Μέχρι τώρα στα φιλικά έδειχνε ένα αγωνιστικό πρόσωπο που έβγαινε από τη δουλειά του προπονητή. Η αλήθεια είναι πως κάποια υπέροχα ποδοσφαιρικά ξεσπάσματα της ΑΕΚ, ούτε ακόμη και οι ίδιοι μέσα στην ομάδα δεν περίμεναν να βγουν τόσο γρήγορα στο χορτάρι. Δεν παύει όμως αυτή την εικόνα να την έβγαζε η ομάδα στα φιλικά. Με αγωνία περίμενε ο κόσμος να τη δει στο πρώτο επίσημο ματς (και γενικά να μπούμε σε ρυθμό επίσημων αγώνων). Εκεί, δηλαδή, που το άγχος θα ήταν λογικό να εμφανιστεί, εκεί που υπάρχει ένας στόχος και κατά πόσο το όποιο βάρος υπάρξει θα το... αντέξει αυτή η νέα ομάδα που (προσοχή: ακόμη...) δημιουργείται.
Το πρώτο επίσημο τεστ ήταν χθες βράδυ λοιπόν και κατά τα διαστήματα ήταν υπέρ του δέοντος εξαιρετικό! Τα συμπεράσματα που βγήκαν στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Φωκικό ήταν στο σύνολό τους θετικά, όμως ευτυχώς υπήρξαν και αρνητικά. Και λέω «ευτυχώς» γιατί δεν γίνεται ποδοσφαιρικά μία ομάδα να αγγίζει το... τελείο τέλη Αυγούστου. Πόσω μάλλον όταν αυτή η νέα ομάδα είναι τόσο καινούργια όσο είναι αυτή που δουλεύει ο Δέλλας.
Η ΑΕΚ λοιπόν, είχε ένα πρώτο ημίχρονο με αμυντικά κενά, με αργή μετάβαση στην επίθεση, με όχι και τόσο σωστή κυκλοφορία. Η απουσία του Μάνταλου ήταν εμφανέστατη (περισσότερο ο Ζόριτς το μισάωρο που μπήκε και ελάχιστα ο Ντακόλ, κάλυψαν το κενό του), ο Ανάκογλου στο κέντρο δεν έβρισκε χώρους να πάρει μπάλα και να φτιάξει παιχνίδι, με αποτέλεσμα αυτών των δύο να υπάρχει ένα δημιουργικό «μπλοκάρισμα». Το χειρότερο για μένα στο πρώτο ημίχρονο ήταν η αμυντική αντίδραση όλης της ομάδας στις κόντρα επιθέσεις που έβγαλε ο Φωκικός. Δεν ήταν μία, αλλά τρεις οι φορές που οι αντίπαλοι έφευγαν στις αντεπιθέσεις χωρίς να γίνει κανένα φάουλ στη σέντρα προκειμένου να κοπεί ο ρυθμός, με αποτέλεσμα να γίνουν φάσεις.
Αυτά είναι δεδομένο πως πρέπει να τα δουλέψει ο Δέλλας, καθώς θα βρει η ΑΕΚ στη Β' Εθνική ομάδες που θα παίζουν έτσι: με διπλή ζώνη άμυνας και επίθεση με αντεπιθέσεις. Όπως πρέπει να δουλέψει και τα στημένα. Πάνω από 10 κόρνερ είχε χθες η ΑΕΚ, δύο φάσεις βγήκαν καλές και οι δύο με τον εξαιρετικό Κολοβέτσιο (αν συνεχίσει με τόση ωριμότητα και σοβαρότητα τη δουλειά αυτό το παιδί όχι μόνο θέση στην Εθνική μπορεί να βρει, αλλά και μεταγραφή άμεσα μπορεί να πάρει...).
Στην επανάληψη το διάστημα από το 55' έως το 75' ήταν... μαγευτικό! Ένα... total football από την ΑΕΚ. Πίεση στην άμυνα του αντιπάλου, κλεψίματα, τα μπακ να παίζουν... εξτρέμ, τα εξτρέμ να πατούν περιοχή, ο Κορδέρο «κόφτης», ο Ανάκογλου να κάνει όργια, ο Μπραμπόσα... παπάδες, ο Πλατέλλας το ίδιο, αυτοματισμοί, τρεξίματα, φάσεις και τρια γκολ το ένα καλύτερο απ' το άλλο. Αυτή είναι η ΑΕΚ που θέλει ο Δέλλας και το χαμόγελό του όλο αυτό το διάστημα δείχνει πως τα πράγματα βαίνουν καλώς...
Έχει περιθώρια βελτίωσης λοιπόν η ΑΕΚ και η εικόνα της σε ένα μεγάλο διάστημα του πρώτου μέρους δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Πραγματικά μόνο αυτό φοβάμαι από την ομάδα φέτος: μήπως κάποια στιγμή έρθει εφησυχασμός. Αν και όταν έρθει κάποια γκέλα (που κάποια στιγμή είναι ποδοσφαιρικά βέβαιο πως θα έρθει) μάλλον καλό θα κάνει, γιατί φαίνεται να υπάρχει σοβαρότητα και πειθαρχεία στα αποδυτήρια και τα... καμπανάκια ξυπνάνε.
Όσο για τα μεταγραφικά; Επαναλαμβάνω πως ένας φορ killer θα ήταν το... κερασάκι. Δεν τον έχει η ΑΕΚ. Ο Αραβίδης είναι πολυεργαλείο και επειδή υπάρχουν πολλά ματς μέσα στη σεζόν είναι δεδομένο πως θα χρειαστεί παντού, αλλά φορ να βγάλει όλη τη χρονιά μόνος του θα δυσκολευτεί. Ο Μπρέσεβιτς θέλει δουλειά και χρόνο για να επιστρέψει στο 100% μετά την επέμβαση, ο Ντακόλ δείχνει ένα... κλικ πιο κάτω από το επίπεδο που θέλει την ομάδα ο Δέλλας, άρα ένα φορ θα είναι σούπερ... Ακόμη κι έτσι μια χαρά μπάλα και πολλά γκολ βλέπουμε, αλλά με έναν επιθετικό στο «κουτί» όλα θα γίνουν πιο απλά.
Αυτά τα ολίγα και σήμερα... Επαναλαμβάνω: Όσο ο... σκληρός Δέλλας χαμογελάει η ΑΕΚ πάει καλά! Και τα χαμόγελα θα είναι περισσότερα στην πορεία. Για όλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου