ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΖΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Δεν προλάβαμε, σαν γενιά, τον βουβό κινηματογράφο. Η εξέλιξη είχε ήδη προχωρήσει πολύ. Παρόλα αυτά πρόσφατα μια βουβή και ασπρόμαυρη ταινία σάρωσε τα όσκαρ. Ομολογώ πως δεν την έχω δει. Εχει αποθεωθεί από τους κριτικούς αλλά βαριέμαι. Αντίθετα την βουβή "ταινία" της Τετάρτης δεν την βαρέθηκα δευτερόλεπτο. Βέβαια με τέτοιο Ολυμπιακό ένας Μίχος θα ήταν απόλαυση αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Είχε την δική του μαγεία ο φυσικός ήχος και ιδίως σε ένα τέτοιο ξεβράκωμα γλιτώσαμε και τον... οχετό των δικαιολογιών. Σε ζωντανή μετάδοση γιατί από τις 6 το πρωί της Πέμπτης άρχισε η μετατροπή της... πραγματικότητας που ζήσαμε. Τέλος πάντων. Σημασία έχει πως μετά το Μάλμε ο Ολυμπιακός φάνηκε όχι λίγος αλλά... ελάχιστος στη Μαδρίτη.

@ Είχα γράψει από την πρώτη αγωνιστική πως η ομάδα του λιμανιού είναι πολύ χειρότερη από πέρυσι παρά τη νίκη, τότε, με την Ατλέτικο. Το ίδιο και μετά τη Γιουβέντους. Και στα δύο ματς είχε ρέντα και Ρομπέρτο αλλά ποδόσφαιρο δεν έπαιξε. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό και αναμενόμενο από το καλοκαίρι όταν ο Μαρινάκης θριάμβευσε εισπρακτικά αλλά κατέρρευσε, η ομάδα, ποδοσφαιρικά.  Χθες μας θύμισε τις καλύτερες Τετάρτες, αυτές τις παλιές που η Ευρώπη απορούσε πως αυτός ο περιφερόμενος θίασος έπαιρνε τα πρωταθλήματα. Σίγουρα η ίδια απορία δημιουργήθηκε και χθες. Μπορεί το σκορ να μην έφτασε στο 7 ή 8-0 που θα ήταν το δίκαιο σκορ αλλά η διάφορα τέτοια ήταν. Και δεν την έκανε τόσο η Ατλέτικο που φυσικά είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και δεν είναι... ντροπή να κερδίσει οποιαδήποτε Ελληνική ομάδα αλλά  το χάλι του Ολυμπιακού.

@ Και το χειρότερο για αυτούς είναι ότι σε λίγο καιρό θα έχουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα να λύσουν από το να ενισχύσουν την ομάδα τους αν βέβαια είχαν σκοπό. Γιατί τι καλοκαίρι που το χρήμα ερχόταν από παντού και παίκτες έφευγαν δεν υπήρχε τέτοια διάθεση. Και εκτός της πτώσης της ποιότητας των παικτών αυτό που φαίνεται πως κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα είναι οι συνεχείς αλλαγές παικτών που έχουν αποξενώσει τους ποδοσφαιριστές από την ομάδα. Προχθές για παράδειγμα κάποιοι έπαιζαν αποκλειστικά για πάρτη τους μήπως και δείξουν κάτι διαφορετικό μέσα στο γενικό ναυάγιο. Πολύ ευχάριστα όλα αυτά για μια ομάδα που σαφώς παραμένει η πιο δυνατή όμως είναι ξεκάθαρο πως έχει αρχίσει η πτώση. Και αγωνιστικά γιατί ηθικά έχει πέσει προ πολλού. Μόνο οικονομικά τα έχει πάει καλά ο Βαγγέλης. Και θα του χρειαστούν τα χρήματα, όχι για να φέρει τον αντικαταστάτη του... Αμπιντάλ βέβαια.

@ Εμείς επιτέλους πλησιάζουμε στο... όνειρο. Να παίξουμε ποδόσφαιρο και το Νοοέμβρη που παραλίγο να φύγει μόνο με το παιχνίδι που έγινε από τις 2 (!) του μήνα. Ο Αλέξιος περιμένει για το παιχνίδι της... ζωής του μέχρι το επόμενο. Γιατί αυτό είναι το καλό του Αλέξιου. Ανακαλύπτει πάντα στόχους. Είναι σίγουρο πως κάποιοι φίλαθλοι της ΑΕΚ θα πάνε παρά τις εκκλήσεις για το αντίθετο. Ελπίζω να δείξουν την δέουσα σοβαρότητα. Από εκεί και πέρα το έχω γράψει εδώ και καιρό πως την ομάδα σε αυτό το ματς δεν την φοβάμαι. Με όποια εντεκάδα κι αν παίξει. Δεν θα με διαψεύσει...