TA ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@  Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Μια εβδομάδα κρίσιμη όχι για την ομάδα που ετοιμάζεται στο Πήλιο αλλά για την ομάδα του μπάσκετ. Αυτή την εβδομάδα θα φανεί αν πραγματικά η ΑΕΚ θα καταφέρει να επιστρέψει με αξιοπρέπεια εκεί που πάντα ήταν και πάντα θα πρέπει να είναι. Αν προχωρήσει η σύσταση και πάρει ΑΦΜ η ΚΑΕ που είναι το πρώτο κρίσιμο σημείο θα αποδειχτεί και αν οι άνθρωποι που έχουν εμφανιστεί τόσο καιρό και δηλώνουν έτοιμοι να πάρουν το πλειοψηφικό πακέτο της νέας ΚΑΕ είναι σοβαροί ή θα βάλουν την ομάδα σε περιπέτεια με κυρίους υπεύθυνους τα μέλη της ιδρυτικής επιτροπής και κυρίως βέβαια τον Αλεξίου. Ετσι είναι τα πράγματα. Ασπρο ή Μαύρο. Αν όλα πάνε καλά, συσταθεί η νέα ΚΑΕ χωρίς προβλήματα, βρεθεί ιδιοκτήτης που μπορεί να βάλει στην Α1 αξιοπρεπώς και έρθει και, κερασάκι στην τούρτα, ο Γιαννάκης με το επιτελείο του τότε ο Αλεξίου θα είναι πραγματικός σωτήρας. Και η ΑΕΚ θα οφείλει αν μη τι άλλο να του δείξει εμπιστοσύνη και σε άλλα πράγματα. Αν η Βασίλισσα βρεθεί πάλι στον αέρα και με κάποιο ταπεινωτικό τρόπο σε χαμηλότερη κατηγορία τότε το παραγοντικό μέλλον στην ΑΕΚ θα είναι μικρό. Δεν το λέω εγώ, η λογική το λέει...

@ Η πιο ωραία βραδιά του Αυγούστου ήταν η χθεσινή όπως είναι πάντα αυτή που έχει την Αυγουστιάτικη Πανσέλληνο. Την ομορφότερη της χρονιάς. Τον ωραιότερο μήνα της χρονιάς. Πριν 20 χρόνια σαν χθες ζήσαμε μια από τις πιο όμορφες βραδιέας μας σαν ΑΕΚτζήδες στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δεν το πιστεύω ότι πέρασαν. Οτι πάνε κιόλας 20 χρόνια από τότε που η ΑΕΚ δίδαξε μπάλα μέσα κι έξω με την Ρειντζερς και μπήκε πρώτη φορά και τόσο θριαμβευτικά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κι όμως. Τι υπέροχη βραδιά. Με τον Σαραβάκο να είναι ο ήρωας του αγώνα και με μια πραγματική ομάδα αστέρων. Με ένα ποδόσφαιρο που σε ελάχιστες βραδιές το έχουν παίξει άλλες Ελληνικές και όχι μόνο ομάδες. Με ένα κόσμο απίθανο μέσα κι έξω να δίνει ρεσιτάλ. Με όλα να είναι ιδανικά για να γραφτεί ιστορία. Και γράφτηκε. Η ίδια ιστορία μας περιμένει να την ξαναγράψουμε. Με τον ίδιο τρόπο. Μέσα κι έξω. Σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν μπορούμε να... περιμένουμε. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς. Ευτυχώς έχουμε πολλές αναμνήσεις σαν κι αυτή, πολύ δόξα μαζεμένη και πολλές ψυχές που περιμένουν από εμάς την μεγάλη επιστροφή. Στην κορυφή. Ετσι αντέχουμε. Με αναμνήσεις, δόξα και δίψα για την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ. Αυτός είναι ο ένας και μεγάλος στόχος. Και μην πείτε την  κατασκευή γηπέδου.  Κι αυτό μέρος της αγωνιστικής εκδίκησης είναι. Και πολύ σημαντικό. Καλημέρα σε όλα τα αδέρφια.