ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ..

@ Η ΑΕΚ είναι εκεί που είναι. Εκεί που κανείς δεν περίμενε, εκεί που ούτε οι... εχθροί δεν περίμεναν και δεν εύχονταν. Κι όμως. Κάθε εκδήλωση που μαζεύονται ΑΕΚτζήδες γίνεται γιορτή. Γιορτή πραγματική. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η προηγούμενη φορά που στην πίτα των Παλαιμάχων υπήρχε αυτή η διάχυτη αισιοδοξία στα όρια της ευτυχίας όπως χθες. Και με όλα αυτά η ευθύνη του Μελισσανίδη μεγαλώνει. Γιατί από αυτόν και μόνο έχουν ξεκινήσει όλα αυτά. Και είναι μεγάλο βάρος να κουβαλάς πάνω σου τα όνειρα εκατομύριων ανθρώπων. Από τον απλό οπαδό που διαβάζει τώρα στο Τενεσί ή στο Λάγος της Νιγηρίας μέχρι τους μύθους που συνάντησε χθες και τους έκανε να χαμογελάσουν ξανά όχι επειδή τα δάκρυα στέρεψαν αλλά γιατί υπάρχουν πια λόγοι για πλατιά χαμόγελα. Ολα αυτά τα όνειρα λοιπόν έχουν ακουμπήσει πάνω στον Μελισσανίδη και τα ζητούμενα είναι τόσο απλά και τόσο περίπλοκα μαζί. Οπως τα είπε χθες κι ο ίδιος. Ο Ναός όλων των Ναών στη Νέα Φιλαδέλφεια με το όνομα του Ναού όλων των Ναών της Χριστιανοσύνης και μια ΑΕΚ όπως την ξέραμε. Μεγάλη η ευθύνη, τεράστια όμως και η τιμή. Να ακουμπάει πάνω σου ένας λαός τα συναισθήματα του. Για αυτό το σύνθημα είναι ένα. Ούτε βήμα πίσω. Μόνο μπροστά. Και γρήγορα.

@ Η ΑΕΚ πάντα ήταν μεγάλη και πάντα θα είναι. Το γράφω για να προλάβω αυτούς που θεωρούν ίσως υπερβολές αυτά που γράφω για τον Μελισσανίδη και τα όσα σηματοδότησε η επιστροφή του αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την αλήθεια. Η ΑΕΚ από τα πρόθυρα του αφανισμού μπορεί αν μη τι άλλο να αισιοδοξεί για ένα πολύ καλύτερο μέλλον κι από αυτό που ζούσαμε τα προηγούμενα χρόνια στην κανονική κατηγορία εκεί που πάντα αγωνιζόμαστε. Και δεν το λέμε εμείς αλλά φαίνεται και από τις αντιδράσεις αυτών που αγαπούν την ΑΕΚ όταν είναι από τρίτη και κάτω. Πέρυσι έψαχναν και καλά τρόπο να βοηθήσουν τους εναπομείναντες στην διοίκηση επειδή η Σούπερ Λιγκ χρειάζονταν την ΑΕΚ, φέτος ψάχνουν τρόπους να χτυπήσουν την ΑΕΚ της Γ Εθνικής που προχθές νίκησε το Πέραμα και την Κυριακή υποδέχεται τα Ζωνιανά. Χθες το μεσημέρι στο ραδιόφωνο, στην εκπομπή του Μπάμπη οι περισσότεροι Ολυμπιακοί πάλι με την ΑΕΚ ασχολούνταν και βέβαια με την... σφαγή στο Περιστέρι όπου κόπηκε ο Ολαϊτάν με ανύπαρκτο οφσάιντ. Το εμπεδώσαμε ήδη. Κι επειδή θα τα ακούμε συνέχεια απο εδώ και πέρα τουλάχιστον μέχρι το παιχνίδι της Τούμπας είναι βέβαιο πως θα μάθουμε και ποιος τον κάλυπτε και βέβαια τον επόπτη, αυτό τον αχρείο, που ανάγκασε τον Σάββα να σπάσει τον όρκο σιωπής και να μιλήσει για την διαιτησία. Θα είναι η πιο πολυσυζητημένη φάση της σαιζόν. Ηδη η φωτογραφία με την γραμμή που δείχνει τον Ολαϊτάν να καλύπτεται έχει κάνει τον γύρο του... κόσμου. Το μόνο που δεν ξέρω είναι αν θα καταφέρουν να συνδέσουν τον Μελισσανίδη και με αυτό. Και που είσαι ακόμη...

@ Αυτός ο συνδυασμός λοιπόν της αισιοδοξίας που αγγίζει την ευτυχία στους ΑΕΚτζήδες και του πολέμου που ήδη άρχισαν οι εχθροί και κυρίως ο βολεμένος διορισμένος πρωταθλητής είναι που κάθε μέρα μας δίνει δύναμη. Και με κάθε ευκαιρία η δύναμη αυτή τονώνεται. Οπως χθες το βράδυ. Εκεί που οι μύθοι μας αισθάνθηκαν πως θα ξανακλάψουν μόνο από χαρά.