Ο Θοδωρής Καρβουνιάρης κάνει τις συγκρίσεις με την περσινή προετοιμασία και αναλύει τη νέα ομάδα
Ένα χρόνο πίσω, στο ίδιο γήπεδο, με τον ίδιο αντίπαλο είχαμε μία εικόνα και ένα σκορ (3-1) που αποτέλεσε αφορμή για να κάνει η ΑΕΚ την... επόμενη ημέρα τρεις μεταγραφές 11άδας και όλα αυτά ενώ θα έπαιζε στη Γ' Εθνική. Πώς άλλαξε ο καιρός, ε;
Μέσα σε έναν χρόνο... Με καλές μεταγραφές, με τον προπονητή πιο σίγουρο και πιο σταθερό, με την προοπτική να γιγαντώνεται, η ομάδα πήγε στο ίδιο γήπεδο, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο (που ετοιμάζεται για Σούπερ Λίγκα) και έκανε περίπατο, παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ φτιάχνει κάτι καλό...
Χτίζει κάτι καλό και πραγματικά ακόμη είναι η αρχή. Εννοείται πως αυτό το 1-2 στο Βόλο και η εξαιρετική εικόνα της ομάδας δεν πρέπει κανέναν να ανεβάσει στα... σύννεφα, ούτε και να καθησυχάσει τους παίκτες.
Θα ήταν και θα είναι... αυτοκτονία από εδώ και στο εξής να αλλάξει χαρακτήρα η ομάδα: Σοβαρή είναι, πειθαρχημένη είναι, αρχίζει και «δένεται» σωστά και μεθοδικά από τον προπονητή, επιβάλλεται να κρατήσει αυτά τα στοιχεία καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν για να περάσει ευχάριστα και... νεράκι, το τελευταίο... βάσανο.
Ήταν υπέροχα, χθες στο Βόλο, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο... Αυτό το passing game το γρήγορο και το απλό, η κίνηση στο χώρο, οι κάθετες μπαλιές, η πίεση ψηλά, τα δύο γκολ που θα μπορούσαν να ήταν ακόμη δύο, η σωστή αμυντική λειτουργία. Αλλά ξέρετε τι μου έκανε περισσότερο εντύπωση, όπως τα έβλεπα από ψηλά στο Πανθεσσαλικό;
Αυτή η απίστευτη ηρεμία των παικτών σε όλες τις γραμμές. Χρόνια έχουμε να δούμε αυτή την ΑΕΚ. Ηρεμία, σιγουριά, πίστη. Ακόμη και λάθος να γινόταν, ένιωθες πως οι παίκτες θα το ξεπεράσουν και θα το διορθώσουν αμέσως.
Μακάρι να το κρατήσουν τα παιδιά τούτο και στο μέλλον. Μπάλα είναι, μπορεί κάποιο ματς να στραβώσει στην αρχή. Είμαι σίγουρος, όμως, έτσι όπως τους ζω καθημερινά, πως στην πορεία θα βάλουν το κεφάλι κάτω και θα το γυρίσουν. Ή τουλάχιστον θα ματώσουν μέσα στο γήπεδο για να κερδίσουν.
Αρχίζει και βγαίνει λοιπόν, η δουλειά που γίνεται από τον Δέλλα στις προπονήσεις. Κάνει καλή δουλειά ο προπονητής. Δεν τη βαριέσαι. Είμαστε τυχεροί που βλέπουμε αυτή την προετοιμασία από κοντά, όσο τυχερός και άξιος είναι ο «Τράι» που έχει ζήσει παραστάσεις ως παίκτης με Ισπανούς, Πορτογάλους και Ιταλούς προπονητές έχοντας αφομοιώσει πράγματα απ' αυτούς.
Το σπουδαίο είναι πως δείχνει τον τρόπο να τα μεταφέρει στους παίκτες και εκείνοι σαν «σφουγγάρι» τα ρουφάνε. Έχουμε όμως δρόμο μπροστά μας. Πολύ δρόμο... Ακόμα και με αυτό το καλό ρόστερ η ΑΕΚ ανεβαίνει κατηγορία. Δε το συζητάμε.
Όμως χρειάζεται έναν φορ που να βάλει πάνω από 15 γκολ (ο Αραβίδης παίζει παντού και είναι μετά... ευχάριστη δουλειά του προπονητή που θα τον χωρέσει) και έναν αμυντικό χαφ έτοιμο (ο Φαγιέ θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμη). Μην ξεχνάμε πως φέτος η ΑΕΚ θα έχει καμια 40αριά παιχνίδια στο πρωτάθλημα και ελπίζουμε να πάει μέχρι τον... Μάη στο Κύπελλο. Πολλά τα ματς, θα χρειαστούν κι άλλες λύσεις. Όλοι χρειάζονται...
Αυτά τα ολίγα... Χτίζεται κάτι καλό. Χαμηλά η μπάλα και όλα θα γίνουν. Τα λέμε καιρό τώρα: όποιος έχει υπομονή και πιστέψει σε αυτή την ομάδα (ειδικά όταν κάποια στιγμή που θα έρθει η στραβή) θα βγει κερδισμένος και θα χαρεί ακόμη περισσότερο τα υπέροχα πράγματα που, πρώτα ο Θεός, θα ζήσουμε...
Γιατί θα τα ζήσουμε και στο καινούργιο γήπεδο και σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και της Ευρώπης, με αυτόν τον υπέροχο κόσμο κοντά της, όπως χθες στο Πανθεσσαλικό μέσα στο 15Αύγουστο.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα coppa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου