TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ..ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Καλησπέρα. Καλημέρα. Ο χρόνος έχει χαθεί. Αλλά μετά από τόσες ώρες αυπνίας και πλακώματος στην ψυχή θα είμαι διαφορετικός λίγο από ότι κι εγώ περίμενα. Δεν θα γράψω αποχαιρετισμό ούτε μνημόσυνο κι ας είμαι καλός σε αυτά. Δεν θα πω για εκείνο το ευλογημένο βράδυ του 75 που ο πατέρας με έβαλε να δω το παιχνίδι που όλοι συζήταγαν στο εργοστάσιο το πρωί. Κι ας μην ήταν φίλαθλος. Ηταν μόνο ΑΕΚ. Από DNA. Συγνώμη αν η λέξη φαίνεται... φασιστική. Δεν θα γράψω για τους μαλάκες και αλήτες που και η δική μου αγάπη σε αυτό που νομίζουν ότι εκπροσωπούν, αλλά δεν ξέρουν τι σημαίνει, μαζί με ένα εύλογο φόβο που νιώθουν όλοι οι νορμάλ άνθρωποι μπορεί να τους έδωσε ακόμη περισσότερο θράσσος και άγνοια κινδύνου για να μας αποτελειώσουν ρίχνοντας την στάμπα της ευθύνης για την πιο μαύρη σελίδα στον κόσμο και την ORIGINAL κι ας μην εκφράζουν στο ελάχιστο ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τα μαλακισμένα που νόμιζαν πως είναι μαγκιά να προλάβουν να ρίξουν αυτά την ΑΕΚ, και να ψειρίσουν και κανένα παπούτσι,  πριν πέσει από τα εγκλήματα άλλων που εκμεταλεύονται και την δική τους ηλιθιότητα αντί να αντιδράσουν έστω και ακραία στο κακό όταν όμως θα είχε γίνει. Αυτά που σκότωσαν την ελπίδα και δεν μας άφησαν ούτε να κλάψουμε με αξιοπρέπεια και να ζήσουμε άλλη μια εβδομάδα - θάνατου μέχρι το Περιστέρι. Δεν θα γράψω για τους εκατομμυριούχους πρώην και νυν μετόχους που έφτασαν την ΑΕΚ των εκατομμυρίων οπαδών, της Πόλης, της Αγιας Σοφιάς, της προσφυγιάς, των τίτλων και των παικταράδων να πέφτει από τους Αρβανιτήδιδες, τους Σκόνδρες και τους Κομπότηδες. Δεν θα γράψω για τον Μελισσανίδη που τελικά είδε την ΑΕΚ να πέφτει μπροστά στα μάτια του. Δεν θα γράψω για τους προέδρους. Δεν θα γράψω για τον Αρη που έγινε Μπαρτσελόνα και τον άνθρωπο του Θεού που ακόμη μαζεύει γκολ στην Βέροια. Ούτε για σένα Σάκη Τσιώλη. Ούτε καν για το σωματείο του Πειραιά που ξεφτίλισε το πρωτάθλημα με όλους τους τρόπους για να το κατακτήσει και είναι έτοιμο να πέσει στην τρύπα που το ίδιο άνοιξε. Σε αυτούς τους βρωμιάρηδες η υπόσχεση παραμένει. Ζούμε για την αγωνιστική εκδίκηση. Γιατί από εκεί άρχισαν όλα. Οταν δεν έχεις ελπίδες για το πρωτάθλημα πριν αρχίσεις, όταν το χάνεις και με περισσότερους βαθμούς τότε αργά αλλά σταθερά την απεμπλοκή θα σκέφτεσαι. Γιατί σε έναν κανονικό κόσμο η ΑΕΚ τον Μάιο του 2008 θα ήταν κερδοφόρα. Και η ιστορία θα είχε γραφτεί αλλιώς.
@ Ολα αυτά όμως θα τα πούμε αργότερα. Για όλους αυτούς και ακόμη περισσότερους και για εμάς τους ίδιους αν θέλετε υπάρχουν πολλά. Θα τα πούμε μετά. Οχι τώρα. Οχι σήμερα. Γιατί με τα δάκρυα στα μάτια και το πλάκωμα στην καρδιά, με την απογοήτευση της προδοσίας να μας στοιχειώνει πρέπει να δώσουμε την τελευταία ντουφεκιά. Κι ας πάει όπου να ναι. Να περιμένουμε και να πιστεύουμε πως μια φορά θα εφαρμοστεί για εμάς ο νόμος όπως εφαρμόστηκε και για τους άλλους. Κι αν κάποια υπεράνω πικραμένα αδέρφια θεωρούν ξεφτίλα ή ντροπή για την ΑΕΚ αυτό που γράφω ας μην το διαβάσουν. Θέλω την ίδια δικαιοσύνη που ίσχυσε για όλους. Για τον ΟΣΦΠ στη Νέα Σμύρνη τότε που ο Κόκκαλης μας έλεγε πως τα παιχνίδια και τα πρωταθλήματα πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα και όχι στα χαρτιά και το χατήρι του έγινε. Για τον Αρη στη Βέροια με τις μόλις τέσσερις διακοπές και την μόλις μία ώρα καθυστέρηση στο να παιχτούν τα τελευταία λεπτά. Για τον ΠΑΟΚ στον ημιτελικό που όπως οφείλαμε να κάνουμε απέναντι στην ιστορία μας και στις αρχές μας βγήκαμε να παίξουμε στο γήπεδο που τα καπνογόνα έπεφταν απο απόσταση ενός μέτρου στον πάγκο για να είναι το σκορ αυτό του γηπέδου και όχι του φύλλου αγώνος. Αυτός ο κανονισμός θέλω να εφαρμοστεί και για εμάς. Κι αν ο Τριτσώνης είχε τα αρχίδια να ρίξει την ΑΕΚ με μια υπογραφή ενώ η αστυνομία και ο αντίπαλος ήθελαν να συνεχιστεί ο αγώνας ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΙΝΔΥΝΟ, θέλω να βρεθεί ένας δικαστής με αρχίδια  και να εφαρμόσει τον κανονισμό που εφαρμόστηκε για τους άλλους και να διατάξει να παίξουμε τα 12 επόμενα λεπτά. Να χάσουμε 0-1 όπως έχασε 3-1 ο Αρης στην Βέροια χωρίς να αφαιρεθεί βαθμός και χωρίς να παίξει έστω ένα παιχνίδι στο Χαριλάου χωρίς κόσμο έτσι για την τιμή των όπλων. Να πάμε και στο Περιστέρι να παίξουμε. Επαναλαμβάνω. ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ. Κι όπως πέρασε η Μπάρτσα του Σούλη με 10 παίκτες για 70 λεπτά να περάσουμε κι εμείς. Κι αν χάσουμε ή νικήσει η Βέροια μέσα στο ΟΑΚΑ και ο ΟΦΗ μέσα στην Τρίπολη, να κλάψουμε. Και να δούμε τι θα κάνουμε. Και να δικάσουμε. Πρώτα όμως να παιξουμε. Για να παίξουμε λοιπόν πρέπει την Τετάρτη να γίνει προπόνηση. Και την Πέμπτη, την Παρασκευή, το Σάββατο. Τα παιδιά να πάνε να προπονηθούν με τον Δέλλα που είναι ακόμη πιο παλικάρι στα μάτια όλων μας και θα γίνει και προπονητάρα. Δύο πράγματα λοιπόν. Ενας δικαστής που να καταλάβει το έγκλημα που έγινε σε βάρος της ΑΕΚ όχι μόνο από τα 100 αποβράσματα αλλά και από τον καριερίστα. Και δεύτερο η ομάδα να προπονηθεί και να πάει να παίξει στο Περιστέρι για τη νίκη. Με ποια διοίκηση; Με αυτή. Οπως καπνίζανε τα πούρα και βγαίνανε γελαστοί φωτογραφίες και περήφανοι στα ραδιόφωνα για να εγγυηθούν στον κόσμο της ΑΕΚ να πάνε και τώρα για να κυνηγήσουν το 1%. Και μετά θα τα πούμε με όλους. Μέχρι τότε θέλω ισονομία. Θέλω οι δικοί μας καμένοι να στοιχίσουν στην ομάδα τους ότι στοίχισαν στον Αρη. Οχι παραπάνω κύριε Τριτσώνη. Και κύριε Ιωαννίδη. Και κύριε Μώραλη. Και κύριε Σαρρή. Είμαστε πρόσφυγες. Εκατομμύρια πρόγονοι μας πέθαναν για τον Σταυρό. Αλλά δεν θα «πεθάνουμε» με τον σταυρό στο χέρι.