθεί έστω και την τελευταία αγωνιστική,δεν περίμενα ποτέ οτι θα το ζήσω αυτό.Γνώμη μου είναι πάντως οτι οι παίχτες δεν φταίνε, γιατί ξαφνικά 15 αμούστακα παιδιά βρέθηκαν βασικοί σε μια τεράστια ομάδα να κουβαλήσουν στους ώμους τους  ολο το βάρος και την ιστορία της ομάδας.Είμαι σίγουρος οτι το ήθελαν πάρα πολύ,όμως δεν μπορούσαν,νομίζω οτι πλήν του Φούντα και του Ανάκογλου δεν υπάρχει άλλο παιδί με αυτό που λέμε ''ταλέντο''.Για τα άλλα παιχνίδια δεν χρειάζεται να πω κάτι τα αποτελέσματα μιλάνε απο μόνα τους,ο αρης έγινε μπαρτσελόνα και έβαλε 5 στην καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος η βέροια έγινε ρεάλ και έβαλε και εκείνη 5 και ο οφη αφού βρέθηκε πίσω στο σκόρ με 0-2 κατάφερε να πάρει τον βαθμό της ισοπαλίας.Και εκτός απο ολα αυτά οι παίχτες του Πανθρακικού δέχτηκαν να συνεχιστεί το παιχνίδι αφού ήταν έτοιμος ο αγωνιστικός χώρος  (μετά απο παρεμβάσεις του Δέλλα που και χθές τον αφήσανε μόνο του και εκτελούσε και χρέη διοίκησης) ο Τριτσώνης όμως είπε οχι.Γιατί άραγε;Σε πολεμάνε Α.Ε.Κ αγάπη μου όμως θα βρούμε το κουράγιο και τη δύναμη όπως τότε που γίναμε πρόσφυγες και ο δικέφαλος αετός μας θα ξαναπετάξει και πάλι ψηλά...                                                                                                                                                      Δεν μου ήταν καθόλου εύκολο να γράψω αλλά προσπάθησα.                                                                                                                                                     ΥΓ:πες μου πως είναι ψέμα ενα αστείο χαζό ενα όνειρο....                                                                                                                                            επιμέλεια:Γιώργος Σαραφόπουλος